رشد عاطفی کودکان، مدیریت احساسات

نی نی بان: حتما توجه کرده‌اید که کودک در یک لحظه با خوشحالی می‌خندد و چند دقیقه بعد چنان عصبانی شده که فقط جیغ می‌زند. در واقع او دارد رشد فرایند عاطفی‌اش را سپری می‌کند.

این مواقع بهترین فرصت‌هایی هستند که شما می‌توانید از آنها استفاده کرده و به کودک خود آموزش دهید که چگونه احساسات قدرتمند خود را مدیریت کرده و خود را آرام کند. محیط امن خانواده بهترین جایی است که می‌توان در آن به تبادل عاطفی پرداخت و کودک محبت و صمیمیت و همدلی را یاد بگیرد.

کودکی که بهره هوش عاطفی او بالاتر باشد قادر است ارتباط بهتری با احساسات خود برقرار کند؛ در هنگام اوج هیجان‌های عاطفی خود را آرام‌تر کند. دیگران را بهتر درک کرده و با آنها بهتر ارتباط برقرار کند. و ایجاد روابط دوستانه محکم‌تر برای او آسان‌تر است.

در واقع شما می‌توانید با استفاده از آن به کودک خود آموزش دهید که احساساتش را تجزیه و تحلیل کرده و در هنگام برخورد با مشکلات روحی و عاطفی آنها را مدیریت کند.

به حرف‌های او گوش بدهید. هنگامی که کودک از احساسات خودش برای شما می‌گوید با دقت به حرف‌های او گوش بدهید سپس همه آنچه را با شما در میان گذاشته است مجددا برایش بازگو کنید. مثلا اگر فکر می‌کنید که بواسطه این‌که شما زمان زیادی را به مراقبت از نوزاد جدید خود اختصاص می‌دهید کودک شما احساس می‌کند ترک و رها شده است همین مطلب را با او در میان گذاشته و بپرسید که آیا واقعا چنین احساسی دارد؟ در صورتی که پاسخ او مثبت بود می‌توانید بگویید: درسته. کوچولوها نیاز به مراقبت بیشتری دارند.

آنگاه مثال‌هایی از زندگی خودتان را برای او بگویید تا به او نشان دهید که حرف‌های او را می‌فهمید. به او بگویید که زمانی که برادر یا خواهرتان با پدرتان به شهر بازی می‌رفتند و شما نمی‌توانستید بروید چه احساسی داشتید. بگویید که مادر یا پدرتان چگونه به شما کمک می‌کردند تا احساس بهتری پیدا کنید. این کار موجب می‌شود کودک شما بفهمد که همه افراد اینگونه احساسات را تجربه می‌کنند و نهایتا هم از این مرحله عبور می‌کنند.

همچنین می‌توانید به او کمک کنید تا بفهمد که داشتن احساسات متضاد یا متعارض پیرامون یک چیز طبیعی است. مثلا او می‌تواند در هفته اولی که به مهدکودک می‌رود هم هیجان‌زده باشد و هم کمی بترسد.

اگر به نظر می‌رسد که کودک شما بدون دلیل مشخصی ناراحت یا آشفته است سعی کنید به اتفاقات اخیر فکر کنید و علت احتمالی مشکل او را پیدا کنید.

آیا اخیرا اتفاق خاصی در خانواده افتاده و یا این‌که در حضور او با همسرتان بحث کرده‌اید؟ اگر مطمئن نیستید که عامل ناراحتی او چیست هنگام بازی کردن حرکات او را نگاه کرده و به حرف‌هایی که می‌زند گوش دهید.

اگر او در هنگام بازی با عروسک‌هایش عروسک مادر را مرتب در حال داد و فریاد بازی می‌دهد مطمئنا می‌توانید بفهمید که علت ناراحتی او چیست.

لازم به ذکر است که باید احساسات کودک را مهم محسوب کرده و آنها را تایید کنید. هرگز به او نگویید که دلیلی برای ناراحتی وجود ندارد. در عوض به او بگویید که واکنش او کاملا طبیعی است.

برای مثال بگویید آدم وقتی هر چی نقاشی می‌کنه خراب میشه خیلی عصبانی می‌شه نه؟