سقط خود به خودی جنین، علل بروز آن

سقط خودبه‌خودی به از دست دادن جنین قبل از شروع هفته بیستم از حاملگی اطلاق می‌شود که برای هر مادری ممکن است اتفاق بیافتد.
در این نوع سقط از واژه خود‌به‌خودی استفاده شده است زیرا با انواع دیگر سقط جنین متفاوت است. بیش از ۵۰ درصد از حاملگی‌ها به سقط خودبه‌خودی منجر ‌می‌شود، حتی قبل از اینکه شخص متوجه شود که حامله است.
احتمال مواجه شدن با سقط خود‌به‌خودی در ۳ ماه اول حاملگی بیشتر است و معمولاً این نوع سقط بعد از ۲۰ هفته اتفاق نمی‌افتد. در واقع این مورد تنها مربوط به زمان حاملگی قبل از ۲۰ هفتگی است و تقریبا اگر شما از این زمان عبور کرده‌اید، می‌توانید به عدم بروز مشکل اطمینان داشته باشید.

علائم سقط خود به خودی چیست؟
- خونریزی (کم تا شدید)
- گرفتگی شدید عضلات (کرامپ عضلات)
- درد شکم
- ضعف
- درد کمر و پشت
اگر با چنین علائمی رو‌به‌رو هستید حتماً با پزشک خود تماس بگیرید. البته مشخص است که این عوامل ممکن است به دلایل دیگری نیز ایجاد شده باشد. در نتیجه بهتر است با مراجعه به پزشک و انجام تست‌ها و آزمایش‌های مختلف، علت اصلی بروز چنین مشکلی را بیابید.

علل بروز سقط خود به خودی چیست؟
دلیل بروز اکثر سقط‌های خود به خودی این است که جنین مشکلات کشنده ژنتیکی دارد که معمولاً ارتباطی به مادر ندارد. در واقع بروز سقط جنین رابطه مستقیمی با ژنتیک بیمار داشته و ممکن است این مورد از پدر یا مادر به وی ارث رسیده باشد. البته این تنها دلیل ایجاد سقط خودبه‌خودی نیست.

دلایل دیگر سقط خودبه‌خودی
- عفونت؛
- بیماری‌های مادر مانند دیابت یا تیروئید؛
- مشکلات هورمونی؛
- واکنش‌های سیستم ایمنی؛
- مشلات فیزیکی مادر؛
- وضعیت غیرعادی رحم.

در چه موقعیت‌هایی احتمال سقط خودبه‌خودی بیشتر است؟
اینکه احتمال سقط خودبه‌خودی تحت چه عواملی قرار دارد، به صورت دقیق مورد بحث نیست. اما آنچه که مشخص است، داشتن برخی عوامل که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم، احتمال بروز سقط جنین را افزایش می‌دهد.
ریسک سقط جنین در این زنان بیشتر است:
- سن بیشتر از ۳۵ سال
- داشتن بیماری‌های مانند دیابت یا تیروئید
- سابقه داشتن تعداد ۳ تا بیشتر سقط خود به خودی

نارسایی دهانه رحم و رابطه آن با سقط خودبه‌خودی
گاهی به دلیل ضعف دهانه رحم که به آن ناتوانی دهانه رحم گفته‌ می‌شود، سقط خود‌به‌خودی اتفاق می‌افتد. به این معنی که دهانه رحم توانایی حاملگی را ندارد و معمولاً در دوره دوم سه ماه رخ‌ می‌دهد.
قبل از سقط به دلیل نارسایی رحم علائمی رخ‌ می‌دهند. بانوی باردار ممکن است احساس درد ناگهانی کند، کیسه آبش پاره شود و بافت جنین و جفت جنین از بدن خارج شود. ناتوانی دهانه رحم می‌تواند از طریق بخیه به شکل دایره در حاملگی بعدی در حدود ۱۲ هفته درمان شود.
بخیه، دهانه رحم را نزدیک نگه می‌دارد تا زمانی که بچه می‌خواهد از رحم خارج شود. از این روش حتی اگر سقط خودبه‌خودی قبلی وجود نداشته باشد استفاده می‌شود. اگر ناتوانی دهانه رحم زود تشخیص داده نشود، احتمال جلوگیری از سقط جنین کمتر می‌شود.

سخن پایانی
علائم را جدی بگیرید. اگر حدس می‌زنید با مشکلاتی در دوران حاملگی مواجه‌اید که منجر به سقط جنین می‌شود و یا سابقه‌ای در این زمینه دارید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.