برخورد با کودک لجباز، راهکارهای عمومی برای والدین

وقتی کودک لجباز دارین که حرف‌ حرف خودش است؛ روی یک خواسته شدیدا پافشاری می‌کند، و به‌ قول معروف گوش شنوا ندارد، شما چه کار می‌کنید؟ معمولا از سن یک سالگی به‌ بعد والدین متوجه می‌شوند که کودک، نشانه‌هایی از لجبازی را از خودش نشان می‌دهد. هرچند برخی کودکان هستند که پیش از این سن نیز لجباز و یک‌دنده‌ هستند.
در سن 2 تا 3 سالگی، لجبازی به اوج خود می‌رسد، و گاهی تا 6 یا 7 سالگی این روند ادامه دارد. البته ناگفته نماند که گاهی می‌بینیم، این حالت‌های لجبازی حتی تا سنین بزرگسالی با فرد باقی می‌ماند و درمان نمی‌شود. بی‌شک شما نیز با افرادی مواجه بوده‌اید که حرف، حرف خودشان است. به‌راحتی اعتقاد خود را تغییر نمی‌دهند و مقاومت شدیدی از خود نشان می‌دهند. خب، این یعنی بزرگسال لجباز!

چرا کودک لجباز می‌کند؟
قبل از هر اقدامی باید کشف کنید که علت لجبازی کودک شما چیست. رفتار کودک را به‌شدت مورد توجه قرار دهید. چه عاملی باعث تحریک کودک شد و چرا یک‌دفعه لجبازی را آغاز کرد؟ اگر بتوانید علل و ریشه‌های بروز چنین رفتارهایی را متوجه شوید، خیلی وضعیت برایتان متفاوت خواهد شد. ‌

راه‌های درمان لجبازی چیست؟
وقتی فرزند شما به بیماری ساده‌ای مانند سرماخوردگی گرفتار می‌شود، والدین سعی می‌کنند از هر نظر به او توجه نشان دهند تا سریع‌تر حالش خوب شود. خب، چرا وقتی فرزندنتان به بیماری لجبازی دچار می‌شود، سعی نمی‌کنید او را درمان کنید. قبل از هر چیز باید سه نکته‌ی مهم را همیشه به‌خاطر داشته باشید:
نکته اول: باور داشته باشید که لجبازی قابل درمان است.
نکته دوم: عصبی نشوید و کنترل خود را از دست ندهید. رفتار بالغانه داشته باشید، نه کودکانه!
نکته سوم: سعی کنید هرچه زودتر ریشه و علت لجبازی را متوجه شوید.

راهکارهای عمومی برای درمان لجبازی کودکان
براساس آخرین تحقیقات منتشرشده از سوی نشریه‌ی لیوینگ‌اندلاوینگ، والدین در برخورد با کودک لجباز خود باید ۱۰ راهکار کلی را درنظر بگیرند:
اول: حد و حدود را معلوم کنید
قبل از هر کاری باید حد و حدودی برای کودک خود مشخص کنید. کودکان تمایل دارند مستقل باشند، و گاهی والدین خود را محک می‌زنند که ببینند تا چه حد می‌توانند پیش بروند و استقلال داشته باشند. این والدین هستند که باید مرزها را مشخص کنند، و محکم روی حدود تعیین شده مصر باقی بمانند. اگر فرزند شما پافشاری شدید می‌کند تا کاری که برایش خطرناک است انجام دهد، شما نیز باید مصرانه حدود و مرزها را برایش معلوم کنید و از موضع خود عقب­نشینی نکنید.
نگران نباشید، ممکن است اول کار لازم باشد انرژی زیادی صرف حفظ کردن حدود و خطوط کنید، ولی بالاخره فرزندتان متوجه می‌شود وقتی حرفی می‌زنید سر حرف خود ایستاده‌اید و میدان را خالی نمی‌کنید.
دوم: صبور باشید
باید با صبر و حوصله، بارها و بارها برای فرزندتان توضیح دهید که چه کاری باید انجام شود و چه کاری نباید انجام شود و دلیلش چیست. اگر مصر است لباس خاصی بپوشد که مناسب نیست، باید صبر و حوصله به‌خرج بدهید. این تمرین بالا رفتن صبر و حوصله‌ی شما است.
اگر فرزندتان جیغ و داد راه انداخت، نگران نشوید و میدان را ترک نکنید. باز هم با صبر و آرامش کار را پیش ببرید. سعی کنید همدلی و همراهی خود را به او نشان دهید.
سوم: با کودک وارد جنگ نشوید
اگر بخواهید با کودک وارد جنگ شوید، از همین الان بدانید که بازنده خواهید شد. باید به‌صورتی خلاقانه فرزندتان را مدیریت کنید. اگر می‌گوید شام نمی‌خورم، سریع وارد بحث و چالش نشوید. کمی فکر کنید، بعد عکس‌العمل نشان دهید.
چهارم: به کودک خود مسئولیت بدهید
اگر به فرزندتان مسئولیت‌هایی بدهید، کمتر مخالفت و لجبازی می‌کند. یکی از دلایل لجبازی در کودکان، حس استقلال‌طلبی آنها است.
پنجم: هیچ وقت نخواهید خودتان را به کودک ثابت کنید
عباراتی مانند، دیدی من بهت گفته‌بودم، دیدی اشتباه کردی، دیدی خوردی زمین، باعث لجاجت بیشتر فرزندتان می‌شود. انتخاب کنید تا قدرتمند و همکاری را تشویق کنید.
ششم‌: به احساسات فرزندتان اهمیت بدهید
به نظرات فرزندتان گوش بدهید. به او نشان دهید نظراتش برای شما اهمیت دارد. اگر اشتباه می‌کرد با نرم و مهربانی آن اشتباه را اصلاح کنید.
هفتم: نظم را بر خانه حاکم کنید
انظباط یکی از نکات مهم در برخورد با کودک لجباز است. وقتی نظم بر خانه حاکم باشد، فرزندتان حدود را بهتر می‌شناسد و درک می‌کند.
هشتم: تنبیه و تشویق به‌موقع را فراموش نکنید
کودک شما باید بداند که هر عملکرد اشتباهی، تبعاتی دارد. تشویق و تنبیه به‌موقع باعث تعادل رفتاری کودک می‌شود.
نهم: احترام و محبت را همیشه مد نظر بگیرید
به فرزندتان احترام بگذارید. نه خودتان به فرزندتان توهین کنید، و نه اجازه بدهید فرزندتان به شما توهین کند.
دهم: خشونت به‌خرج ندهید
هیچ وقت برای مقابله با لجبازی، خشونت به‌خرج ندهید. ممکن است در کوتاه مدت، کارتان پیش برود، ولی در دراز مدت کودک شما لجوج‌تر می‌شود، و درمان لجاجت، به مراتب سخت‌تر. به‌جای خشونت، هنز نه گفتن را فرابگیرید.