دلایل گریه و بیقراری نوزاد

همه بچه‌ها گریه می‌کنند. این تنها راهی است که می‌توانند اعلام کنند نیازی دارند. در واقع گریه پیش در آمد به حرف آمدن است.

اغلب اوقات گریه به دلیل نیاز یا ناراحتی است و هنگامی که به آن نیاز یا ناراحتی رسیدگی شود، تمام می‌شود.

بسیاری از شیرخواران «اوقات ناآرامی» دارند که در آن اوقات گریه‌های بلند و طولانی دارند که گاهی به کولیک منتسب می‌شود.

هر چند ما واقعا نمی‌دانیم چه چیز باعث کولیک می‌شود. بعضی بر این باورند که کولیک به دلیل درد یا گرفتگی و انقباض روده است.

به طور معمول، قسمت وسیعی از شکم بچه سفت است و پاهایش را روی شکمش جمع می‌کند، بعضی بچه‌ها مشت‌شان را گره می‌کنند و صورتشان قرمز می‌شود.

گاهی دفع گاز یا مدفوع باعث رفع این وضعیت می‌شود. تکان دادن، راه بردن، عمود گرفتن یا به شکم خواباندن شیرخوار بر روی دست می‌تواند موثر باشد.

خوشبختانه، اغلب به نظر می‌رسد که شرخوار باید این دورا را بگذراند و از این حملات تا ۱۲ تا ۱۶ هفتگی خلاص می‌شود.

ما باور نداریم که بغل کردن و در آغوش گرفتن کودک زمانی که ناراحت است باعث لوس شدن بچه شود.

البته هنگامی که مادر مطمئن است که کودک در وضعیت بی خطری است، حالش خوب است و جایش گرم و خشک است و گرسنه نیست، این که کودک ۱۵ تا ۲۰ دقیقه نق بزند و به او کاری نداشته باشید مشکلی برای وی ایجاد نمی‌کند و به مادر امکان می‌دهد مقدار بیشتری از خواب مورد نیاز خود را جبران کند.