آبریزش بینی کودکان، تنها دلیلش سرماخوردگی است؟

اگر احساس می‌کنید کودک شما هم دائماً دچار آب ریزش بینی می‌شود، بدانید تنها نیستید. آبریزش بینی یکی از رایج‌ترین علائم بیماری در کودکان است

آب ریزش بینی می‌تواند معانی متعددی داشته باشد، از یک سرماخوردگی ساده یا حساسیت، تا مشکلات جدی‌تری همچون عفونت سینوس‌ها با چنین علامتی خود را نشان می‌دهد. در این مقاله چندین علت آب ریزش بینی کودکان را بررسی می‌کنیم.

اگر احساس می‌کنید کودک شما هم دائماً دچار آب ریزش بینی می‌شود، بدانید تنها نیستید. آبریزش بینی یکی از رایج‌ترین علائم بیماری در کودکان است؛ اما بسیاری از والدین علت ریشه‌ای آن را نمی‌دانند یا از علت آن مطمئن نیستند.

حساسیت‌ها

آب ریزش به دلیل حساسیت یا رینیت آلرژیک یا التهاب مخاط بینی یا تب یونجه یا زکام از روی حساسیت، دلیل رایج آب ریزش بینی در کودکان است.

علائم حساسیت معمولاً شامل، آبریزش بینی با ترشحاتی شفاف، فین فین کردن بینی، گرفتگی بینی، عطسه، بینی خارش دار، چشم‌های قرمز، اشک ریختن و خارش است.

اگر میزان حساسیت بیشتر شده یا مدت زمان ابتلا افزایش یابد، ممکن است علامت‌هایی همچون گلودرد، سردرد و سرفه هم به آن افزوده شود. این امکان نیز وجود دارد مشکل حساسیت کودک بر روند خواب وی اثر بگذارد و به زودرنجی و کج خلقی در طول روز منجر شود. از آنجا که اغلب، علائم حساسیت با عفونت سینوس‌ها یا سرماخوردگی اشتباه گرفته می‌شود بسیاری از والدین باور نمی‌کنند که حساسیت فرزندشان تا این اندازه ممکن است شدید شود.

علاوه بر این علائم، کودکان مبتلا به حساسیت، اغلب حلقه سیاهی زیر چشمانشان دارند (سایه‌های آلرژیک) و همچنین ممکن است خط چروکی بر روی بینی و نزدیک به نوک بینی پیدا کنند که در اثر خاراندن بینی و بالا دادن بینی با دست در روی بینی‌شان ایجاد می‌شود.

اگر کودکی مبتلا به آسم هم باشد، حساسیت‌های کنترل نشده ممکن است علائم آسم را نیز تشدید کند که شامل سرفه، احساس خفگی یا تنگی نفس می‌شود.

باید در نظر گرفت که کودکان مبتلا به حساسیت‌های بدون عارضه ممکن است اصلاً تب نکنند یا چرک زرد رنگ یا سبز رنگ نیز از بینی‌شان خارج نشود. پس همیشه حساسیت با چنین علامتی همراه نیست.

عفونت‌ها

اگرچه بیشتر والدین به محض مواجهه با آبریزش بینی کودکانشان به حساسیت وی فکر می‌کنند؛ اما حقیقت آن است که آب ریزش بینی، بیش از آنکه علامت حساسیت باشد، عارضه‌ای در پی ابتلا به عفونت است، به خصوص در کودکان و نوزادان. بیشتر این کودکان، به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی از نوع ویروسی یا سرماخوردگی معمولی مبتلا هستند. علائم این بیماری‌ها، شامل آب ریزش بینی با ترشحات بینی شفاف یا سفت، به رنگ زرد یا سبز، احتقان، سرفه، گلودرد، سردرد، یا تب با درجه اندک که ممکن است تا ۱۰۲ درجه فارنهایت افزایش یابد.

زمانی که علائم سرماخوردگی بیش از ده روز ادامه یابد، یا جدی‌تر شود مثلاً سه یا چهار روز تبی با درجه ۱۰۲ درجه فارنهایت داشته باشد، احتمال عفونت سینوس‌ها بیشتر می‌شود که درمان آن با مصرف آنتی بیوتیک امکان پذیر است. در نظر بگیرید که فقط به دلیل اینکه کودک شما آبریزش بینی با ترشحات سبز رنگ دارد به معنای ابتلای وی به عفونت سینوس‌ها نیست.

آب ریزش بینی ممکن است علامت ابتلا به سرماخوردگی باشد. معمولاً علامت‌های سرماخوردگی شدیدتر از زکام است مثلاً تب زیاد، بدن درد و خستگی.

سایر دلایل آب ریزش بینی

اگرچه بیشتر کودکان مبتلا به آب ریزش بینی، یا حساسیت دارند یا عفونت اما دلایل دیگری نیز برای این‌چنین مشکلی وجود دارد.

یکی از این دلایل سپتوم جدا شده است؛ این حالت، زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف بین بینی‌ها به درستی نازک نشده و بینی‌ها را نامتقارن کرده است.

پولیپ بینی ناشی از رشد غشاهای مخاطی التهابی در سینوس‌ها و راه بینی است، این هم یکی دیگر از علت‌های آبریزش بینی محسوب می‌شود.

دیگر علت آب ریزش بینی کودکان، التهاب بینی واسموتور است. این عارضه ممکن است در مواجهه با دود، عطر، غذاها یا تغییرات دمایی و رطوبت ایجاد شود؛ در التهاب مدیکامنتوزا، آب ریزش بینی در اثر استفاده بلندمدت از ضداحتقان های موضعی بینی به وجود می‌آید.

جلوگیری از آب ریزش بینی

برای ممانعت از آب ریزش بینی، توصیه می‌کنیم درمانی را در پیش بگیرید که مشکل ریشه‌ای و دلیل اصلی را از بین ببرد چه این مشکل حساسیت باشد و چه عفونت. درمان‌هایی که هدفشان از بین بردن آب ریزش باشد نیز در کنار درمان مشکل اصلی می‌تواند کودک را از حالت گرفتگی بینی و تنگی نفس رهایی بخشد.

درمان‌هایی که اغلب برای توقف آبریزش بینی به کار می‌روند شامل مصرف ضداحتقان های موضعی یا دهانی می‌شود که در باز کردن بینی کودک کاربرد دارند. توصیه می‌شود که از ضد احتقان های موضعی برای کودکان زیر دوازده سال استفاده نشود و برای نوجوانان برای فقط چند روز استفاده شود.

شستشوی بینی نیز از عوارض آن می‌کاهد و مانع ابتلا به عفونت سینوس‌ها می‌شود. باید در نظر گرفت که آنتی‌هیستامین‌ها کودک را خواب‌آلود می‌کند و فقط پس از مشورت با پزشک و تنها با تجویز وی از این دارو استفاده کنید.

اسپری‌های بینی آنتی هیستامین (مانند آستلین) می‌توانند آب ریزش بینی و تنگی نفس و عطسه ناشی از مواد حساسیت‌زا را کاهش دهند؛ اما اگر این دارو اثر نکند و کودک شما دچار عفونت سینوس‌ها شده باشد باید برای استفاده از آنتی بیوتیک به پزشک مراجعه کنید.

به یاد داشته باشید که متخصصان درباره مصرف یا عدم مصرف شربت‌های سرماخوردگی و ضد سرفه توسط کودکان زیر دوازده سال و عوارض مصرف چنین محصولاتی مطمئن نیستند. هشدارهای جدیدی درباره مصرف این شربت‌ها در محافل علمی مطرح شده است؛ لذا برخی از پزشکان معتقدند بهتر است این داروها برای کودکان کمتر از شش سال استفاده نشود.

منبع: تبیان