زایمان طبیعی یا سزارین، چطور انتخاب کنم؟

زایمان یک امر فیزیولوژیک وکاملا طبیعی است که براساس پاره ای فعالیت ها وتغییرات منظم طبیعی از شروع انقباضات ودرد زایمان آغاز وبا خروج کامل جنین وجفت پایان می یابد. درمورد تمام مادران باردار روند زایمان یکسان نبوده وعوامل ارثی واکتسابی می توانند سیر حاملگی را تغییر داده وباعث شوند که زایمان به صورت غیر طبیعی انجام شود. خوشبختانه با انجام مراقبت های پیش از بارداری وتداوم آن دردوران بارداری می توان بسیاری از عوامل خطرناک را به موقع تشخیص داده و سلامت مادر وجنین را حفظ کرد. باید توجه داشت دراکثر موارد، مادر باردار می تواند به طور طبیعی زایمان کند اما در برخی موارد فرد کمک کننده به زایمان ناگزیر به انتخاب روش سزارین است از جمله:
لگن مادر آسیب دیده و یا تنگی لگن و سابقه زایمان های سخت داشته باشد.
چند قلویی
دیسترس جنین (زجر جنین)
وضعیت جنین به صورت نمایش بریچ و نمایش های غیر طبیعی ( قرار گرفتن نامناسب جنین در داخل رحم)
سزارین قبلی (با توجه به پرونده پزشکی فرد در خصوص علت سزارین قبلی تصمیم گرفته می شود)
ابتلای مادر به بیماری های عفونی که امکان سرایت آن از طریق زایمان وجود داشته باشد.
مشکلات مربوط به جفت و بندناف
سایرموارد: ابتلای مادر به بیماری قلبی، مسمومیت حاملگی، خونریزی های نیمه دوم بارداری ، زایمان زود رس ودیررس ... )

معایب و عوارض سزارین
سزارین یک عمل جراحی بزرگ است که پس از بیهوشی کامل یا بی حسی موضعی ، دیواره شکم ورحم را برش داده وجنین خارج می شود و با عوارضی برای مادر وجنین همراه است که بسیار بیشتر از زایمان طبیعی است. افزایش مرگ ومیر مادران ونوزادان: میزان مرگ مادر دراثر سزارین 2 الی 3 برابرنسبت به زایمان طبیعی است. علل اصلی مرگ را آندومیومتریت (عفونت رحمی)، خونریزی ، عفونت دستگاه ادراری وترومبو آمبولیسم ذکر کرده اند. هم چنین خطر مرگ نوزادان متولد شده با سزارین 4 برابر نوزادان حاصل از زایمان طبیعی است.

به طور کلی محققان معتقدند مراحل زایمان طبیعی، نوزاد را برای زندگی درخارج از رحم آماده م یکند. مطالعات نشان می دهد عوارض تهدی دکننده حیات مانند سندرم زجر تنفسی نوزاد، خفگی نوزاد، خفگی زایمانی و «تاکی پنه» درنوزادان حاصل از سزارین به طور معنا داری بیشتر از نوزادان زایمان طبیعی بوده است.

افزایش (صدمات) ترومای زایمانی: اگر چه درموارد نمایش غیر طبیعی یا بزرگی بیش از حد جنین برای پیشگیری از ترومای زایمانی از روش سزارین استفاده می شود اما در گزارش های بی شماری به بروز فلج شانه ای، شکستگی جمجمه و شکستگی سایر استخوان های دراز نوزادان اشاره شده است.

طولانی شدن دوران بستری مادر در بیمارستان در مقایسه با زایمان طبیعی
طولانی شدن دوران نقاهت در مقایسه با زایمان طبیعی
عدم امکان تماس مادر و نوزاد در ساعت اول تولد نوزاد و به تعویق افتادن شیردهی
سایر مشکلات: تب، عفونت شدید زخم و مرگ سلولی جدار شکم، عوارض بیهوشی، آسیب دیدگی مجاری ادراری، عفونت محل عمل، ترومبوآمبولی، ترومبوفلبیت عفونی لگن

مزایای زایمان طبیعی
مدت بستری شدن مادردربیمارستان کمتر وتوانایی مادرجهت بازگشت به کارهای عادی وروزمره سریع تر است.
حجم خونی که مادردرطول زایمان طبیعی از دست می دهد تقریبا نصف روش سزارین است، بنابراین خطر خونریزی وکم خونی کاهش میابد.
به دلیل هوشیاری مادر پس از زایمان رابطه عاطفی بین مادر ونوزاد و برقراری تماس اولیه که درشروع شیردهی مؤثراست سریع ترانجام می شود.
مادرانی کهب ه روش طبیعی زایمان می کنند دردادن آغوز که اولین واکسن محسوب شده ون قش مهمی درت أمینا یمنیب دنن وزاد دارد موفق تر عمل می کنند.
خطر ابتلا به عفونت رحمی کمتر است.
مادران تناسب اندام خود را به علت توانایی درانجام ورزش های مناسب سریع تر باز می یابند.
احتمال ابتلا به افسردگی پس از زایمان کمتر است.
از نظر اقتصادی به نفع خانواده وجامعه است.

روش های کاهش درد زایمان
بیش از 150 سال است که زایمان بدون درد یا کم درد در دنیا شروع شده است و بیش از 150 روش در این زمینه شناخته شده است که آنها را به دو دسته کلی دارویی و غیردارویی تقسیم می کنند:

روش هایی که غیردارویی:
درد بدون زایمان بدون استفاده از داروی بی حسی و با استفاده از مهارت زن موجب می شود که وی بتواند زایمان خود را آگاهانه هدایت کند. در این حالت، زن قادر است که که احساس درد زایمان را به حداقل برساند. برخی از این روش ها عبارتند از: تمرین های کششی، تن آرامی، مهارت های تنفسی، قرار گرفتن در وضعیت های مختلف در زمان درد، تمرکز، تجسم خلاق و انحراف فکر، آوا یا موسیقی، هیپنوتیزم، آب درمانی و استفاده از وان زایمان، لمس و ماساژ، طب سوزنی، طب فشاری و تحریک الکتریکی عصب از راه پوست.

زایمان بدون درد دارویی:
روش هایی که با تزریق نوعی داروی بیحسی مانع انتقال حس درد به مغز می شود. این روش ها عبارتند از: بی حسی نخاعی یا اپیدورال، استنشاق داروی بی دردی، تزریق داروی بی دردی