کودک یک ساله، خصوصیات خلقی اش چگونه است؟

احتمالا توجه کرده اید اغلب اوقات بعضی کودکان یک ساله بیش از سایر کودکان هم سن خود سر حال و خوش اخلاق هستند.

احتمالا توجه کرده اید اغلب اوقات بعضی کودکان یک ساله بیش از سایر کودکان هم سن خود سر حال و خوش اخلاق هستند. به نظر می رسد بعضی از کودکان همیشه لبخند می زنند و بعضی دیگر همیشه قیافه ای جدی و عبوس دارند.

هنگامی که بزرگسالان به خردسالان می نگرند این حالات قیافه را خوشحال ، غمگین و یا عصبانی توصیف میکنند و البته ممکن است حدس آنان صحیح باشد. در هر صورت شخصیت غریزی یک کودک را میتوان با صفاتی نظیر همیشه خوشحال ، غمگین و یا عصبانی تعریف کرد و برای والدین نیز درک خصوصیات کلی خلقی کودکشان ، قبل از تجزیه و تحلیل چگونگی رفتار او میتواند بسیار مفید باشد.

خصوصیات خلقی مانند سایر کیفیت ها حتی در چند ماه اولیه زندگی نوزاد نیز قابل مشاهده هستند. کودکی که دارای خلق و خوی مثبتی است به سرعت آرام می شود و دوباره لبخند میزند. او تقریبا همیشه شاد است و به هنگام ناراحتی والدین می دانند دلیل موجهی برای اخم و ابرو در هم کشیدن یا اشک ریختن او وجود دارد.

به عبارت دیگر کودکی که دارای شخصیتی منفی است کمتر لبخند می زند حتی هنگامی که راضی و خرسند به نظر می رسد اما اگر دارای شخصیت بسیار منفی باشد بیشتر اوقات بی قرار و آشفته و دائما شاکی است یا در اصطلاح به نام کودکی که دارای شکم دردی که هرگز بهبود نمی یابد شناخته می شود.

البته بسیاری از نوزادان دارای خلق و خوی نه کاملا مثبت و نه کاملا منفی هستند. به نظر می آید در هنگام رضایت و خوشحالی لبخند می زنند و در هنگام ناراحتی ، گریه یا اخم میکنند اما بیشتر اوقات در یک حالت نسبتا متعادل قرار دارند.

اگرچه یکساله ها در مرحله ای از رشد قرار دارند که نسبت به نوزادان بیشتر دارای خلق و خوی منفی هستند ولی بین کودکی که به علت طی مراحل رشد منفی است و کودکی که به علت خصوصیت شخصیتی منفی است تفاوت هایی وجود دارد.

به خاطر داشته باشید اگر رفتار کودکتان از عموما مثبت به عموما منفی تغییر می یابد باید در جستجوی دلیل این تغییر باشید خصوصیت خلقی هر فرد ثابت است و تغییر در آن می تواند علامت بیماری یا فشار روحی باشد.

در زیر پرسش هایی مطرح شده اند. با پاسخ دادن به آنها به منفی یا مثبت بودن خصوصیت خلقی کودکتان پی می برید.

- هنگامی که کودکم صبح از خواب بیدار می شود معمولا لبخند بر لب دارد یا معمولا شکوه و شکایت و گریه می کند؟

- زمانی که فرزندم اسباب بازی جدیدی مشاهده می کند در آزمایش کردن آن لبخند می زند یا ابرو در هم میکشد؟

- در زمان بیماری فرزندم میتوان به او آرامش بخشید یا تا زمانی که اندکی بهبود یابد ، بداخلاق و بی حوصله است؟

- آیا به نظر می رسد کودکم اغلب اوقات خوش اخلاق است یا روزهای بسیاری بداخلاق و بهانه گیر و در رنج و عذاب است؟

پاسخ های شما به این پرسشها نشان می دهد که خصوصیت خلقی کودکتان عموما مثبت ، عموما منفی یا حالتی بین این دو وضعیت است.

اگر کودکتان دارای خلق و خوی عموما مثبت است حتما می دانید چه اندازه خوشبخت هستید. هنگامی که کودک اغلب اوقات لبخند می زند یا به صدای بلند میخندد تحمل اوقات سخت و غیر قابل اجتناب روزانه برای هر دوی شما بسیار آسان تر است.

در هر صورت به یاد داشته باشید به کودکان عموما شاد ، مانند کودکان بسیار سازگار ممکن است برچسب بی قید ، سهل انگار و راحت طلب زده شود که (( هیچ چیز ، هیچ وقت او را ناراحت نمیکند)). داشتن شخصیت خلقی مثبت در کنار آمدن با فراز و نشیب های زندگی یک امتیاز است اما شما باید نسبت به مسئله حساسیت زیادی به خرج دهید و اوقاتی را که کودک ناراحت است ولی هنوز شادمانه عمل میکند درک کنید.

حتما تا کنون متوجه شده اید در صورتی که کودک شما دارای خلق و خوی عموما منفی است گذراندن روزها با یکدیگر مشکل است. اغلب والدینی که کودکانی با این خصوصت خلقی دارند اظهار می دارند تمام افراد خانواده بسیار پر تنش با این خصوصیت خلقی کنار می آیند.

اگر یک یا هر دو نفر والدین دارای خصوصیت خلقی عموما مثبت باشند هنگامی که اتفاق ناخوشایندی در حال وقوع نباشد درک کودک غمگین برایشان آسان نیست. والدین ممکن است احساس تقصیر ، خستگی یا حتی عصبانیت نمایند. سایر والدین ممکن است این خصوصیت منفی خلقی را مشابه خلق و خوی خود بدانند.

اگر پدر یا مادر در مقابل انتقال این خصوصیت به کودکش احساس مسئولیت نماید یا حالت تدافعی به خود بگیرد لذت بردن والدین و کودک از یکدیگر ممکن است بسیار مشکل شود.

اگر چه بزرگ کردن کودکی که داری خلق و خوی منفی است مشکل تر می نماید اما هنگامی که بتوانید رفتار او را به عنوان بخشی از شخصیت خلقی او به شمار بیاورید این کار بسیار ساده تر خواهد بود.

اگر بتوانید بپذیرید کودکتان احتمال دارد اغلب اوقات در شرایطی که کودکان دیگر این کار را انجام نمی دهند ابرو در هم بکشد یا اخم و غرولند کند میتوانید از سرزنش کردن خود یا فرزندتان به علت این نوع واکنش خودداری کنید.

به خاطر داشته باشید کودکی که کمتر لبخند می زند ممکن است در تصویری که از یک کودک خوشحال وجود دارد نگنجد اما او در هر صورت ممکن است خوشحال باشد. شما میتوانید به او اطمینان دهید به خاطر شخص خودش او را دوست دارید و برایش ارزش قائل هستید.

میتوانید به او بیاموزید لازم نیست همیشه خندان و سرزنده باشد تا دیگران بدانند دوست داشتنی است. فرزندتان خواهد آموخت بدون اینکه مجبور باشد همیشه لبخند بر لب داشته باشد میتواند شخص مهربان و پر عاطفه اس بوده و در زندگی اوقات خوشی داشته باشد.

منبع: کودک آنلاین