طبیب از دیدگاه اسلام، ویژگی های آن
اهمیت اعتماد در رابطه پزشک و بیمار به حدی است که امام جعفر صادق، طبیب حاذق و مورد اعتماد را در ردیف فقیه بصیر و جامع به شمار آورده اند.
اهمیت اعتماد در رابطه پزشک و بیمار به حدی است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، طبیب حاذق و مورد اعتماد را در ردیف فقیه بصیر و جامع به شمار آورده اند. و اینکه خصلت اعتماد را هم پایه حاذق بودن پزشک آورده اند و در بیان ویژگیهای طبیب به این دو خصلت اکتفا کرده اند، خود بیانگر اهمیت و گستردگی معنا و مفهوم اعتماد است.
علی بن مجوسی اهوازی در اثر معروف خود "کامل الصناعه الطبیه" در باب اخلاق پزشکی که تحت عنوان پند نامه اهوازی شناخته شده است به بیان خصائل ودستورالعمل‌های اخلاقی پزشکان می پردازد و در پایان پند نامه چنین می گوید:
اگر کسی بخواهد طبیبی حاذق و فاضل باشد باید به این دستورها عمل کند تا درمانش مؤثر قرار گیرد و مردم به او اعتماد نموده و بگروند و او نیز به دوستی و خیر آنان نائل شده و از قبل مردم ممنتفع گردد.
یعنی اهوازی اعتماد مردم به طبیب را ماحصل رعایت دستورالعمل‌های اخلاقی پندنامه خویش دانسته که بیانگر گستردگی معنایی و کثرت مؤلفه های واژه اعتماد در رابطه پزشک و بیمار دارد.
ابن میمون نیز در پایان مناجات نامه خویش که در حکم اندرزنامه‌ای اخلاقی برای پزشکان است چنین می گوید: پروردگارا، کاری کن که بیماران به من و هنر من اعتماد داشه باشند تا نصایح و دستورهای مرا اجرا نمایند.
منبع: پایان نامه بررسی اعتماد و مؤلفه‌های آن در ارتباط پزشک و بیمار، دکتر شجاعی