انواع زگیل تناسلی، راه های رهایی

زگیل تناسلی یک بیماری مقاربتی است که عامل اصلی آن، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. این بیماری از طریق تماس پوستی مستقیم، رابطه جنسی، رابطه مقعدی یا حتی رابطه دهانی از فرد آلوده به ویروس پاپیلومای انسانی به فرد دیگر منتقل می‌شود. زگیل‌های تناسلی زوائد گوشتی به رنگ پوست هستند که می‌توانند به صورت فشرده همانند شکل گل کلم یا به صورت مجزا در اطراف ناحیه تناسلی رشد کنند. زگیل تناسلی معمولاً با خارش، سوزش یا درد همراه نیست.
در مردان، زگیل‌ها ممکن است بر روی ناحیه تناسلی، بیضه‌ها، اطراف مقعد، ناحیه کشاله ران و در اطراف حنجره ظاهر شوند. زگیل‌های تناسلی در خانم‌ها نیز می‌توانند در اطراف ناحیه تناسلی، در داخل یا اطراف واژن، اطراف مقعد، ناحیه کشاله ران یا در دهانه رحم رشد کنند.
بهتر است بدانید که اکثر انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) منجر به زگیل تناسلی نشده و در نتیجه بسیاری از افراد مبتلا به این ویروس، از شرایط خود آگاهی ندارند.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و انواع زگیل
بیش از صد گونه مختلف ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد که می‌توانند منجر به انواع زگیل‌های تناسلی شوند. بطور کلی زگیل‌ تناسلی به دو نوع کم خطر و پر خطر دسته بندی می‌شود.
زگیل تناسلی کم خطر: انواعی از ویروس HPV که با زگیل تناسلی همراه هستند و منجر به سرطان در فرد نمی‌شوند، ویروس زگیل تناسلی از نوع کم خطر هستند. این انواع کم خطر ویروس زگیل تناسلی شامل تیپ‌های ۶، ۱۱، ۴۰، ۴۲، ۴۳، ۴۴، ۵۳، ۵۴، ۶۱، ۷۲،۷۳ و ۸۱ می‌شوند. نوع ۶ و ۱۱ مسئول تقریباً ۹۰ درصد زگیل‌های تناسلی هستند.
زگیل تناسلی پر خطر: چندین نوع دیگر از ویروس HPV نیز وجود دارند که بسیار خطرناک بوده و منجر به سرطان‌های خاص مانند سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد و سرطان دهان می‌شوند. انواع پر خطر ویروس زگیل تناسلی شامل تیپ‌های ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۶، ۵۸، ۵۹، ۶۸ و ۶۹ هستند. طبق تحقیقات، حدود ۷۰ درصد از موارد سرطان دهانه رحم توسط تیپ‌های ۱۶ و ۱۸ ایجاد شده‌اند.

درمان زگیل تناسلی
درمان قطعی برای ویروس وجود ندارد اما زگیل‌های تناسلی را می‌توان با راه‌های مختلفی درمان کرد. راه‌های درمانی زگیل تناسلی به دسته دارویی و جراحی تقسیم می‌شوند:
- درمان دارویی: در این روش داروهای مخصوصی به طور مستقیم به پوست اعمال می‌شوند که عبارتند از:
- کرم آلدرا: به نظر می‌رسد با استعمال این کرم بر روی زگیل‌ها و افزایش توانایی سیستم ایمنی بدن، زگیل تناسلی از بین می‌رود. توجه نمایید که تا وقتی کرم بر روی پوست شما قرار دارد از برقراری رابطه جنسی خودداری نمایید. یکی از عوارض جانبی احتمالی این کرم، قرمزی پوست است.
- محلول پدوفیلین: این محلول حاوی ترکیبات گیاهی است که می‌تواند زگیل تناسلی را از میان ببرد. استعمال این محلول بر روی زگیل‌ها بایستی توسط پزشک انجام شود. هرگز از این محلول برای نواحی داخلی بدن استفاده نکنید. عوارض جانبی محلول پدوفیلین ممکن است شامل التهاب خفیف پوست، زخم یا درد باشد.
- اسید تری کلرواستیک (TCA): این درمان شیمیایی، زگیل تناسلی را می‌سوزاند و می‌تواند برای زگیل‌های داخلی نیز استفاده شود. عوارض جانبی این روش می‌تواند شامل التهاب خفیف پوست، زخم یا درد باشد.
- پماد Sinecatechins (نام تجاری Veregen): این پماد که حاوی عصاره چای سبز است برای درمان زگیل تناسلی داخلی و در کانال مقعد یا اطراف آن استفاده می‌شود.
- روش جراحی: در صورتی که زگیل تناسلی به درمان دارویی پاسخ ندهد، ممکن است با صلاحدید پزشک یکی از روش‌های جراحی برای بیمار تجویز شود. گزینه‌های جراحی عبارتند از:
- انجماد با نیتروژن مایع (کریوتراپی): در این روش، زگیل منجمد می‌شود و به مرور زمان از بین می‌رود. درمان کرایوتراپی نیاز به تکرار در چند جلسه دارد. عوارض جانبی اصلی آن درد و تورم است.
- الکتروکوتر: در این روش، از یک جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل‌ها استفاده می‌شود. بیمار ممکن است بعد از عمل درد و تورم داشته باشد.
- لیزر: روش درمانی لیزر هزینه بالایی دارد و برای زگیل‌های بسیار مقاوم استفاده می‌شود.