زگیل تناسلی در بارداری، هر آنچه باید بدانید

HSV۱، HSV۲ در بارداری تبخال تناسلی یک عفونت منتقله از راه جنسی است. این بدان معنی است که می توان آن را با هر نوع تماس جنسی به فرد دیگری انتقال داد. انواع تماس های جنسی شامل رابطه جنسی تناسلی، رابطه جنسی دهانی و رابطه جنسی مقعدی است. حاملگی شما را از ابتلا به تبخال محافظت نمی کند.

ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ و ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲
ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-۱) ویروسی است که مسئول زخم های سرد (تبخال) لب و حدود ۵۰% از تبخال های تناسلی است. اینها به عنوان تاول های تب دارنیز شناخته می شوند. ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-۲) می تواند باعث ایجاد تبخال تناسلی (ناحیه تناسلی، مقعد، ران و غیره) و ضایعات دهان ناشی از رابطه جنسی دهانی با یک فرد آلوده شود. هر دو نوع HSV در بدن برای همیشه باقی خواهند ماند، و باعث ایجاد علائم به صورت دوره ای می گردند.
این ویروس می تواند غیر فعال باشد، به این معنی که شما آن را به شخص دیگری منتقل نمی کنید. زمانی که بتوانید ویروس را به فرد دیگری منتقل کنید، ویروس در حالت فعال است. زمانی که ویروس فعال است اکثر مردم (نه همه) ضایعات خاصی دارند.

علائم هرپس در بارداری
علائم به طور گسترده ای متفاوت است و ممکن است ناشناخته باقی بماند چرا که فرد مبتلا علائم تبخال را تشخیص نمی دهد.
- احساس خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی یا مقعد
- درد در ناحیه تناسلی
- تخلیه مایع از واژن
ممکن است ضایعاتی بر روی سرویکس (دهانه ی) رحم و یا واژن داشته باشید.
با اولین بروز، ممکن است علائمی مشابه آنفلوانزا نیز داشته باشید.
معمولا هنگامی که شما در معرض ابتلا قرار گرفتید، در عرض ۲ تا ۱۰ روز دچار زخم می شوید. این علائم ممکن است ۲ الی ٣ هفته طول بکشد. پس از بروز اولیه، بروزهای آینده، که ممکن است چند بار در سال باشد، شدت کمتری دارند.

چگونه تبخال تناسلی بارداری را درمان کنید؟
در حال حاضر هیچ درمان برای تبخال وجود ندارد. اگر یکبار به آن مبتلا شوید، همیشه آن را خواهید داشت. اگرچه داروهایی وجود دارد که می تواند خطر بروز های بعدی را کاهش دهد. اثبات نشده است که مصرف این داروها در هنگام بارداری خطر ابتلا به نقص مادرزادی را افزایش می دهند:
- آسیکلوویر (زوویرکس)
- والاسیکلوویر (والتراکس)

با بروز هرپس در حین بارداری چه باید بکنید
تبخال در دوران بارداری، نیازمند اقداماتی است. اگر اولین بروز هرپس در هنگام حاملگی تان رخ دهد، ممکن است هرپس را به کودک خود منتقل کنید. این به این معنی است که کودک شما ممکن است نارس یا حتی مرده به دنیا بیاید. با این حال، اگر پیش از این بروز بیماری را داشته اید و مرتبا دچار عود بیماری می شوید، به طور کلی خطری برای ابتلا ی کودکتان وجود ندارد.
در مرحله ی فعال تبخال، چه اولین بروز باشد چه بروز های بعدی، شما باید چند مرحله ساده را دنبال کنید تا سرعت بهبودی را افزایش دهید و از انتشار عفونت به سایر مکان های بدن یا سایر افراد جلوگیری کنید.
- زخم ها را تمیز و خشک نگه دارید.
- قبل از اینکه به طور کامل بهبود نیافته اید، با کسی ارتباط جنسی نداشته باشید.
- دست هایتان را بشویید.

اگر هرپس در حوالی زایمان بروز کرد چه کنیم
اگر علائم ندارید و می خواهید زایمان طبیعی انجام دهید، در این حالت برنامه شما تغییر نخواهد کرد. تنها خطر ابتلا به این بیماری در صورتی است که شما در مرحله ی بروز فعال بیماری باشید و کودک در هنگام زایمان با زخم های فعال تماس پیدا کند. این دلیلی برای انجام سزارین است. شما باید با پزشک یا مامای خود در مورد چگونگی جستو جوی علائم بروز برای جلوگیری از انتقال تبخال به نوزادان صحبت کنید.

چگونه هرپس بر بارداری تاثیر می گذارد
اگر یک خانم مبتلا به تبخال تناسلی است، به این معنا نیست که او نمی تواند بچه دار شود. ۲۰ تا ۲۵ درصد زنان باردار مبتلا به تبخال تناسلی هستند. با این حال، ویروس هرپس سیمپلکس در بعضی شرایط یک عامل خطر برای کودک به دنیا نیامده است. شناخت بیشتر درمورد خطرات عفونت های تبخال تناسلی در دوران بارداری، به مادران و شریکان جنسی شان کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه برای محافظت از خود و فرزندشان بگیرند.

عفونت ویروس هرپس سیمپلکس
ویروس هرپس سیمپلکس انواع عفونت ها را ایجاد می کند و ویژگی های خاصی دارد.
عوامل خطر برای انتقال عفونت های هرپس سیمپلکس به نوزاد
خطر انتقال ویروس هرپس سیمپلکس به نوزاد بستگی به چندین عامل دارد:
- قرار گرفتن نوزاد در معرض ضایعات تبخال هنگام زایمان
- این که آیا مادر آنتی بادی علیه ویروس هرپس سیمپلکس دارد یا خیر
- این که آیا نوزاد زمان دارد تا این آنتی بادی ها را قبل از زایمان از مادرش کسب کند یا خیر
میزان انتقال عفونت های هرپس سیمپلکس به نوزادان
میزان خطر ابتلای نوزادان به عوامل زیر بستگی دارد:
در یک خانم که در طول سه ماهه سوم دچار اولین بروز هرپس تناسلی شود و هنگام زایمان آنتی بادی های ضدویروس را ندارد، تا ۳۳ درصد احتمال انتقال ویروس به بچه وجود دارد.

HPV، زگیل تناسلی و بارداری
زگیل تناسلی نرم،گوشتی و به تنهایی یا به صورت خوشه ای، در ناحیه تناسلی ایجاد می شود. می تواند بر روی دهانه رحم هم ایجاد شود. زگیل تناسلی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. ممکن است شما مبتلا به HPV باشید اما زگیل نداشته باشید، در حقیقت، نیمی از زنان مبتلا به HPV علائم ندارند. بیش از ۱۰۰ نوع HPV وجود دارد که به رسمیت شناخته شده اند، حدود یک سوم از آن ها می توانند از طریق تماس جنسی منتقل شوند. برخی از انواع HPV می توانند سرطان دهانه رحم و دیگر سرطان های دستگاه تناسلی را نیز ایجاد کنند.
حدود ۵.۵ میلیون مورد جدید که دچار عفونت های HPV منتقل شده از طریق تماس جنسی شده اند، وجود دارد و ۲۰ میلیون نفر در ایالات متحده هم اکنون آلوده هستند.

چگونه به زگیل تناسلی مبتلا می شوید؟
زگیل تناسلی می تواند از طریق تمام انواع تماس جنسی گسترش یابد: تماس های جنسی دهانی، مقعدی و تناسلی با یک شریک جنسی آلوده به زگیل. در زنان زگیل تناسلی شایعتر است و ندیدن زگیل ها به این معنی نیست که نمی توانید به آن ها مبتلا باشید. ممکن است پس از رابطه جنسی دهانی با یک شریک آلوده دچار زگیل تناسلی در گلو شوید.

تشخیص
پاپ اسمیر و معاینه فیزیکی تنها راه های تشخیص زگیل تناسلی هستند. معمولا در اولین ملاقات قبل از زایمان بررسی می شود که آیا مبتلا هستید یا نه. شما ممکن است به یک کولپوسکوپی نیاز داشته باشید که یک دستگاه خاص است که برای مشاهده ی دقیق و نزدیک دهانه رحم و دیواره های واژن به منظور دیدن زگیل های تناسلی، HPV، و سایر ناهنجاری ها مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان زگیل تناسلی در بارداری
زگیل ها ممکن است خود به خود ناپدید شوند، یا به خوشه های زگیلی تبدیل شوند. صرفا به این دلیل که زگیل ها ناپدید شدند، به این معنی نیست که HPV از بین رفته است؛ در حقیقت، حتی پس از این که زگیل ها از بین رفتند، می توانند دوباره ایجاد شوند. می توان زگیل های کوچکتر را با فرایندی به نام جراحی کرایو منجمد کرد و از بین برد، یا با استفاده از لیزر یا کوترآن ها را سوزاند و از بین برد. این روش ها هنگام بارداری بی خطر هستند. کرم های موضعی هم وجود دارد؛ هرچند ممکن است برای استفاده در بارداری چندان بی خطر نباشد. اما اگر زگیل های تناسلی شما قبل از بارداری تشخیص داده شوند، ممکن است درمان های دیگری هم برای شما در دسترس باشد.

زگیل تناسلی در حاملگی
خبر خوب این است که زگیل های تناسلی مشکلی برای بارداری شما ایجاد نمی کنند. پس از صحبت با پزشک یا ماما، ممکن است تصمیم بگیرید تا پس از بارداری، صبر کنید، زیرا برخی از گزینه های درمانی در حالی که هنوز باردار هستید قابل انجام نیستند. گرچه گاهی اوقات در دوران بارداری به علت افزایش جریان خون، زگیل های تناسلی به سرعت رشد می کنند.
خبر خوب دیگر این است که حتی اگر زگیل های فعال تناسلی در زمان زایمان داشته باشید، به احتمال زیاد در زایمان طبیعی (از طریق واژن) شما هیچ اختلالی به وجود نخواهد آورد. همچنین احتمال این که نوزادتان هنگام زایمان با ویروس تماس داشته باشد خیلی کم است.

پیشگیری
از ابتلا به زگیل های تناسلی و HPV می توان با عدم انجام انواع فعالیت جنسی جلوگیری کرد. همچنین می توانید قبل از تماس جنسی، خود و شریک جنسیتان در رابطه با این که آیا به این ویروس مبتلا هستید یا نه مورد آزمایش قرار گیرید و از این طریق پیشگیری کنید. روشهای مانع مانند کاندوم مردانه و زنانه ممکن است احتمال انتقال را کاهش دهد اما آن را به صفر نمی رساند. همچنین واکسن های HPV مانند Gardasil یا Cervarix وجود دارند و برای زنان و مردان جوان در دسترس هستند اما نباید در حین بارداری تجویز شوند.