ریزش موی کودکان، دلایل شایع
دلایل شایع ریزش مو در کودکان شامل عفونت‌های قارچی یا باکتریایی، بیماری‌های پوستی یا زمینه‌ای و همچنین کمبودهای غذایی می‌شود.
دلایل شایع ریزش مو در کودکان شامل عفونت‌های قارچی یا باکتریایی، بیماری‌های پوستی یا زمینه‌ای و همچنین کمبودهای غذایی می‌شود. در ادامه شایع ترین دلایل ریزش مو در کودکان را به شما معرفی کرده‌ایم. البته ریزش موی کودکان همیشه به دلیل بیماری‌ها نیست و گاهی دلایلی نظیر کشیدگی یا مواد شیمیایی موجود در محصولات مراقبت از مو، باعث ریزش می‌شوند. این موارد را در این مقاله بررسی کرده‌ایم.
در بازه‌های خاص دوران کودکی، معمولاً برخی از دلایل ریزش مو در کودکان شایع‌ترند. در فهرست زیر دلایلی که جایگاه بالاتری در لیست دارند، شایع‌تر هستند.
-سنین پیش از دبستان
اختلالات مادرزادی در تولید و ساختار مو که نادر هستند.
آلوپسی آره‌آتا
-سنین دبستان
کچلی سر به دلیل عفونت قارچی
طاسی سکه‌ای یا آلوپسی آره‌آتا
تریکوتیلومانیا یا اختلال وسواس موکنی
اختلال چرخه‌ی رشد مو (تلوژن افلوویوم)
ریزش موی فیزیکی یا کششی
-سنین نوجوانی
تلوژن افلوویوم
آلوپسی آره‌آتا
آلوپسی آندروژنی یا طاسی با الگوی مردانه
ریزش موی ناشی از سوء تغذیه یا کمبود مواد مغذی
دلایل ریزش مو در کودکان
کچلی قارچی یا درماتوفیتوز
کچلی قارچی سر، درماتوفیتوز یا تینه‌آ کپیتیس یکی از شایعترین دلایل ریزش مو در کودکان است. در این بیماری عفونت قارچی پوست سر مشاهده می‌شود. این بیماری به طور کامل در این مقاله بررسی شده است.
آلوپسی آره‌آتا یا ریزش موی سکه‌ای
یکی دیگر از شایعترین دلایل ریزش مو در کودکان. به این بیماری طاسی منطقه‌ای نیز می‌گویند و نوعی بیماری خودایمنی مزمن است. این بیماری علاوه بر درگیر کردن فولیکول‌های مو، گاهی ناخن‌ها را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. آلوپسی آره‌تا و راه‌های تشخیص و درمان آن در این مقاله توضیح داده شده است.
تریکوتیلومانیا یا اختلال وسواس موکنی
یکی از دلایل ریزش مو در کودکان که بیشتر در سنین ۱۲ تا ۱۳ سالگی مشاهده می‌شود. اختلال وسواس موکنی در واقع یک اختلال روانی است و در آن کودک به طور مداوم و غیر ارادی موهای سر، ابرو، مژه یا بخش‌های دیگر بدن را می‌کند. بیش از ۷۰ درصد مبتلایان به این اختلال خانم هستند. تریکوتیلومانیا به همراه راه‌های تشخیص و درمان آن در این مقاله بررسی شده است.
اختلال در چرخه‌ی رشد مو: تلوژن افلوویوم
در تلوژن افلوویوم، موهای بیشتری در مراحله‌ی ریزش چرخه‌ی رشد مو، یعنی مرحله‌ی تلوژن، قرار می‌گیرند. به این ترتیب میزان ریزش مو از حد طبیعی بیشتر شده و کودک دچار طاسی می‌شود. علائم و راه‌های درمانی تلوژن افلوویوم در این مقاله بررسی شده‌اند.
آلوپسی آندروژنی یا ریزش مو با الگوی مردانه
این نوع ریزش مو شایعترین دلیل ریزش در بزرگسالان است. فولیکول‌های مو در ناحیه‌ی جلو و برآمدگی سر نسبت به هورمون مردانه (تستسترون) حساس‌اند. در سنین بالا و به دلیل مواجه‌ی طولانی این فولیکول‌ها با هورمون تستسترون، ریزش و طاسی مشاهده می‌شود. آلوپسی آندروژنی در کودکان شایع نیست؛ اما گاهی در دختران و پسران نوجوان مشاهده می‌شود. متاسفانه درمان قطعی برای این اختلال وجود ندارد و صرفاً می‌توان با استفاده از داروهای خاصی، روند ریزش مو را کندتر کرد.
کمبود مواد مغذی
کمبود ریزمغذی‌ها و درشت مغذی‌ها یکی از دلایل ریزش مو در کودکان است. کمبود موادی که معمولاً باعث ریزش مو می‌شوند عبارت‌اند از:
آهن
روی
ویتامین بی ۳ (نیاسین)
ویتامین بی ۷ (بیوتین)
پروتئین‌ها و آمینواسیدهای ضروری
در کنار این‌ها مصرف بیش از حد ویتامین آ (A) نیز می‌تواند موجب ریزش مو شود. با برطرف شدن کمبود غذایی کودک، موها نیز دوباره رشد می‌کنند.
ریزش‌های ناشی از کمبود مواد مغذی معمولاً در دختران نوجوان مشاهده می‌شود. این کمبود می‌تواند ناشی از رژیم‌های لاغری نامناسب یا اختلالات تغذیه‌ای مانند بی‌اشتهایی عصبی و بولیمیا باشد.
بی‌اشتهایی عصبی یک اختلال روانی است که فرد تمایل شدیدی به لاغر شدن دارد و اضافه وزن برای او به یک فوبیا تبدیل می‌شود. در بیماری بولیمیا، فرد پرخوری کرده و به دلیل عذاب وجدان ناشی از آن، با تحریک حلق خود، غذای خورده شده را بالا میاورد. این اختلالات در سنین حدود ۱۴ سال در دختران شایع هستند.
کم‌کاری تیروئید
غده‌ی تیروئید در جلوی گردن و دقیقاً در پشت برآمدگی گردن قرار دارد. هورمون‌هایی که از غده‌ی تیروئید ترشح می‌شوند، سوخت و ساز بدن را تنظیم می‌کنند. یکی از عوارض کم‌کاری تیروئید یا هیپوتیروئیدی ریزش یا خشکی مو است. علائم دیگر این بیماری عبارت‌اند از:
افزایش وزن
یبوست
خستگی
برای تشخیص کم‌کاری تیروئید از آزمایش خون استفاده می‌شود و درمان بیماری نیز به کمک داروهای هورمونی صورت می‌گیرد. ریزش مو بعد از شروع درمان متوقف و مناطق کم پشت شده دوباره به حالت طبیعی در می‌آیند.
شیمی درمانی
شیمی درمانی را می‌توان از دلایل ریزش مو در کودکان به حساب آورد. مواد شیمی درمانی موجب کشته شدن سلول‌هایی می‌شوند که تقسیم سریع دارند؛ مانند سلول‌های فولیکول مو. پس از پایان دوره‌ی شیمی درمانی، سلول‌ها تقسیم خود را از سر گرفته و رشد موها دوباره به حالت طبیعی باز می‌گردد.
بیماری‌های مادرزادی
بیماری‌های مادرزادی که از دلایل ریزش مو در کودکان به حساب می‌آیند؛ نسبتاً نادر‌اند. در ادامه به تعدادی از موارد شایع‌تر اشاره کرده‌ایم.
خال سباسه: در این بیماری غدد چربی پوست که سباسه نام دارند، بیش از حد تقسیم شده و فولیکول‌های مو را احاطه می‌کنند. خال‌های سباسه در بدو تولد به وجود می‌آیند و در سال اول کوچک می‌شوند. دوباره در سنین بلوغ بزرگ می‌شوند و ضایعات زرد، قهوه‌ای روشن یا نارنجی با سطح هموار یا زبر تولید می‌کند.
فقدان یا نارویشی مادرزادی پوست: در این اختلال، بخشی از بدن (معمولاً سر) فاقد پوست و مو است.
دیسپلازی اکتودرمال: حدود ۱۵۰ نوع دیسپلازی اکتودرمال وجود دارد که نواحی ناخن، دندان، پوست، غدد عرق و مو را درگیر می‌کند.
سندرم آناژن سست: آناژن مرحله‌ی استراحت چرخه‌ی رشد مو است و در آن رشدی صورت نمی‌گیرد. در برخی از کودکان مشاهده می‌شود که موها در این مرحله سست می‌شوند. معمولاً این بیماری تا سن ۱۰ سالگی برطرف می‌شود یا میزان ریزش تا حد خوبی کاهش می‌یابد.
اختلالات ساقه‌ی مو: انواع بسیاری از بیماری‌های مادرزادی و اکتسابی می‌توانند موجب اختلالات ساخت مو و ساقه‌ی آن بشوند. در این اختلالات مو حالت یکدست و صاف خود را از دست می‌دهد. مثلاً شکننده می‌شود، گره می‌خورد یا حالت دانه‌های تسبیه پیدا می‌کند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼