علت ایست قلبی جنین

علائم ایست قلبی جنین

• حرکت جنین را برای مدتی طولانی احساس نمی‌کنید 
• عدم وجود ضربان قلب جنین در طول سونوگرافی یا داپلر 
• کاهش یا عدم وجود علائم معمول بارداری
• عدم افزایش ارتفاع فندال در طول ویزیت‌های قبل از تولد
• خونریزی واژینال یا لکه‌بینی قرمز روشن
• عدم حرکت قابل مشاهده جنین در معاینه سونوگرافی
• عدم وجود ضربان قلب جنین در معاینه اولتراسوند
• عدم افزایش سایز یا وزن جنین در طول ویزیت‌های دوران بارداری
• کاهش یا عدم وجود حرکات جنین برای مدت طولانی

آشنایی با ضربان طبیعی قلب جنین در دوران بارداری

یکی از هیجان‌انگیزترین لحظات دوران بارداری، شنیدن ضربان قلب جنین برای اولین بار است. صدای ضربان قلب کوچک جنین، این اطمینان را ایجاد می‌کند که کوچولوی شما همانطور که باید در حال رشد و تکامل است. با این حال، طبیعی است که نگران سلامت جنین خود باشید.

در طول بارداری، پزشک یا ماما ضربان قلب جنین را به طور منظم کنترل می‌کند تا مطمئن شود که جنین به خوبی رشد می‌کند. این کار معمولا با استفاده از دستگاهی به نام داپلر انجام می‌شود که ضربان قلب جنین را ضبط می‌کند. به طور معمول، ضربان قلب جنین را می‌توان با استفاده از داپلر از حدود هفته 10 تا 12 بارداری شنید. در این مرحله، ضربان قلب ممکن است مانند صدای سوسو زدن سریع به نظر برسد. با پیشرفت بارداری، ضربان قلب قوی‌تر و قابل تشخیص‌تر می‌شود و معمولا شبیه صدای ضربان ریتمیک است.

طبیعی است که ضربان قلب جنین در طول یک جلسه نظارت کمی تغییر کند. عواملی مانند حرکات جنین یا وضعیت مادر می‌تواند بر صدای قلب جنین تأثیر بگذارد. با این حال، اگر ضربان قلب برای مدت طولانی متوقف، یا نامنظم شود، ممکن است نشان‌دهنده وجود مشکل باشد.

اگر هر نوع نگرانی در مورد ضربان قلب جنین دارید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک می‌تواند وضعیت را ارزیابی کند و بهترین اقدام را انجام بدهد. به یاد داشته باشید که همیشه بهتر است در مورد سلامت جنین خود احتیاط کنید و به دنبال مشاوره حرفه‌ای باشید.

آزمایش های بیشتر برای شنیدن صدای قلب جنین

در برخی شرایط، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای ارزیابی ضربان قلب جنین توصیه کند. این آزمایشات می‌تواند شامل سونوگرافی یا یک جلسه نظارت بر قلب جنین باشد. سونوگرافی، تصویری بصری از قلب جنین ارائه می‌دهد و به پزشک کمک می‌کند تا هر نوع ناهنجاری یا بی‌نظمی را بررسی کند. نظارت بر قلب جنین شامل نظارت مداوم بر ضربان قلب جنین در یک دوره مشخص است که معمولا در یک مرکز پزشکی انجام می‌شود.

اگر بدترین سناریو اتفاق بیفتد و ضربان قلب جنین متوقف شود، پزشک شما را درباره مراقبت‌های بهداشتی لازم در مراحل بعدی راهنمایی می‌کند. 

به دلایلی که نام بردیم، درک ضربان قلب طبیعی جنین در دوران بارداری برای والدین بسیار مهم است. نظارت منظم و گزارش فوری هر نوع نگرانی به پزشک برای اطمینان از سلامت جنین حیاتی است. به یاد داشته باشید اگر در مورد ضربان قلب جنین خود نگران هستید، همیشه بهتر است به سرعت از پزشک مشاوره بگیرید. 

علائم و نشانه های ایست قلب جنین

علامت و نشانه‌های ایست قلبی جنین در شکم مادر عبارتند از: 

• عدم حرکت جنین: یکی از اولین علائمی که نشان می‌دهد ممکن است مشکلی در ضربان قلب جنین وجود داشته باشد، کاهش یا عدم حرکت ناگهانی جنین است. در حدود هفته ۲۰ بارداری، اکثر زنان می‌توانند به طور منظم حرکات جنین خود را احساس کنند. اگر متوجه کاهش قابل توجه حرکت یا عدم حرکت جنین شدید، مهم است که با پزشکتان تماس بگیرید.
• از دست دادن علائم بارداری: یکی دیگر از علائم ایست قلب جنین، از دست دادن علائم معمول بارداری است. مثلا اگر به طور ناگهانی دیگر حساسیت سینه، تهوع صبحگاهی یا خستگی را احساس نکردید، لازم است نگرانی‌های خود را با پزشک در میان بگذارید.
• عدم تشخیص ضربان قلب با داپلر در ویزیت‌های قبل از تولد: اگر مانیتور داپلر خانگی دارید و دیگر نمی‌توانید ضربان قلب جنین را بشنوید، ممکن است نشانه وجود یک مشکل باشد. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که گاهی اوقات تعیین دقیق ضربان قلب با یک مانیتور خانگی، به ویژه در مراحل اولیه بارداری، چالش‌برانگیز است. بنابراین، اگر نگرانی دارید، مهم است که با پزشکتان مشورت کنید تا ارزیابی دقیق‌تری انجام دهد.

• خونریزی واژینال یا لکه بینی: در حالی که لکه‌بینی گاه به گاه می‌تواند در دوران بارداری طبیعی باشد، خونریزی شدید یا لکه‌بینی مداوم نشان‌دهنده وجود مشکل است. اگر خونریزی را تجربه کردید، ضروری است که فورا با پزشکتان تماس بگیرید، چون ممکن است نشان‌دهنده توقف احتمالی ضربان قلب جنین باشد.
• از دست دادن وزن بارداری یا شکم کوچکتر از حد انتظار: در برخی موارد، توقف ضربان قلب جنین می‌تواند منجر به کاهش وزن مادر یا کوچک‌تر شدن برآمدگی شکم شود. در حالی که افزایش وزن و اندازه شکم از فردی به فرد دیگر متفاوت است، ضروری است که در مورد تغییرات غیرعادی با پزشکتان صحبت کنید.

مهم است که به یاد داشته باشید که این علائم و نشانه‌ها دلیل قطعی ایست قلب جنین نیستند، بلکه شاخص‌هایی به شمار می‌روند که باید درباره آن‌ها با پزشک مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند معاینات مختلفی مانند سونوگرافی یا نظارت بر جنین را برای ارزیابی دقیق سلامت جنین انجام دهد.

تشخیص ایست قلبی جنین

فهمیدن اینکه آیا ضربان قلب جنین در دوران بارداری متوقف شده است یا نه، برای هر خانم باردار وضعیت بسیار ناراحت‌کننده‌ای است. در حالی که احتمال ایست قلب جنین می‌تواند یک تجربه دلخراش باشد، مهم است که وضعیت ضربان قلب جنین توسط پزشک تایید شود تا مراقبت‌های پزشکی مناسب را دریافت کنید. بیایید نگاهی دقیق‌تر به برخی از روش‌های تشخیص ایست قلب جنین بیندازیم.

سونوگرافی

سونوگرافی، یکی از رایج‌ترین روش‌های تشخیصی برای تعیین ایست قلب جنین است. در این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از جنین و رحم استفاده می‌شود. یک تکنسین متخصص به نام به سونوگرافیست، این سونوگرافی را انجام خواهد داد. سونوگرافیست از یک ژل مخصوص روی شکم شما استفاده می‌کند و سپس یک دستگاه کوچک به نام مبدل را روی شکمتان حرکت می‌دهد. مبدل، امواج صوتی را ساطع و تصویری روی مانیتور ایجاد می‌کند. با مشاهده این تصاویر و گوش دادن به ضربان قلب جنین، سونوگرافیست می‌تواند تشخیص دهد که آیا قلب جنین همچنان می‌تپد یا نه.

سونوگرافی داپلر

سونوگرافی داپلر، یکی دیگر از روش‌های غیرتهاجمی است که می‌تواند برای تشخیص ضربان قلب جنین استفاده شود. این روش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای اندازه‌گیری حرکت سلول‌های خونی در قلب جنین استفاده می‌کند. یک دستگاه دستی به نام پروب داپلر روی شکم مادر قرار می‌گیرد و به نواحی مختلف منتقل می‌شود. سپس امواج صوتی به صدای قابل شنیدن تبدیل می‌شوند و پزشک می‌تواند به ضربان قلب جنین گوش بدهد. اگر ضربان قلب تشخیص داده نشود، ممکن است نشان‌دهنده ایست قلب جنین باشد.

مانیتورینگ قلب جنین

نظارت بر قلب جنین، روشی مداوم برای ارزیابی ضربان قلب جنین است. این روش را می‌توان در محیط بیمارستان یا کلینیک انجام داد و در آن از دستگاه‌های الکترونیکی برای نظارت بر ضربان قلب جنین در یک دوره خاص استفاده می‌شود. دو نوع نظارت بر قلب جنین وجود دارد: خارجی و داخلی.

مانیتورینگ خارجی قلب جنین: شامل قرار دادن دو حسگر بر روی شکم مادر است. یک سنسور، ضربان قلب جنین را ثبت می‌کند و سنسور دیگر انقباضات را تشخیص می‌دهد. داده‌ها بر روی یک مانیتور نمایش داده می‌شود و متخصص می‌تواند الگوهای ضربان قلب جنین را مشاهده و تجزیه و تحلیل کند.

پایش داخلی قلب جنین: در موارد خاص، نظارت داخلی ممکن است ضروری باشد که شامل اتصال الکترود به پوست جنین از طریق دهانه رحم است. الکترود، سیگنال‌های الکتریکی قلب جنین را مستقیما اندازه‌گیری می‌کند. این روش، اطلاعاتی دقیق‌تر در مورد ضربان قلب جنین ارائه می‌دهد.

آزمایش خون

در برخی موارد، آزمایش خون می‌تواند به ارائه اطلاعات در مورد وضعیت ضربان قلب جنین کمک کند. این آزمایش، اندازه‌گیری گنادوتروپین جفتی انسانی (اچ سی جی) نام دارد. در یک بارداری سالم، سطح hCG معمولا با رشد جنین افزایش می‌یابد. با این حال، اگر قلب جنین متوقف شده باشد، سطح اچ سی جی ممکن است افزایش، یا حتی کاهش یابد. مجموعه‌ای از آزمایشات خون در طول زمان می‌تواند به پزشک کمک کند تشخیص دهد که آیا بارداری به طور طبیعی پیشرفت می‌کند، یا اینکه آیا نیاز به بررسی بیشتر است.

اگر هر یک از روش‌های تشخیصی بالا نشان بدهد که ضربان قلب جنین متوقف شده است، بسیار مهم است که با پزشکتان مشورت و راهنمایی‌های او را اجرا کنید. 

مقابله با تأثیر عاطفی توقف ضربان قلب جنین

این یک تجربه ویرانگر برای مادراست که بداند ضربان قلب جنینش در دوران بارداری متوقف شده است. کنار آمدن با تأثیر عاطفی توقف ضربان قلب جنین می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. مهم است که به یاد داشته باشید که تجربه هر کس در مورد غم و اندوه متفاوت است. در ادامه استراتژی‌هایی را که ممکن است به شما کمک کند تا با این فقدان مواجه شوید، برایتان توضیح می‌دهیم.

احساس خود را بپذیرید و ابراز کنید

به خودتان اجازه بدهید طیف وسیعی از احساس مانند غم، عصبانیت، سردرگمی یا گناه را احساس کنید. یک فضای امن برای ابراز احساس خود پیدا کنید، چه از طریق صحبت با یک دوست قابل اعتماد یا یکی از اعضای خانواده، پیوستن به یک گروه پشتیبانی یا نوشتن به صورت روزانه. سوگواری، یک فرآیند است و التیام آن به زمان نیاز دارد.

به دنبال پشتیبانی و اطلاعات پزشکی باشید

برای درک کامل وضعیت و بحث در مورد گزینه‌های موجود با پزشک خود مشورت کنید. در مورد علت توقف قلب جنین، اتفاقات بعدی و گزینه‌های زایمان سئوال بپرسید. درک جنبه‌های پزشکی از دست دادن جنین می‌تواند تا حدودی در این زمان دشوار، شفافیت ایجاد کند.

برای یادبود جنینتان وقت بگذارید

برای یادبود جنینتان وقت بگذارید. یک آیین یا مراسم ساده برای گرامیداشت یاد جنینتان ایجاد کنید. زندگی جنین شما، هر چقدر هم که کوتاه بوده باشد، معنادار و شایسته قدردانی است.

از دیگران کمک بگیرید

از افراد دیگر مانند همسر، اعضای خانواده و دوستان نزدیکتان کمک بگیرید. احساس و تجربیات خود را با آن‌ها در میان بگذارید. مهم است که به یاد داشته باشید که تجربه غم و اندوه در همه افراد متفاوت است، بنابراین صبور باشید. در صورت نیاز، مشاوره حرفه‌ای دریافت کنید، چون درمان می‌تواند فضایی امن برای پردازش احساس شما فراهم کند.

خودمراقبتی را تمرین کنید

مراقبت از سلامت جسمی و روحی‌تان در این دوران بسیار مهم است. فعالیت‌های خودمراقبتی را تمرین کنید که آرامش را برای شما به ارمغان می‌آورد. این فعالیت‌ها می‌تواند پیاده‌روی، تمرین یوگا یا مدیتیشن، نوشتن یادداشت‌های روزانه یا درگیر شدن در سرگرمی‌هایی باشد که از آن‌ها لذت می‌برید. با خودتان مهربان باشید و به خودتان اجازه دهید تا با سرعت لازم شفا پیدا کنید.

با افرادی با تجربه مشابه، ارتباط برقرار کنید

برقراری ارتباط با خانم‌هایی که شرایطی مشابه را تجربه کرده‌اند، می‌تواند باعث شود حس کنید که غمتان درک می‌شود. به اشتراک گذاشتن داستانتان با دیگرانی که شرایط شما را درک می‌کنند می‌تواند به کاهش احساس انزوا کمک کند.

به دنبال کمک حرفه ای باشید

اگر متوجه شدید که برای کنار آمدن با تأثیر عاطفی ایست قلب جنین دچار مشکل هستید، کمک گرفتن از متخصصان روانشناسی به شما کمک می‌کند. یک درمانگر یا مشاور متخصص در غم و اندوه می‌تواند پشتیبانی، راهنمایی و استراتژی‌های مقابله‌ای را متناسب با نیازهای منحصر به فرد شما ارائه دهد.

به یاد داشته باشید، هیچ راه درست یا غلطی برای غمگین شدن وجود ندارد و هر شخص به شکلی متفاوت با از دست دادن کنار می‌آید. به خودتان اجازه بدهد غصه بخورید، از نزدیکانتان حمایت بخواهید و در طول روند بهبودی از خودتان مراقبت کنید. کم‌کم و با گذشت زمان، به تدریج راه‌هایی برای گرامیداشت یاد و خاطره جنینتان پیدا خواهید کرد.

خلاصه 

علت ایست قلبی جنین، به صورت دقیق مشخص نمی‌شود، اما متخصصان معتقدند که ژنتیک، مهم‌ترین علت ایست قلبی جنین است، گاهی نیز دلایلی مانند ناهنجارى‌هاى کروموزومى در والدین و جنین و مشکلات آناتومیک رحم، باعث این اتفاق می‌شود. عدم حرکت قابل مشاهده جنین در معاینه سونوگرافی، عدم وجود ضربان قلب جنین در معاینه اولتراسوند، عدم افزایش سایز یا وزن جنین در طول ویزیت‌های دوران بارداری و کاهش یا عدم وجود حرکات جنین برای مدت طولانی، برخی از علائم ایست قلبی جنین است. با مشاهده این علائم با پزشک خود تماس بگیرید تا معاینات دقیق‌تر را انجام بدهد.