زور زدن در زایمان طبیعی چگونه است؟

در طول مرحله ی اول درد زایمان، دهانه ی رحم شما باز و پرده های جنینی پاره میشود.

در طول مرحله ی اول درد زایمان، دهانه ی رحم شما باز و پرده های جنینی پاره میشود. هنگامی که دهانه ی رحم شما کاملا باز شود (تا ۱۰ سانتیمتر)، به آخرین مرحله از اولین مرحله ی درد می رسید و برای وارد شدن به مرحله ی دوم آماده می شوید، که با زور زدن، بچه را از طریق مجرای زایمان (مهبل) حرکت داده و در واقع خارج می کنید.

در پایان مرحله ی اول، ممکن است احساس فشار فوق العاده زیادی در مقعد خود داشته باشید. این احساس به احتمال زیاد در طول انقباضات به بیشترین حد خود می رسد. سر فرزند شما در مجرای زایمان پایین می آید و به اندامهای داخلی همجوار فشار می آورد که نتیجه ی چنین احساسی است.

اگر اپیدورال انجام دهید (یک نوع بی حسی موضعی برای از بین بردن درد)، ممکن است این فشار را احساس نکنید، یا احساس آن کمتر باشد. اگر آن را احساس می کنید، به پرستار با پزشک خود بگویید، زیرا احتمالا نشانه ی بسته شدن دهانه ی رحم است تا باز شدن آن و ممکن است زمان آن باشد که فشار بیاورید. پرستار یا پزشک برای تأیید باز شدن کامل دهانه ی رحم شما معاینه ی داخلی انجام می دهد. در این صورت، به شما می گوید شروع به وارد آوردن فشار بکنید.

اینکه پرستار، دکتر یا ماما در طول فشار آوردن، شما را راهنمایی کنند، در هر بیمارستان و از هر پزشکی به پزشک دیگر متفاوت است. عامل مهم این است که یک نفر در کنار شماست تا در این مرحله از درد به شما کمک کند.

گاهی اوقات زمانی که سر بچه هنوز نسبتا بالای لگن است، دهانه ی رحم شما کاملا باز شده است. در این مورد، ممکن است پزشک از شما بخواهد قبل از شروع به فشار آوردن، صبر کنید تا انقباضات سر را پایین بفرستد.

بیرون آوردن بچه با فشار یا زور زدن

معمولا مرحله ی فشار آوردن یا زور زدن، بنا بر وضعیت و جثه ی بچه، اینکه اپیدورال انجام داده اید یا نه، و اینکه فرزندان دیگری دارید یا نه، عموما ۳۰ تا ۹۰ دقیقه طول میکشد (گرچه گاهی تا سه ساعت نیز طول می کشد).

اگر اولین زایمانتان نیست، ممکن است دهانه ی رحمتان از هفته ها قبل از موعد زایمان شروع به باز شدن کند، و پس از آنکه به طور کامل باز شد، ممکن است تنها با یک یا دو بار فشار آوردن زایمان کنید!

پرستار یا پزشک شما دستورات خاصی بر نحوه ی وارد آوردن فشار به شما میدهد. هنگامی که فشار وارد می کنید و زور می زنید، فرزندتان در مجرای خود به سمت پایین حرکت می کند.

خانم ها اغلب به محض آنکه سر بچه داخل لگن پایین می آید، شروع به وارد آوردن فشار می کنند. پس از آنکه در این مرحله قرار گرفتید، معمولا میتوانید با وارد آوردن یک یا دو فشار اضافی، سر بچه را بیرون بفرستید. سپس، بعد از آنکه دهان بچه خالی و تمیز شد، معمولا با یک فشار بیشتر، بدن بچه به راحتی بیرون می آید.

امکان قرار گرفتن در وضعیت های متعددی برای وارد آوردن فشار دارید. رایج ترین آن وضعیت لیتوتومی است. در این وضعیت، به عقب خم می شوید و زانوهای خم شده ی خود را به سمت سینه می کشید. هدف قرار گرفتن بدن شما به شکل یک C است. وضعیت زیاد خوشایندی نیست، ولی به رحم و لگن کمک می کند تا در وضعیتی که زایمان را نسبتا راحت می کند، در یک ردیف قرار گیرند.

وضعیت های دیگری که می تواند مؤثر باشد، نوع چمباتمه زدن یا وضعیت زانو - سینه قرار گرفتن است. مزیت چمباتمه زدن این است که نیروی جاذبه به شما کمک می کند. اشکال آن این است که شاید از ماندن در این وضعیت به مدت طولانی بسیار خسته شوید، و هر نوع وسیله ی کنترل یا سرمی که ممکن است داشته باشید، می تواند دست و پا گیر باشد.

وضعیت زانو - سینه روشی است که در حالی که بر روی چهار دست و پای خود قرار می گیرید، فشار وارد می کنید. این وضعیت گاهی که سر بچه در مجرای زایمان چرخیده است، به طریقی که بیرون فرستادن بچه را در وضعیت لیتوتومی یا چمباتمه مشکل می کند، مؤثر است. وضعیت زانو - سینه ممکن است برای بعضی از خانم ها عذاب آور و تحمل آن به مدت طولانی مشکل باشد. پیدا کردن وضعیتی که احساسی خوشایند و کارآمدتر داشته باشد، به کمی آزمایش نیاز دارد. در صورتی که متوجه شدید پیشرفتی نمی کنید، سعی کنید وضعیت های خود را تغییر دهید.

هنگامی که تازه احساس انقباض می کنید، احتمالا پرستار با پزشک به شما می گوید یک نفس عمیق کامل بکشید. پس از آن مجددا نفس عمیقی بکشید، هوا را نگه دارید، و سریع فشار بیاورید.

فشار را به سمت مقعد و پرینه (منطقه ای بین مقعد و مهبل) متمرکز کنید، سعی کنید عضلات مهبل و مقعد خود را منقبض نکنید. مانند زمانی که اجابت مزاج می کنید فشار بیاورید. اگر هنگام فشار آوردن مقداری مدفوع از شما خارج شد، نگران با مضطرب نشوید.

در صورت بروز چنین مسئله ای، پرستار فورا پرینه را تمیز می کند. این قاعده است نه استثنا، و تمام افرادی که برای مراقبت از شما کمک می کنند، قبلا بارها چنین چیزی را دیده اند.

در حقیقت، دفع مدفوع نشانه ای از فشار آوردن صحیح شماست، بنابراین به خودتان تبریک بگویید. سعی کنید فقط هنگام تلاش برای بیرون فرستادن بچه جلوی آن را بگیرید.

هر فشار را در حدود ده ثانیه نگه دارید. بسیاری از پرستاران تا ده می شمارند یا از راهنمایتان می خواهند تا ده بشمارد تا به شما برای اندازه گیری زمان کمک شود.

پس از شمارش تا ده، به سرعت نفسی را که نگه داشته بودید آزاد کنید، یک نفس عمیق دیگر بکشید، و برای ده ثانیه ی دیگر دوباره، دقیقا مانند بار قبل زور بزنید.

احتمالا با هر انقباض، برحسب طول انقباض سه بار فشار وارد می کنید. در بین انقباضات، نهایت سعی خود را برای حفظ آرامش و استراحت کنید تا بتوانید برای دور بعدی آماده باشید. اگر پزشکتان موافق باشد، ممکن است راهنمای شما مقداری خرده یخ به شما بدهد، یا پیشانیتان را با یک پارچه ی خنک و مرطوب نوازش دهد پس از آنکه فرزندتان به میزان کافی در مجرای زایمان پایین آمد، در طول تلاشهای شما برای فشار آوردن، سر بچه قابل رؤیت می شود.

به اولین نگاه اجمالی، ظاهر شدن فرق سر (Crowning) گفته می شود، زیرا پزشک شما فرق سر بچه را می بیند. در برخی از اتاق های زایمان آیینه هایی وجود دارد تا شما نیز بتوانید فرق سر بچه را ببینید، و بسیاری از خانم ها تمایلی برای نگاه کردن ندارند. اگر مایل نیستید احساس بد یا بی کفایتی نداشته باشید . شما به اندازه ی کافی مشغول هستید. بعد از انقباض، ممکن است سر بچه مجددا در بالای مجرای زایمان ناپیدا شود. این تو بردن طبیعی است. بچه با هر فشار، کمی پایین تر می آید و پس از آن کمی عقب می رود.

با هر زور و فشار، سر بچه پایین و پایین تر می آید تا اینکه در نهایت از مجرای زایمان بیرون می آید. پس از آنکه سر بچه بیرون آمد، پزشکتان از شما میخواهد دیگر فشار نیاورید تا بتواند قبل از آنکه مابقی بدن نوزاد بیرون بیاید، ترشحات داخل دهان و بینی او را با ساکشن تمیز کند. خودداری از فشار آوردن در این مقطع به دلیل فشار شدید در موضع پرینه، می تواند مشکل باشد؛ نفس نفس زدن به جای فشار آوردن کمی کار را راحت تر می کند. در صورتی که اپیدورال انجام داده باشید، ممکن است این فشار شدید را احساس نکنید.

منبع: نی نی نما