ایسنا: کارشناس هنرهای نمایشی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی با اشاره به اینکه آموزش موسیقی کودک، نیاز به کار کارشناسی چند جانبه و میان رشتهای دارد، موسیقی مورد استفاده برای کودک در برنامههای تلویزیونی را ایدهآل ندانست.
علیاکبر حلیمی در خصوص ضرورت موسیقی کودکان اظهارداشت: موسیقی علاوه بر اینکه کاربردهای درمانی برای کودک دارد، نیاز فطری و طبیعی او است و بر اساس نیازش به سمت موسیقی میرود.
وی موسیقی در وضعیت جهانی را دارای مکتبهایی دانست و گفت: معروفترین شیوه آموزش موسیقی برای کودکان مجموعه ۲۳ ساز "کارل ارف" است که جنبه علمی داشته و کودک به وسیله آن، سازهای موسیقی را به شکل علمی فرا میگیرد. سبک دیگر نیز سبک ژاپنی به نام "سوزوکی" است که موسیقی ساده برای کودکان است.
حلیمی افزود: رویکردی در ایران تجربه شده است که بهرهگیری از موسیقی بومی- محلی فولکلور و فرهنگ عامه است که موسیقی با هویت منطقهای و الهام از موسیقی مقامی به کودکان آموزش داده میشود. علاوه بر این، تجربه سرودخوانی مذهبی که در راستای تعالیم دینی انجام میشود نیز کار خوبی است که متاسفانه به صورت علمی انجام نشده است.
وی با بیان اینکه امروز در ایران موسیقی بایسته و شایسته در حوزه کودک وجود ندارد، گفت: متاسفانه به خاطر عملکرد بد اهالی موسیقی و متولیان آن، که گاهی دچار ضعفهایی بودهاند، روحانیون و علما نسبت به آموزش موسیقی نگاه مثبتی نداشته و نسبت به آن حساس هستند، درحالیکه میتوان بر مبنای فقهی موسیقی، کار کرده و از موسیقی به عنوان یک ابزار و نیاز فطری سالم برای ترویج ارزشها، احساسات دینی و عواطف کودک و نوجوان استفاده کرد.
این کارشناس هنرهای نمایشی خاطرنشان کرد: آموزش موسیقی کودک، نیاز به کار کارشناسی چند جانبه و میان رشتهای دارد که باید کارشناسان در سه حوزه مذهب، تعلیم وتربیت و موسیقی کودک، با یکدیگر مبانی مشترکی را برای این منظور در آموزش و پرورش مراکز فرهنگی- هنری حتی بخشهای خصوصی آموزش موسیقی در کشور مطرح کنند.
وی در خصوص وضعیت موسیقی کودک در صداوسیما خاطرنشان کرد: موسیقی مورد استفاده برای کودک در رسانهها و برنامههای تلویزیونی، یک موسیقی ترکیبی و تلفیقی از موسیقی جدید و گذشته است که با ملاحظات و دقتهایی که صورت میگیرد به عنوان خیر الموجودین استفاده میشود، اما ایدهآل نیست.
حلیمی افزود: تولید هنری و تصویری و نمایشی از جمله برنامه کودک بدون موسیقی نمیشود و موسیقی بخش ضروری محصولات هنری است. در حوزه کودک و تولیدات هنری و تصویری با کیفیت بالا و استاندارد باید به جایی برسد که در شبکههای جهانی و ماهوارهای تا آن اندازه نفوذ کنیم که جامعه مخاطب غیرایرانی نیز از این محصولات استفاده کند.
وی با اشاره به ضرورت کار علمی و تلاش کارشناسانه در این خصوص اظهارداشت: به دلیل پاسخ ندادن به نیاز فطری و طبیعی کودکان و نوجوانان، آنها به سمت موسیقی مبتذل میروند که آگاهانه و برای تخریب فرهنگی-هنری کودک و نوجوانان تولید شده است. در واقع متولیان بخش فرهنگ و هنر کودک و دستگاههای مسوول با کمکاری خود در حوزه موسیقی، زمینه را برای بازار موسیقی مبتذل و شیطانی آماده کردهاند.
این کارشناس تصریح کرد: در بخش موسیقی باید تلاش زیادی شود تا آموزشهای سالم و سازنده به کودکان داده شده و از موسیقی به عنوان ابزار تربیتی خوب و اثرگذار در فرهنگسازی استفاده شود تا کودک و نوجوانی که آینده جامعه را به عهده میگیرد، دارای فیلترهایی شود که هر گونه موسیقی را گوش ندهد و بتواند مانند یک منتقد، موسیقی خوب و بد را شناسایی کند.
حلیمی ادامه داد: در شرایط فعلی که کودکان به راحتی و در زمان کم، به هر محصول هنری دسترسی دارند، اگر تولید خوب و آموزش فاخر واستاندارد متناسب با ارزشها و فرهنگهای بومی و محلی و براساس مبانی تعلیم و تربیت دینی برای کودک و نوجوان داشته باشیم، آنها دیگر به سمت موسیقی مبتذل نخواهند رفت.
کارشناس هنرهای نمایشی با اشاره به یکی از داستانهای پیامبر(ص) ابرازداشت: در جنگ خندق که مسلمانان مشغول به حفر خندق بودند، نوجوانی در حال سرودخوانی بود و پیامبر(ص) از صدای خوش او استقبال کرده و او را تشویق کرد. زیرا کار او باعث رفع خستگی مجاهدان میشد. در تاریخ اسلام نیز مواردی وجود دارد که از صدای خوش اذان استقبال شده است.
وی ادامه داد: همان طور که در ارزشهای فرهنگی و هنری سوء استفاده میشود، در مورد موسیقی نیز امکان سوء استفاده وجود دارد؛ بنابراین در حوزه موسیقی لازم است کار علمی شود تا مرز موسیقی شناخته شده و به این نکته پی برد که موسیقی تا کجا اثرات سازنده دارد و از کجا مخرب میشود.
حلیمی تصریح کرد: برای ارزشهای متعالی و آرمانهای با ارزش تعلیم و تربیت اسلامی و ایرانی خود به عنوان یک الگوی معنوی در جهان باید از ابزارها و واسطههای هنری جذاب مثل موسیقی، تئاتر، فیلم، انیمیشن و سایر هنرهای تصویری- بصری و موسیقیایی استفاده کرد تا بتوان در باطن کودکان اثرگذار بوده و سلامت فکری آنها را حفظ کرد و در کنار آن نیز ارزشهای دینی را به آنها منتقل نمود.