مشکلات درسی کودکان، چگونه حل می‌شود؟
وقتی نوبت تحصیل و مدرسه می‌شود با مسائل گوناگونی مواجه می‌شوند. درواقع مدرسه و درس یکی از بزرگترین چالش‌های فرزندان است که بر والدین نیز تاثیر می‌گذارد
جام جم: بررسی‌ها نشان می‌دهد تقریبا تمامی بچه‌ها وارد مدرسه می‌شوند، اما درصدی از آنها وارد دبیرستان نمی‌شوند و ۴نفر‌از‌هر۱۰ نفر نیز در طول دوران تحصیل به کلاس‌هایفوق برنامه و تقویتی نیاز پیدا می‌کنند .
مشکلات درسی دانش‌آموزان علل زیادی دارد که درباره افراد مختلف متفاوت است، اما می‌تواند شامل جمعیت زیاد در هر کلاس، سیستم امتحانات و ارزیابی درسی نامناسب و حتی استفاده نامناسب از معلمان در مقاطع گوناگون باشد، اما مساله اینجاست که اگر این عوامل مانع رشد موفقیت‌آمیز دانش‌آموزان می‌شود، پس چگونه برخی دانش‌آموزان در ضعیف‌ترین شرایط و بدترین مدارس به مدارج عالی دست می‌یابند؟ آیا این گروه صرفا از نظر هوش در سطح ویژه‌ای هستند یا این که عوامل دیگری نیز در موفقیت یا عدم موفقیت دانش‌آموزان دخیل است؟
مطالعات متعدد نشان می‌دهند که دستاوردهای تحصیلی دانش‌آموزان بیشتر از هر عامل دیگری تحت تاثیر محیط خانه و خانواده قرار دارد. بررسی‌ها ثابت کرده که نه‌تنها دانش‌آموزانی که به دلایل مختلف در منزل درس می‌خوانند، بلکه آنهایی که به مدراسی در سطوح مختلف می‌روند نیز تحت تاثیر فراوان خانواده هستند و بررسی دانش‌آموزانی که در مدارس دولتی یا خصوصی تحصیل می‌کنند اما به موفقیت‌های بزرگ می‌رسند نیز موید این امر است. دانش‌آموزان در هر سطح و پایه و هر مدرسه‌ای که درس بخوانند در خانه از حمایت‌ها و برنامه‌های خانواده تاثیر می‌گیرند .
کمک والدین
پدر و مادرها اغلب نمی‌دانند به چه صورت و به چه طریق ممکن در امر آموزش و یادگیری و درس به فرزندان کمک کنند. آنها شاید صدها بار این کلمه را تکرار کرده باشند بخوان و دلشان می‌خواهد در این زمینه فرزندانشان را در منزل یاری کنند، ولی بنا بر دلایلی خود را درگیر این مسائل که به نظر مشکل و پیچیده است نمی‌کنند .
این دلایل ممکن است بی‌اطلاعی از موضوع درس یا برنامه آموزش آموزشگاه و نداشتن وقت یا خواسته‌های متفاوت هریک از فرزندان باشد، ولیکن فرزند شما در زندگی تحصیلی خود نیز به شما وابسته است و در صورتی که بتوانید در تحصیل او نقش فعال‌تری داشته باشید یادگیری برای او دلپذیرتر می‌شود و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند تا این که در برابر او بی‌تفاوت باشید .
شاید به خاطر حضور شما، نسبت به درس خواندن دلگرم شود و آینده درخشان‌تری داشته باشد. برخی والدین شرکت در زندگی تحصیلی فرزند خود را مشکل می‌دانند و حال و حوصله این کار را ندارند و اصلا خود را درگیر این مسائل نمی‌کنند. برخی از دلایل این سهل‌انگاری و بی‌تفاوتی‌ها عبارتند از :
1-وقت و انرژی برای برنامه ریزی ندارم : باید بدانید اگرچه شرکت در تحصیل و کمک به فرزندتان کمی از وقت و انرژی شما را می‌گیرد؛ اما در مقابل، زندگی خانوادگی شما پربارتر می شود .
2-درتعلیم و تربیت فرزندم دچار مشکل می‌شوم : واقعیت این است که شما فرزند خود را بهتر از هرکس دیگری می شناسید و تجربه، خود یک نوع تخصص است و سهیم کردن معلمان و مشاوران در این شناسایی، موجب بهره‌رسانی آنان می‌شود و سعی کنید اگر در تربیت فرزند خود با مشکلی مواجه می‌شوید با یک مشاور متخصص ارتباط داشته باشید و سعی کنید همیشه قبل از وقوع مشکل با مشاور تماس داشته باشید .
3-نمی‌توان با تقدیر و سرنوشت به مبارزه پرداخت و هرچه قسمت باشد همان می‌شود : این نوع قضاوت و برداشت، عذر و بهانه‌ای بیش نیست. کسانی که این نظر را دارند می‌خواهند به این وسیله با ساده‌اندیشی تمام تقصیرها را بر گردن تقدیر و سرنوشت بیندازند در صورتی که این‌گونه نیست، هر کس اراده کند و تصمیم بگیرد می‌تواند موفق شود. این‌گونه نظریات ترمز موتور ذهن است .
4-فرزند من به کمک من نیازی ندارد و من نمی‌توانم کاری برایش انجام دهم : شما بیشترین تاثیر را بر فرزند خود دارید؛ از این‌رو فرزند شما از حمایت و راهنمایی شما در خانه و مدرسه بی‌نیاز نیست و همواره باید کمک‌کننده، همراه و تشویق کننده او باشید .
5-فرزند من استعداد کافی ندارد یا کم‌هوش است : این بزرگترین ضربه به فرزندتان است. یادتان باشد هر دانش‌آموزی که خود را تا مرحله دبیرستان رساند دیگر کم‌هوش و کم‌استعداد نیست. اما باید دانست هرکس برای کاری خاص مهارت و استعداد دارد و چون مدرسه دارای چارچوب و نظرات خاص و انعطاف‌ناپذیر است و نمی‌تواند برای هر دانش‌آموز روش خاصی ارائه کند، ممکن است خیلی از استعدادها شکوفا نشود؛ بنابراین، نقش والدین بسیار تعیین‌کننده است .
6-نمی‌خواهم برای آموزگار ایجاد مزاحمت کنم : باید بدانیم نه‌تنها مزاحم آموزگار نیستید، بلکه اطلاعات شما به او کمک می‌کند؛ زیرا اطلاع کامل از یک فرد به نوع برخورد با او کمک می‌کند . آموزگار می‌تواند با داشتن اطلاعات لازم درصدد موفقیت فرزند شما باشد. این موضوع نشان‌دهنده این است که شما برای معلم و فرزند خود ارزش قائل شده‌اید .
7-در هنگام ملاقات با آموزگار و مدیر مدرسه احساس خجالت می‌کنم : نظر و عقیده شما برای ما محترم است. در صورتی که مسائل مورد نظر خود را فهرست‌وار یادداشت کنید، براحتی می‌توانید درباره آن صحبت کنید؛ زیرا آنها درواقع دلسوز فرزندان شما هستند و حضور و ارتباط شما بسیار مفید و برای شما ارزشمند است و روابط شما قابل ستایش خواهد بود و نشان‌دهنده حسن دقت شماست و بدانید هیچ معلمی از حضور و وقت اولیا گله‌مند نیست، بلکه از بی‌دقتی و عدم حضور گله‌مند است .
به هر حال باید دانست موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان، بستگی به اصول و عملکرد «ذهنی و درونی» آنها دارد و والدین بیشتر از هر شاخص دیگری امکانات پرورش و شکوفایی او را در اختیار دارند و می‌توانند با نوع تربیت صحیح و در خورشان آنها موجب هرگونه پیشرفتی برای آنان شوند .
لذا با فرزندانتان مکالمه و گفتگوی آموزشی تربیتی واقعی برقرار کنید و قبل از این که پدر و مادر باشید، یک دوست صمیمی باشید تا از رازهای آنها باخبر شوید. در حقیقت با آنها روراست باشید و نگویید حیا بین فرزند و پدر و مادر از بین می‌رود، این شعار قدیمی شده است. اگر فرزندانتان با شما نتوانند حرف بزنند، حتما مشکلش را به دیگران خواهد گفت و وقتی او از مدرسه برمی‌گردد یا شب وقتی همه دور هم جمع هستند، از او بخواهید برنامه روزانه مدرسه‌اش را با تمام جزییات برایتان تعریف کند .