ویروس پاپیلوم انسانی، چیست؟

ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) یک عفونت ویروسی است که بین افراد از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود. برخی از انواع HPV می‌توانند باعث ایجاد زگیل‌ تناسلی شوند. دیگر انواع این ویروس با سرطان دهانه رحم و سایر اعضای بدن ارتباط دارند و برخی از انواع HPV باعث زگیل‌های معمولی می‌شوند که شما می‌توانید در سایر قسمت‌های بدن مانند دست یا پا خود پیدا کنید و با مراجعه به متخصص زنان و زایمان از وجود زگیل‌ تناسلی آگاه شوید.
اگر مبتلا به زگیل‌های تناسلی هستید، این نشانه‌ای‌ از HPV است. رشد ویروس‌ها یکسان به نظر نمی‌رسند. ویروس‌ها می‌توانند برجسته، صاف، صورتی یا سرخ مایل به زرد باشند. آنها حتی ممکن است شکلشان مانند گل کلم باشد. شما می‌توانید یک یا چند زگیل داشته باشید. ویروس‌ها می‌توانند کوچک یا بزرگ باشند و ممکن است بر روی مقعد، گردن رحم، کیسه‌ی بیضه، کشاله ران، ران یا آلت تناسلی مرد رشد کنند.
برخی از انواع عفونت‌های HPV تناسلی با سرطان مرتبط هستند، از جمله سرطان دهانه رحم و سرطان فرج، مقعد، اوروفارینکس (قسمت میانی گلو، پشت دهان)، یا آلت تناسلی مرد. اگر با هر یک از این انواع ویروس آلوده شوید ممکن است بدون هیچگونه نشانه‌ای در سلول‌های بافتی دچار تغییرات پیش سرطانی شوید.
در اغلب موارد سرطان رحم می‌تواند از طریق تشخیص زودهنگام توسط متخصص زنان و زایمان و درمان تغییرات غیر طبیعی سلول که سال‌ها قبل از سرطان رحم در دهانه‌ی رحم گسترش یافته است پیشگیری شود. غربالگری‌های منظم توسط متخصص زنان و زایمان می‌تواند به تشخیص زودتر مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند که می‌تواند نگرش آینده را بهبود بخشد و شانس بقا را افزایش دهد.

دلیل
اکثر افراد از طریق تماس جنسی مستقیم، مانند رابطه جنسی دهانی مبتلا به ویروس HPV می‌شوند. از آنجایی که HPV یک عفونت پوست به پوست است، الزاما برای انتقال این بیماری نیازی به مقاربت جنسی نیست. در موارد نادر، مادرانی که HPV دارند، می‌توانند نوزاد خود را در طول زایمان آلوده به این ویروس کنند.

متقاضیان
آزمایش HPV تنها برای زنان انجام می‌شود. در حال حاضر، آزمایش HPV برای مردان تنها در یک محیط تحقیقی انجام می‌شود. در حال حاضر چندین پزشک آزمایش HPV همراه با تست پاپ اسمیر را هر ۵ سال به عنوان بخشی از غربالگری سرطان رحم معمول برای خانم‌های ۳۰ تا ۶۵ ساله که در معرض خطر متوسط هستند توصیه می‌کنند. زنان در سن ۲۵ تا ۶۵ سالگی می‌توانند گزینه‌ی انجام غربالگری را با آزمایش HPV بدون تست پاپ هر ۳ سال انجام دهند.
انجام غربالگری به دفعات بیشتر برای زنانی که در معرض عوامل خطر زایی همچون دی اتیل استیل بسترول در رحم، تشخیص قبلی آسیب گردن رحم پیش سرطانی عالی یا سرطان رحم، عفونت HIV یا سیستم ایمنی به خطر افتاده هستند، توصیه می‌شود. آزمایش HPV ممکن است زمانی انجام شود که زن تغییراتی غیر طبیعی در تست پاپ اسمیر داشته باشد.

آماده‌سازی
گام‌هایی وجود دارد که افراد برای اطمینان از اینکه بهترین نتایج ممکن را از آزمایش HPV دریافت می‌کنند، می‌توانند انجام دهند.
سعی کنید آزمایش را برای روزی تنظیم کنید که در دوره قاعدگی بیمار نباشد. اگر دوره قاعدگی بیمار به طور غیرمنتظره شروع شده و تا روز آزمایش ادامه یافته است، سعی کنید مجددا برای انجام آزمایش برنامه‌ریزی کنید.
از ۴۸ ساعت قبل از آزمایش، از داشتن مقاربت جنسی اجتناب کنید.
۴۸ ساعت قبل از آزمایش از دوش زنانه استفاده نکنید.
۴۸ ساعت قبل از آزمایش از تامپون‌ها، کرم‌های واژن، فوم‌ها، کاندوم‌ها یا ژله‌ها (مانند اسپرم‌کش‌ها یا داروهایی که به واژن وارد می‌شوند) استفاده نکنید.
ممکن است از بیمار خواسته شود درست قبل از آزمایش هم به منظور راحتی خود بیمار و هم برای انجام آزمایش، مثانه‌ی خود را خالی کند.
در مورد هر نگرانی که در رابطه با نیاز به آزمایش، خطرات آن، چگونگی انجام آن یا نتایجی که در بر خواهد داشت، دارید، با پزشک صحبت کنید.

فرایند درمان
آزمایش HPV می‌تواند در مطب یا کلینیک پزشک انجام شود. برای این آزمایش، بیمار باید لباس‌های خود را تا زیر کمر پایین کشیده و یک کاغذ یا پارچه را دور کمر خود قرار دهد. پس از آن روی تخت آزمایش به کمر دراز کشیده و پاهای بیمار توسط رکاب‌هایی به سمت بالا کشیده و نگهداری می‌شود. که این امر به پزشک اجازه‌ی بررسی ناحیه واژن و ناحیه تناسلی را می‌دهد.
پزشک یک وسیله به نام اسپکولوم را داخل واژن قرار می‌دهد. اسپکولوم به آرامی دیواره‌های واژن را از هم باز کرده و اجازه می‌دهد در داخل مهبل و دهانه رحم مورد بررسی قرار گیرد.
سپس پزشک از یک سواب پنبه‌ای یا یک برس کوچک برای جمع‌آوری چندین نمونه سلول از گردن رحم استفاده می‌کند. سلول‌ها از قسمت قابل مشاهده رحم و همچنین سلول‌های داخل دهانه رحم (کانال اندوسرویکال( جمع‌آوری می‌شوند. سپس نمونه‌ها در لوله‌های جمع آوری شده قرار می‌گیرند و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند.
آزمایش HPV همچنین می‌تواند بر روی نمونه سلولی که در طی تست پاپ اسمیر گرفته شده، در صورتی که تست پاپ اسمیر به روشی که لیکوئید بیس نامیده می‌شود انجام شده باشد، انجام شود. برای آزمایش پاپ اسمیر به روش لیکوئید بیس، سلول‌ها با چرخاندن یک برس پلاستیکی بر روی دهانه رحم جمع آوری می‌شوند. سپس نمونه‌ها در یک شیشه محلول قرار می‌گیرند و برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند. اگر بیمار این نوع آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهد و نشان دهنده‌ی سلول‌های غیر طبیعی باشد، آزمایش HPV بعدا می‌تواند بر روی نمونه انجام شود.
بیمار ممکن است در هنگام وارد شدن اسپکولوم احساس ناراحتی داشته باشد، به خصوص اگر واژن تحریک‌پذیر و حساس یا تنگ باشد. بیمار همچنین ممکن است هنگامی که نمونه‌ی سلول‌های گردن رحم جمع‌آوری می‌شوند، احساس کشیدن یا فشار کند.

پس از آزمایش
بیمار ممکن است مقدار کمی خونریزی واژینال یا ترشحات سبز خاکستری پس از این آزمایش داشته باشد و ممکن است بخواهد از پد نازک روزانه برای محافظت از لکه شدن لباسهایش استفاده کند.
از داشتن مقاربت جنسی تا زمانی که پزشک دستور بی‌خطر بودن نداده است خودداری کنید.

نتایج

نتایج آزمایش HPV معمولا ۱ تا ۲ هفته بعد در دسترس است. آزمایش HPV هم به عنوان منفی HPV و هم مثبت HPV گزارش می‌شود:
منفی HPV: آزمایش منفی HPV به این معنی است که هیچ ویروس HPV در سلول‌های گردن رحم بیمار پیدا نشده است.
مثبت HPV: آزمایشی که مثبت HPV است به معنی خطر بالای HPV، نوعی HPV یافت شده در سلول‌های دهانه رحم بیمار که می‌تواند باعث سرطان دهانه رحم شود، است. برخی از آزمایشات HPV می‌تواند نوع خاصی از ویروس HPV، به ویژه HPV 16 یا ۱۸ در صورت وجود را نشان دهد. HPV 16 و ۱۸ مسئول ۷۰٪ سرطان‌های دهانه رحم هستند. داشتن ویروس HPV لزوما به این معنی نیست که بیمار مبتلا به سرطان گردن رحم است یا به سرطان گردن رحم مبتلا خواهد شد.

اگر HPV در خطر بالا یافت شود ممکن است احتمال بیشتری داشته باشد که بیمار دچار تغییرات سلول پیش سرطانی شود.
پزشک ممکن است بسته به سابقه بیمار و نتایج این آزمایش، موارد زیر را توصیه کند:
تست همیشگی: بسته به سن بیمار و تست‌های انجام شده، این تست ممکن است هر ۳ سال یا هر ۵ سال باشد.
پیگیری آزمایش با تست پاپ اسمیر و آزمایش HPV در یک سال
کولپوسکوپی: در این روش پزشک از یک لنز ویژه بزرگنمایی (کولپوسکوپ) برای بررسی دقیق‌تر دهانه رحم بیمار استفاده می‌کند.
بیوپسی: در این روش که گاهی اوقات همراه با کولپوسکوپی انجام می‌شود، پزشک نمونه‌ای از سلول‌های دهانه گردن رحم (بیوپسی) را در میکروسکوپ از نزدیکتر بررسی می‌کند.
آزمایش HPV برای پیدا کردن انواع پر خطر HPV بسیار قابل اعتماد است. اما آزمایش HPV ممکن است اما آزمایش HPV ممکن است مثبت شود، در حالی که فردی عفونت HPV ندارد. این نتیجه تست مثبت کاذب است.
اگر فردی متوجه علائم واژینال غیر طبیعی مانند خونریزی بین دوره‌های پریود یا درد در هنگام مقاربت شود، حتی اگر آزمایش‌های او طبیعی باشد، باید به پزشک مراجعه کند.

واکسن HPV
به طور مطلوب، زنان باید واکسن را قبل از اینکه به صورت جنسی فعال شوند و در معرض ویروس HPV قرار بگیرند، دریافت کنند. زنانی که از نظر جنسی فعال هستند نیز ممکن است از واکسیناسیون بهره‌مند شوند، اما ممکن است نتیجه‌ آن کمتر موثر باشد. این موضوع به این دلیل است که آنها ممکن است از قبل در معرض یک یا چند نوع ویروس HPV قرار گرفته باشند که توسط واکسن مورد هدف قرار گرفته است. با این حال، تعداد کمی از زنان جوان فعال جنسی که توسط واکسن پیشگیری شده‌اند مبتلا به انواع HPV هستند، بنابراین بیشتر زنان جوان هنوز می‌توانند از طریق واکسیناسیون محافظت شوند. واکسیناسیون HPV برای دختران ۱۱ و ۱۲ ساله توصیه می‌شود. همچنین برای دختران و زنان سنین ۱۳ تا ۲۶ ساله که هنوز واکسن نشده و یا دوره واکسن را کامل نکرده‌اند نیز توصیه می‌شود؛ واکسن HPV همچنین می‌تواند برای دخترانی که در شروع سن ۹ سالگی هستند مورد استفاده قرار گیرد. دختران ۱۱ تا ۱۲ ساله باید ۲ دوز واکسن HPV را برای محافظت در برابر سرطان‌های ناشی از HPV دریافت کنند.