میزان خواب نوزادان، توصیه‌هایی مفید

نوزادان پرنیاز معمولاً به هنگام خواب نیز ناآرام و بی‌قرارند. آن‌ها تمام هیجان و تحریکات روز را به شب انتقال مى‏دهند. انگیزه‏هاى آن‌ها براى خواب ضعیف‏تر از آن است که بتواند سدى در مقابل انگیزه‏هاى دیگر ایجاد نماید.
کودکان پرنیاز دوره خواب مخصوصى دارند. زمان بین دو مرحله خواب سبک و عمیق در مورد آن‌ها طولانى‏تر است، بنابراین احتمال بیدار شدن آن‌ها نیز بیش‏تر است. در این‌جا چند نکته اساسى براى خواباندن آن‌ها توصیه مى‏شود.

خواباندن در رخت‏خواب
اگر تصور مى‏کنید که کودکان پرنیاز را مى‏توان در تخت‏خواب گذاشت و منتظر ماند تا به خوابى عمیق فرو روند، کاملاً در اشتباه هستید. چنین کودکانى به ندرت با این شیوه به خواب مى‏روند.
آن‌ها صرفاً به خواب احتیاج ندارند بلکه در درجه اول از شما مى‏خواهند که از آن‌ها پرستارى و مراقبت نمایید و فقط در آن صورت خواهند خوابید. روش موفقیت‏آمیز، این است که: کودک را در کیسه آغوش قرار دهید و به سینه خود ببندید و شروع به قدم‌زدن کنید. پس از ۲۰ تا ۳۰ دقیقه کودک آماده خوابیدن خواهد شد و از نشانه‏هاى آن متوجه خواهید شد که به زودى مى‏خوابد.
صداى تنفس او آرام‏تر مى‏شود، دست‏ها و پاهایش آزادانه و بدون وزن در اطراف بدن حرکت مى‏کنند و سنگینى و خم شدن بدن او به طرف جلو، بندهاى کیسه را از روى شانه‏هاى شما به طرف پایین مى‏کشاند. حالا کودک را با کیسه به آرامى روى تخت‏خواب قرار دهید و کیسه را مثل پتو روى او بگذارید. اگر قبل از خواب عمیق سعى کنید او را از کیسه خارج کنید بیدار خواهد شد و از شما مى‏خواهد تمام مراسم خوابیدن را از اول شروع کنید که احتمالاً طولانى‏تر از بار اول خواهد بود. در حقیقت، این کودکان نسبت به هر نوع تغییر وضعیت بسیار حساس هستند. مثلاً اگر آن‌ها را از آغوش خود به روى تخت‏خواب بگذارید، بیدار مى‏شوند.

آرامش‌دادن به کودک
در صورتى که روش خواباندن در رخت‏خواب مؤثر واقع نشد، از روش آرام‏بخش‏ترى استفاده کنید. کنار کودک بخوابید و به او شیر بدهید تا بخوابد. این‌گونه کودکان بسیار هوشیارند و مایل نیستند فاصله بین بیدارى و خواب را در تنهایى بگذرانند. به همین دلیل همراه او باشید تا با اطمینان خاطر بخوابد. در این مرحله از روش شیردهى با سینه مادر، استفاده کنید.

سهیم شدن در خواب کودک
اگر خوابیدن با نوزادان مفید است؛ در مورد کودکان پرنیاز یک ضرورت است. براى اکثر کودکان پرنیاز «گهواره» یک کلمه بى‏معنى است. طبیعت و فطرت کودکان پرنیاز خواهان یک‌نواختى و هماهنگى زندگى «شب و روز» است. زمانى که مادر و فرزند نزدیک و در کنار یکدیگر خوابیده‏اند و مادر مشغول مراقبت یا شیردادن به اوست مرحله گذر از خواب سبک به عمیق با آرامش طى مى‏شود و با بیدارى کم‏تر و دیر برخاستن از خواب همراه خواهد بود. در ضمن مادر نیز با اطمینان از این‌که نوزاد او را از خواب بیدار نخواهد کرد، به خوابى عمیق فرو خواهد رفت.

از دنده راست بیدار شدن
حتماً این ضرب‏ المثل قدیمى را شنیده‏اید که مى‏گویند «امروز از دنده چپ بیدار شده» این درست است ولى شاید از دنده چپ هم خوابیده باشد. اگر به جاى این‌که کودک را تنها در رخت‏خواب رها کنید تا بخوابد، با به کار‌بردن یکى از روش‏ها مراقبت نمایید تا او با آرامش بخوابد، تأثیرات این‏گونه خوابیدن را روز بعد در رفتار او خواهید دید.
حالت «آرامش» قبل از به خواب رفتن، «وضعیت آلفا» نامیده مى‏شود. این باور وجود دارد که هرگونه تفکر و ذهنیت در «وضعیت آلفا» بلافاصله پس از بیدار شدن در صبح روز بعد یادآورى مى‏گردد. چنان‌چه نوزادى در بازوان پدر یا زیرسینه مادر به خواب رود، احساس خوبى خواهد داشت. کودکى که با چنین احساسى به خواب مى‏رود با همان احساس هم بیدار مى‏شود و رفتار مثبتى خواهد داشت که براى کودکان پرنیاز و والدین آن‌ها یک پیروزى حقیقى است.
کودکى که تنها در بستر رها مى‏شود تا پس از مدتى گریه خسته شود و به خواب رود، با حالتى عصبى به خواب مى‏رود و روز بعد با همان حالت عصبى از خواب برمى‏خیزد. این چنین کودکى براى «از دنده چپ بیدار شدن» آماده شده است. با اندکى انرژى که در پایان یک روز صرف کودک خود مى‏کنید، کودک انرژى زیادى را در روز بعد براى خود ذخیره مى‏نماید.