توجه والدین به فرزندان، بچه عشق و محبت می خواهد
بچه مثل میوهای است که به درخت وصل است، تا موقعی که میخواهد برسد، باید سرِ درخت باشد.
بچه مثل میوهای است که به درخت وصل است، تا موقعی که میخواهد برسد، باید سرِ درخت باشد اگر میوه را نارس و کال، از سر درخت چیدند، دیگر نمیرسد، نارس میماند و قابل مصرف نیست. بچه باید مثل میوه سرِ درخت، به پدر و مادر وصل باشد و محبت ببیند (آیتالله حائری شیرازی)
کودک شما ناز و دوستداشتنی است، اما یک فرد کاملاً جدید است که باید او را بشناسید. ایجاد پیوند واقعی بین مادر و کودک محصول مراقبتهای روزانه از اوست و هیچ فرمول جادوییای برای آن وجود ندارد، اما برخی نکات میتواند به پیشرفت این فرایند کمک کند. همچنین این پیوند عاطفی فقط مخصوص به مادر نیست و همسر شما هم لازم است با نکاتی برای برقراری ارتباط پدر با کودک آشنا باشد و به این موضوع اهمیت خاصی بدهد. برخی از نکاتی که ممکن است به شما کمک کند شامل موارد زیر است:
- مدام با او حرف بزنید.
- با صدایی آرام و شاد برایش آواز بخوانید.
- مستقیم به چشمهایش نگاه کنید.
- زمانهایی را برای نوازش او یا لمس کردن پوستش اختصاص دهید.
- همسرتان را نیز برای انجام تمام این کارها تشویق کنید.
به کودکان محبت بدون قید و شرط نثار کنید. عشق، امنیت و پذیرش باید در قلب افراد خانواده باشد. کودکان نیاز به آن دارند که بدانند عشق و محبت شما بستگی به اعمال آن ها ندارد. اشتباهات، شکست ها و ندانم کاری ها را باید انتظار داشت و پذیرفت. اعتماد در خانه ای رشد می یابد که مملو از عشق و توجه بدون قید و شرط باشد. اعتماد و عزت نفس کودکان را پرورش دهید.
پدر بودن بدین معناست که دوست داشته باشید فردی بخشنده باشید و مطمئن شوید که فرزندانتان از هر نظر تامین هستند. اما به عنوان یک پدر دلسوز همواره این نکته را در نظر داشته باشید بهترین کاری که میتوانید برای فرزندانتان بکنید، تنها مسائل مالی و انتخاب بهترین مدرسه برای آن ها نیست بلکه از این ها مهم تر فراهم آوردن چارچوبی است که کودکان بتوانند در آن به خوبی رشد کرده و تا حد امکان بهترین باشند. شما به عنوان یک «پدر مهربان و دلسوز» موظف هستید شرایطی را برای کودکان خود فراهم سازید که این فرصت را برای رشد سالم جسمی و روانی به آن ها بدهد.
به نظر امام (ره) یکی از توطئههای دشمنان این بود که با جدا کردن کودک از دامن پر مهر مـادری قـصد داشتند در تعلیم و تربیت کودکان خلل ایجاد نمایند و کودکان را که به دلیل جدایی از مادر دچار عقده شدهاند، تحت تربیت غیر صحیح قرار دهند. نتیجه چنین امری به وجود آمدن افـراد فـاسد و مـفسد و مخرب برای جامعه اسلامی بود:
«… بچههایی که از دامن مادر جـدا شدند و در پرورشگاهها رفتند، اینها چون پیش اجنبی هستند و محبت مادر ندیدهاند عقده پیدا میکنند. این عقدهها منشأ هـمه مـفاسدی اسـت یا اکثر مفاسدی است که در بشر حاصل میشود. این جنگهایی کـه پیـدا میشود از عقدههایی است که در قلوب این خونخوارهاست. این دزدیها، این خیانتها، اینها اکثرا از عقدههایی است کـه در انسان اسـت.
بچههای شما را اگر از شما جدا کردند به واسطه نداشتن محبت مادر عـقده پیـدا میکنند به فساد کشیده میشوند. مأمور بودند… به این که بچههای ما را به فساد بـکشند. از آن اول نـگذارند در یـک دامن محبت بزرگ بشوند، تربیت بشوند تا عقده پیدا بشود. بعد هم زیردست مـعلمهایی کـه خودشان تعیین کردند و بعد هم در دانشگاهی که خودشان تأسیس کردند، از این پایین تـا آن بـالا فـساد، اخراج من النور الی الظلمات. نگذاشتند این که یک تربیت انسانی پیدا بشود…»
منبع:
فرزند پرتال
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼