تعریق زیاد کودک، چه عللی دارد؟

استرس، اختلال غدد مثل پرکاری غده تیرویید، عوارض ناشی از مصرف داروهای مختلف و اختلال تغذیه‏ای تعریق را زیاد می‌کند. اما هر فردی که به‌دلیل تعریق زیاد مراجعه می‏کند، باید از نظر مسائلی که گفته شد، بررسی شود تا براساس علت افزایش تعریق درمان شود.
راه‏های مختلفی برای درمان تعریق زیاد کودک وجود دارد. قدم اول درمان، استفاده از محلول کلرید آلومینیوم یا محلول ضدتعریق است که بیمار باید روزی ۲ بار به کف دست یا پاهایش بزند و روی آن پلاستیک بکشد تا الکل که ساختار اصلی این دارو را تشکیل می‏دهد، بلافاصله تبخیر نشود.
قدم‏های بعدی، استفاده از دستگاه آیونتوفورزیس، تزریق بوتاکس به کف دست و در نهایت جراحی سمپاتکتومی یا قطع عصب سمپاتیک در کف دست یا پاست اما قطعا نمی‏توان از همه این راه‏های درمانی برای یک کودک ۴ ساله استفاده کرد زیرا او را بیشتر دچار استرس خواهد کرد.
تعریق کودکان معمولا در نواحی سر و صورت است و خیلی کم پیش می‏آید که یک کودک ۴ ساله دچار تعریق کف دست شود مگر اینکه مشکل یا عامل خاصی وجود داشته باشد. در این صورت بهترین درمان حذف عامل ایجادکننده تعریق زیاد است و در غیر این صورت بهترین درمان برای این کودک استفاده از محلول کلرید آلومینیوم البته با غلظت کمتری نسبت به محلول بزرگسالان است. برای این منظور و تعیین غلظت مناسب دارو حتما باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کرد.

علل تعریق مفرط؛ از پرکاری تیرویید تا کمبود ویتامین D :
دکتر مریم رزاقی‌آذر/فوق‏تخصص غدد کودکان/عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران:
تعریق زیاد در کودکان می‏تواند ناشی از پرکاری تیرویید، کمبود ویتامین D، کم‏خونی، دیابت، بیماری‏های عفونی و تب‏دار یا بیماری‌های دیگری باشد بنابراین قبل از هر اظهار نظری باید کودک معاینه بالینی و آزمایش‌هایی برای بررسی سلامت او درخواست شود تا براساس آنها بتوان علت تعریق را تشخیص داد.
گاهی یک علامت کوچک می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری جدی و مهم باشد. در نتیجه با اقدام به‌موقع والدین و تشخیص درست و به‌موقع پزشک می‏توان سلامت کودک را به سرعت به او بر‌گرداند و از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد بنابراین نمی‌توان گفت چون مادر هم این مشکل را دارد پس تعریق کودک نیز طبیعی و ناشی از ارث است و نیازی به پیگیری ندارد. تا زمانی که معاینه و یافته‌های پزشکی بررسی نشوند، نمی‌توان تشخیص قطعی برای این کودک گذاشت. پس مهم‌ترین توصیه به سوژه «میزگرد زیبایی» مراجعه به پزشک برای ارزیابی‌ کلینیکی و پاراکلینیکی است.

نگاه فوق ‏تخصص روان‌پزشکی کودک و نوجوان :
دکتر نسرین امیری/عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی/درمان با استفاده از تنش‌زدایی
استرس و اضطراب کودکان معمولا به شکل‏های مختلفی دیده می‏شود که یکی از علائم آن می‏تواند تعریق زیاد کودک در کف دست‏ها باشد اما علائم دیگری مانند اختلال در تکلم یا لکنت زبان، بدخواب شدن کودک، کاهش اشتها و در نتیجه وزن نگرفتن مناسب، تحریک‏پذیری، بهانه‏گیری و… نشان‌دهنده استرس کودک است که گاهی والدین متوجه آن نیستند.
تعریق زیاد کودک کف دست بیشتر اوقات ناشی از اضطراب و استرس است و با توجه به اینکه مادر مضطرب است، ژن آن را به فرزندش انتقال داده پس مشکل این کودک می‏تواند ژنتیکی باشد.
از سوی دیگر، وقتی مادر مضطرب است؛ یعنی محیط خانواده هم اضطراب دارد و اضطراب همه کودکان به‌خصوص یک کودک ۴ ساله، عمدتا به والدین و به‌خصوص مادرشان بستگی دارد، پس مهم‌ترین کار این است که مادر ابتدا به روان‌پزشک مراجعه و اضطرابش را درمان کند. با درمان اضطراب، علائم آن کاهش پیدا خواهد کرد و بعد از آن مادر می‌تواند به فرزندش کمک کند و علائم او را نیز کاهش دهد.
تا زمانی که مشکل اصلی که همان اضطراب مادر و کودک است درمان نشود، درمان‌های کلینیکی مثل مراجعه به متخصص پوست و انجام اقدام‌های درمانی برای کاهش تعریق موثر نخواهد بود. بسیاری از کسانی که مشکل تعریق دارند با راه‌حل‌های درمانی متخصصان پوست بهبود پیدا می‏کنند اما تعریقی که منشاء آن درگیری سیستم اعصاب مرکزی باشد با درمان‌های کلینیکی فقط کاهش پیدا می‏کند یا برای مدتی از بین می‌رود.