روش تربیت صحیح کودک، هشت نکته
کودکان نوپا به دلیل شرایط خاص جسمی و فکری و کنجکاو بودن نسبت به رفتار والدین واکنشهای ویژه ای نشان می دهند، بنابراین در تربیت آنها باید دقت خاصی داشت.
۱-از دستان کوچک شروع کنید:
کودکان در پی کشف جهان پیرامون همواره به دنبال چیزی هستند که به دست گیرند. پس از کلماتی استفاده کنید که با قوه لامسه مرتبط باشند. برای مثال به جای اینکه بگویید «این کار را نکن» بگویید«دست.نه»، «دست.یواش» وبدین ترتیب در امر و نهی ها از کلمه دست استفاده کنید زیرا ابزار اصلی کودک در این سنین دستهایش است.
2-به کنجکاوی او احترام بگذارید:
وقتی کودک یک شیشه روغن را برداشته و می دانید که با ریختن آن زمین را کثیف می کند یک دفعه شیشه را از دستش نگیرید زیرا او با شیشه مشغول بوده و احتمالا شروع به گریه خواهد کرد. راه بهتر این است که به کودک نگاه کرده و پس از ارتباط چشمی حواس او را به چیز دیگری معطوف نمایید یا در مورد کودکان بزرگتر به او بگویید «بگذار من کمکت کنم تا در آن را باز کنی» سپس آن را به آرامی از او گرفته درش را باز کنید و وقتی او درون ان را دید سر جایش بگذارید. این روش بسیار موثر است زیرا کودکان به برقراری ارتباط با بزرگترها نیاز دارند تا رفتار صحیح را بیاموزند.
۳-با چشمان کودک دنیا را ببینید:
کودکان عمدا کارهایی نمی کنند که شما ناراحت شوید بلکه دلیل کارهای بدشان این است که مثل بزرگسالان فکر نمی کنند. پس اگر اجازه دهید رفتارشان شما را بیازارد مرتب در رنج و عذاب خواهید بود. روش درست این است که بخشی از رفتار آنها را ناشی از شرایط سنی بدانید. یک کودک 2 ساله در حال یادگیری است و وقتی بشقاب را پرت می کند می خواهد ببیند چه می شود. اگر یک بشقاب پلاستیکی به وی بدهید خواهید دید که پس از پرت کردن آن به سراغ چیز دیگری رفته و شما نیز کمتر ناراحت خواهید شد.وقتی خود را جای او بگذارید محیط را آماده کرده و بسیاری از اوقات به جای عصبانی شدن بخندید.
4-توجه او را به آنچه می خواهید جلب کنید:
وقتی کودک یک ساله شما می خواهد به چیزی که نباید دست بزند بهترین کار این است که نام او را صدا بزنید تا به طرف شما نگاه کند. سپس سریعا چیز دیگری به او نشان دهید یا در این فاصله شی مورد نظر را دور کرده و قبل از اینکه متوجه یا عصبانی شود توجهش را مشغول موضوع دیگری نمایید.
۵-کلمات خاص:
ذهن کودک پر از کلمات گوناگون است اما برخی کلمات موثرترند. برای مثال وقتی کودک به چیزی که نباید نزدیک می شود می توانید به او بگویید «بدو». اکثر کودکان با شنیدن این کلمه به جهت دیگری می روند. یا بگویید «توپ» تا کودک به دنبال توپ گشته و فکرش درگیر موضوع قبلی نباشد.
6-محدودیت ایجاد کنید:
با قرار دادن مرزها و حدود دامنه فعالیتهای وی را ایمن کنید تا مجبور نباشید دایم به او امر و نهی کنید. برای مثال دور تختخوابش یاکنار پنجره ها و راه پله را موانعی قرار دهید تا او در مورد محیطش و آزادیهایی که دارد یاد بگیرد.
۷-مقتدرانه رفتار کنید:
اگر شما نقش خود را به عنوان والدین خوب ایفا کنید کودکان یاد می گیرند که رفتارشان را کنترل کنند. به این منظور باید: با لحن صدا و عملکرد خود تفهیم کنید که کنترل دست شماست ودوم اینکه کاری کنید کودک شما را به عنوان یک پایگاه مطمئن ، امن ودر دسترس بداند.
8- ساختار رشد را فراهم کنید:
یعنی با تهیه وسایل مناسب و بی خطر مانند توپ و عروسک یا پس از یک سالگی وسایل ساختنی کاری کنید که مشغول باشد و در عین حال از وقت خود لذت ببرد. به این ترتیب به طور غیر مستقیم او را از پرداختن به کارهای نا مناسب باز می دارید.
کودکان در پی کشف جهان پیرامون همواره به دنبال چیزی هستند که به دست گیرند. پس از کلماتی استفاده کنید که با قوه لامسه مرتبط باشند. برای مثال به جای اینکه بگویید «این کار را نکن» بگویید«دست.نه»، «دست.یواش» وبدین ترتیب در امر و نهی ها از کلمه دست استفاده کنید زیرا ابزار اصلی کودک در این سنین دستهایش است.
2-به کنجکاوی او احترام بگذارید:
وقتی کودک یک شیشه روغن را برداشته و می دانید که با ریختن آن زمین را کثیف می کند یک دفعه شیشه را از دستش نگیرید زیرا او با شیشه مشغول بوده و احتمالا شروع به گریه خواهد کرد. راه بهتر این است که به کودک نگاه کرده و پس از ارتباط چشمی حواس او را به چیز دیگری معطوف نمایید یا در مورد کودکان بزرگتر به او بگویید «بگذار من کمکت کنم تا در آن را باز کنی» سپس آن را به آرامی از او گرفته درش را باز کنید و وقتی او درون ان را دید سر جایش بگذارید. این روش بسیار موثر است زیرا کودکان به برقراری ارتباط با بزرگترها نیاز دارند تا رفتار صحیح را بیاموزند.
۳-با چشمان کودک دنیا را ببینید:
کودکان عمدا کارهایی نمی کنند که شما ناراحت شوید بلکه دلیل کارهای بدشان این است که مثل بزرگسالان فکر نمی کنند. پس اگر اجازه دهید رفتارشان شما را بیازارد مرتب در رنج و عذاب خواهید بود. روش درست این است که بخشی از رفتار آنها را ناشی از شرایط سنی بدانید. یک کودک 2 ساله در حال یادگیری است و وقتی بشقاب را پرت می کند می خواهد ببیند چه می شود. اگر یک بشقاب پلاستیکی به وی بدهید خواهید دید که پس از پرت کردن آن به سراغ چیز دیگری رفته و شما نیز کمتر ناراحت خواهید شد.وقتی خود را جای او بگذارید محیط را آماده کرده و بسیاری از اوقات به جای عصبانی شدن بخندید.
4-توجه او را به آنچه می خواهید جلب کنید:
وقتی کودک یک ساله شما می خواهد به چیزی که نباید دست بزند بهترین کار این است که نام او را صدا بزنید تا به طرف شما نگاه کند. سپس سریعا چیز دیگری به او نشان دهید یا در این فاصله شی مورد نظر را دور کرده و قبل از اینکه متوجه یا عصبانی شود توجهش را مشغول موضوع دیگری نمایید.
۵-کلمات خاص:
ذهن کودک پر از کلمات گوناگون است اما برخی کلمات موثرترند. برای مثال وقتی کودک به چیزی که نباید نزدیک می شود می توانید به او بگویید «بدو». اکثر کودکان با شنیدن این کلمه به جهت دیگری می روند. یا بگویید «توپ» تا کودک به دنبال توپ گشته و فکرش درگیر موضوع قبلی نباشد.
6-محدودیت ایجاد کنید:
با قرار دادن مرزها و حدود دامنه فعالیتهای وی را ایمن کنید تا مجبور نباشید دایم به او امر و نهی کنید. برای مثال دور تختخوابش یاکنار پنجره ها و راه پله را موانعی قرار دهید تا او در مورد محیطش و آزادیهایی که دارد یاد بگیرد.
۷-مقتدرانه رفتار کنید:
اگر شما نقش خود را به عنوان والدین خوب ایفا کنید کودکان یاد می گیرند که رفتارشان را کنترل کنند. به این منظور باید: با لحن صدا و عملکرد خود تفهیم کنید که کنترل دست شماست ودوم اینکه کاری کنید کودک شما را به عنوان یک پایگاه مطمئن ، امن ودر دسترس بداند.
8- ساختار رشد را فراهم کنید:
یعنی با تهیه وسایل مناسب و بی خطر مانند توپ و عروسک یا پس از یک سالگی وسایل ساختنی کاری کنید که مشغول باشد و در عین حال از وقت خود لذت ببرد. به این ترتیب به طور غیر مستقیم او را از پرداختن به کارهای نا مناسب باز می دارید.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼