گرفتن پستانک از کودک، کی وقتشه؟

روشن است که بچه ها به پستانک اعتیاد پیدا می‌کنند اما روشن نیست که سهم والدین در این اعتیاد چقدر است؟

روزنامه سلامت: روشن است که بچه ها به پستانک اعتیاد پیدا می کنند اما روشن نیست که سهم والدین در این اعتیاد چقدر است؟

خانم جین تونج می دانست که سن دخترش از حد پستانک مکیدن گذشته است اما از آرامشی که پستانک برای این دختر ۳ ساله و نیز برای مادر و پدرش ایجاد می کرد، راضی بود.

خانم تونج که استاد روان شناسی در دانشگاه سان دیه گو است، می دانست که گرفتن پستانک از کودک به این سادگی ها هم نیست. بنابراین مانند بسیاری از والدین در این زمانه از داستان «پری پستانک» (پری بینکی) استفاد کرد تا پستانک را از کودک بگیرد و او را راضی کند که آنها را به بچه هایی که به پستانک نیازمندند، بدهد!

پستانک مکیدن کودک را آرام می کند و به او تسکین می بخشد. به علاوه اینکه بررسی ها نشان دهنده رابطه ای میان استفاده از پستانک حین خواب و کاهش خطر «نشانگان مرگ ناگهانی نوزاد» بوده اند.

اما هنگامی که کودک نوپا شروع به گزارش دادن وقایعی که در طول روز بر او گذشته است، از میان دندان های گاززده به پستانک می کند، زمان آن فرا می رسد که پستانک از او گرفته شود.

در مورد خانم تونج، این زمان چند ماه پس از جشن تولد ۳ سالگی دخترش فرا رسید. پری در دیرهنگام شب آمد. چند هدیه کوچک و یادداشتی برای دخترش گذاشت که از کمک او به بچه های دیگر تشکر کرده بود.

تونج می گوید: «احساسی که در صورت دخترم ظاهر شده بود، مخلوطی از غرور و ترس بود.» و خدا را شکر هیچ نشانه ای از خشم نسبت به مامان دیده نمی شد.

بسیاری از والدین امروزه به دنبال آن هستند که گرفتن پستانک از کودک را به آرامی انجام دهند و کتاب های مختلفی با نام های مختلف برای کمک به آنها برای گرفتن پستانک قفسه کتاب فروشی ها را اشغال کرده است.

در نسل های قبلی، والدین پستانک را از دهان بچه بیرون می آوردند و دور می انداختند و کل کار همین بود. به قول تونج در آن زمان بچه ها می خواستند با کنار گذاشتن پستانک والدین شان را خوشحال کنند اما والدین امروزی می خواهند بچه هایشان را خوشحال کنند.

به نظر تونج والدینی که اجازه می دهند بچه هایشان به مکیدن پستانک ادامه دهند، گرایش دارند که سبک بچه داری آسان گیرانه ای را دنبال کنند؛ سبکی که باعث می شود که بچه ها نسبت به همسالان شان خودشیفته تر تربیت شوند.

البته دلایل دیگری برای کنار گذاشتن دیر یا زود پستانک وجود دارد. استفاده از پستانک در کودکان نوپا و در کودکان در سنین پیش از مدرسه ممکن است به مشکلات دندانی، مشکلات گفتاری و عفونت های گوش میانی بینجامد، به جز اینکه کودک را به پستانک معتاد می کند. کودکان نباید پس از ۲ سالگی با پستانک در دهان به این طرف و آن طرف بروند.

کلر بی کاپ، متخصص روان شناسی رشد، در لس آنجلس می گوید: «استفاده طولانی مدت از پستانک تا سال سوم یا چهارم زندگی، ممکن است بیانگر آن باشد که کودک مقدار زیادی استرس تحمل می کند که چندان متفاوت با روی آوردن یک فرد بزرگسال نگران به خوردن غذا، نوشیدن قهوه یا سیگار کشیدن نیست.»

او می گوید: «بهتر است در این موارد علت استرس مثلا مدت ناکافی گذراندن وقت با کودک به وسیله مادر یا پدر، اشکال در خواب یا ملال و ناراحتی کودک را پیدا کرد.»

بسیاری از والدین برای برطرف کردن این عادت به گفتن داستانی خیالی حتی اگر به معنای دروغ گفتن به کودک باشد، روی می آورند و این والدین همراهان بسیاری دارند.

دو بررسی اخیر در ژورنال آموزش اخلاقی نشان داد که والدین به طور منظم به بچه های شان دروغ می گویند. گیل هایمن، استاد روان شناسی در دانشگاه کالیفرنیا در سان دیه گو و همکار تحقیقاتی اش کانگ لی، استاد دانشگاه تورنتو این شیوه را «بچه داری با دروغ گفتن» نامیده اند.

هایمن می گوید: «بیش از ۸۰ درصد والدین برای تاثیر گذاشتن بر احساسات یا رفتار بچه هایشان به آنها دروغ می گویند.» او می گوید: «ما از میزان بالای دروغ گفتن والدین به کودکان حیرت زده شدیم. به نظر می رسید آنها این دروغ گفتن را به خاطر هدفی که می خواهند تحقق یابد، موجه می دانند.»

ملیسا برنت پس از آنکه متخصص اطفال او در شهر انریکو در کالیفرنیا به او آموخت که گفتن داستان «پری پستانک» (پری بینکی) را کنار بگذارد، در سال ۲۰۰۸ میلادی کتاب «پری پستانک» را برای راهنمایی والدین در این زمینه منتشر کرد.

برنت در نظر داشت به شیوه ای مثبت و بدون اشک و احساسات گرفتن پستانک را انجام دهد. او می گوید: «روشن است که کودکان به پستانک اعتیاد پیدا می کنند اما روشن نیست که سهم والدین در این اعتیاد چقدر است.»

روش «پری پستانک» (پری بینکی) که در ابتدا به آن اشاره کردیم، ممکن است روشی ساده برای والدین باشد اما ممکن است باعث ترک عادت کودک نشود.

دکتر جنیفر شو، یکی از نویسندگان کتاب «رفتن به خانه با نوزاد: از تولد تا واقعیت» می گوید: «به سادگی گفتن این موضوع به بچه که ما دیگر از پستانک استفاده نمی کنیم، می تواند به خوبی موثر باشد. والدین اغلب می ترسند که بچه شان حسابی به گریه بیفتد اما چنین واقعه ای همیشه رخ نمی دهد. کودک احتمالا خود را با نداشتن پستانک تطبیق خواهد داد و پس از یک یا دو روز حتی دیگر دلش هم برای پستانک تنگ نمی شود.»