اختلال بیش فعالی در بزرگسالان و درمان آن

اغلب اوقات تشخیص اختلال بیش فعالی در کودکان کار سختی نیست، اما اختلال بیش فعالی در بزرگسالان می‌تواند علائم ظریف‌تری داشته باشد.
یعنی بسیاری از بزرگسالانی که با اختلال بیش فعالی ADHD دست و پنجه نرم می‎کنند، ممکن است ندانند که به آن مبتلا هستند. آن‌ها ممکن است متوجه نباشند که بسیاری از مشکلاتی که با آن مواجه هستند، از جمله منظم ماندن یا به موقع بودن، به ADHD مربوط می‌شود.
در این مقاله، 10 علامت هشداردهنده بالقوه بیش فعالی بزرگسالان را برایتان بیان می‌کنیم:

10 علامت برتر اختلال بیش فعالی در بزرگسالان
۱۰ علامت برتر اختلال بیش فعالی در بزرگسالان عبارتند از:

شماره ۱: مشکل در سازماندهی
برای افراد مبتلا به بیش فعالی، مسئولیت‌های بزرگسالی، صورتحساب‌ها، مشاغل و نگهداری از کودکان، برخی از مواردی است که می‌تواند سازمان‌دهی آن‌ها سخت‌تر باشد.

بیشتر بخوانید: روانشناسی حسادت کودکان، واکنشی طبیعی است؟

شماره 2: رانندگی بی‌احتیاط و تصادفات رانندگی
بیش فعالی، حفظ توجه شما را روی یک کار سخت می‌کند، بنابراین گذراندن زمان پشت فرمان ماشین می‌تواند سخت باشد.
علائم بیش فعال می‌تواند باعث شود برخی افراد مبتلا، در رانندگی سرعت بیشتری داشته باشند، آمار تصادفات رانندگی و از دست دادن گواهینامه رانندگی هم در آن‌ها بیشتر است.

شماره 3: مشکلات زناشویی
بسیاری از افرادی که بیش فعالی ندارند هم مشکلات زناشویی دارند، بنابراین یک ازدواج مشکل‌دار نباید لزوما به عنوان یک پرچم قرمز برای بیش فعالی بزرگسالان تلقی شود.

اغلب، شرکای افراد مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده‌نشده، مهارت‌های شنیداری ضعیف و ناتوانی در انجام تعهدات را به عنوان نشانه‌ای از بی‌اعتنایی شریکشان می‌دانند.

اما برخی از مشکلات ازدواج وجود دارد که احتمالا بر روابط افراد مبتلا به بیش فعالی تاثیر می گذارد.
اغلب، شرکای افراد مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده‌نشده، مهارت‌های شنیداری ضعیف و ناتوانی در انجام تعهدات را به عنوان نشانه‌ای از بی‌اعتنایی شریکشان می‌دانند.
اگر شما فرد مبتلا به بیش فعالی هستید، ممکن است متوجه نشوید که چرا شریک زندگی‌تان ناراحت است و ممکن است احساس کنید به خاطر چیزی که تقصیر شما نیست، مورد آزار و اذیت یا سرزنش قرار گرفته‌اید.

بیشتر بخوانید: سوالات زناشویی جدید، یازده پرسش و پاسخ

شماره 4: این افراد به شدت حواس‌پرت هستند
در بیش فعالی، مشکل تمرکز توجه وجود دارد، بنابراین ADHD بزرگسالان می‌تواند موفقیت را در دنیای پر سرعت و شلوغ امروز دشوار کند.
بسیاری از مردم متوجه می‌شوند که حواس‌پرتی می‌تواند منجر به عملکرد ضعیف شغلی، به‌خصوص در دفاتر پر سر و صدا، یا شلوغ شود.
اگر مبتلا به ADHD بزرگسالان هستید، ممکن است متوجه شوید که تماس‌های تلفنی، یا دریافت ایمیل، توجه شما را از مسیر خارج و انجام کار را برایتان سخت می‌کند.

شماره ۵: مهارت شنیداری ضعیف
آیا در طول جلسات کاری طولانی‌مدت، باید جلسه را ترک کنید؟ آیا شوهرتان فراموش کرده فرزندتان را از مدرسه به خانه بیاورد، حتی اگر در راه خانه به او یادآوری کرده‌اید؟

بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی به جای بپر بپر زیاد، به احتمال زیاد بی‌قراری را تجربه می‌کنند.

مشکلات توجه، منجر به ضعف مهارت‌های گوش دادن در بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ADHD می‌شود که باعث بدقولی در بسیاری از قرار ملاقات‌ها و ایجاد سوء‌تفاهم می‌شود.

شماره 6: بی‌قراری، مشکل در آرامش
در حالی که بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD، بیش فعال هستند، این علامت اغلب در بزرگسالان متفاوت ظاهر می‌شود. بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی به جای بپر بپر زیاد، به احتمال زیاد بی‌قراری را تجربه می‌کنند یا متوجه می‌شوند که نمی‌توانند آرام بمانند.
اگر مبتلا به ADHD بزرگسالی هستید، دیگران ممکن است شما را عصبی، یا پرتنش توصیف کنند .

بیشتر بخوانید: تست روانشناسی آمادگی برای بچه دار شدن، چرا بچه دار شویم؟

شماره 7: مشکل در شروع کارها
همانطور که کودکان مبتلا به ADHD اغلب انجام تکالیف را به تعویق می‌اندازند، بزرگسالان مبتلا به هم اغلب هنگام شروع کارهایی که نیاز به توجه زیادی دارد، عقب می‌اندازند.
این تعلل اغلب به مشکلات موجود از جمله اختلافات زناشویی، مسائل محل کار و مشکلات با دوستان می‌افزاید.

شماره 8: تعلل و تاخیر
دلایل زیادی برای این وجود دارد. اول، بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی اغلب در زمان انجام دادن یک کار حواسشان پرت می‌شود، شاید متوجه شوند که خودرو باید شسته شود و سپس متوجه شوند که بنزینشان کم است، و قبل از اینکه این موضوعات را بفهمند یک ساعت گذشته است.
افراد مبتلا به ADHD بزرگسالان مدت زمان لازم برای اتمام یک کار را دست کم می‌گیرند، چه این کار مرتبط با شغلشان باشد، چه یک تعمیر ساده و چه کارهای خانه.

بیشتر بخوانید: روانشناسی کودکان تک‌فرزند، آنها چگونه اند؟

شماره 9: طغیان عصبانیت
بیش فعالی اغلب منجر به مشکلاتی در کنترل احساس می‌شود. بسیاری از افراد مبتلا به ADHD بزرگسالان به دلیل مشکلات جزئی به سرعت از عصبانیت منفجر می‌شوند.
اغلب، آن‌ها احساس می‌کنند که کنترلی بر احساس خود ندارند. بسیاری از اوقات، خشم آن‌ها به همان سرعتی که شعله‌ور می‌شود، از بین می‌رود .

بیشتر بخوانید: درمان عصبانیت کودکان، آرامششان دست شماست

شماره ۱۰: مشکل در اولویت‌بندی مسائل
اغلب، افراد مبتلا به بیش فعالی بزرگسالان، اولویت‌بندی نادرست دارند، آن‌ها در انجام تعهدات بزرگ، مانند ضرب‌الاجل در محل کار، ناکام می‌مانند، در حالی که ساعت‌های بی‌شماری را صرف چیزهای بی‌اهمیت می‌کنند.

تشخیص اختلال بیش فعالی در بزرگسالان
اگر فکر می کنید مبتلا به ADHD بزرگسالان هستید، باید توسط یک متخصص بهداشت روان معاینه شوید.
تشخیص این اختلال می‌تواند سخت باشد چون برخی از علائم احتمالی مانند تمرکز ضعیف یا انگیزه، یا مشکلات رابطه، می‌توانند نشانه‌هایی از شرایط دیگر باشند.
افسردگی یا سوء مصرف مواد هم می‌تواند علائم مشابهی داشته باشد. هنگامی که معاینه شدید، می‌توانید بهترین کمک را برای خود دریافت کنید و احساس بهتری داشته باشید.

بیشتر بخوانید: آشنایی با مراکز روانشناسی در کلینیک نی نی بان

اختلال بیش فعالی در بزرگسالان چگونه درمان می‌شود؟
برنامه‌های درمانی می‌تواند شامل دارو، درمان، آموزش یا یادگیری بیشتر در مورد ADHD و دریافت حمایت خانواده باشد.
این موارد با هم می‌توانند به شما کمک کنند تا راه‌های جدیدی برای انجام کارهایی پیدا کنید که می‌توانند زندگی روزمره را برایتان آسان‌تر کنند.
این شرایط می‌تواند باعث شود که به طور کلی نسبت به خودتان احساس بهتری داشته باشید.
اطمینان از اینکه به طور کامل توسط پزشک معاینه می‌شوید مهم است به این دلیل که افراد مبتلا به ADHD اغلب با شرایط دیگری هم روبرو هستند.
همچنین ممکن است دچار ناتوانی یادگیری، اضطراب، یا اختلالات خلقی دیگر مثل اختلال وسواس فکری جبری ، یا وابستگی به مواد مخدر، یا الکل باشید.
دانستن کل تصویر می‌تواند باعث شود که بهترین درمان را دریافت می‌کنید.

بیشتر بخوانید: اختلالات روابط زناشویی، بررسی انواع و راه های درمان

داروهایی برای درمان بیش فعالی بزرگسالان
مطالعات نشان می‌دهد که حدود دو سوم بزرگسالان مبتلا به ADHD که این داروها را مصرف می‌کنند، بهبود زیادی در علائم خود دارند.

داروهای محرک
نمونه هایی از داروهای محرک عبارتند از:

• دکس متیل فنیدات (فوکالین)
• دکستروآمفتامین (دکسدرین)
• آمفتامین /دکستروآمفتامین
• لیسدگزامفتامین
• متیل فنیدات

اما این داروها همیشه ایده‌آل نیستند. چرا؟ چون می‌توانند این شرایط را ایجاد کنند:

مشکل در به یاد آوردن
به این دلیل که افراد مبتلا به ADHD ممکن است با فراموشی مشکل داشته باشند، به خاطر سپردن چندین بار مصرف این داروها می‌تواند برایشان چال‌برانگیز باشد.

تمرکز سخت
اگر افراد تصمیم بگیرند که مصرف این داروها را در عصر متوقف کنند، تمرکزشان برای انجام کارهای خانه، پرداخت قبوض، کمک به کودکان در انجام تکالیف یا رانندگی مشکل خواهد بود.
اما اگر آن را بعدا در روز مصرف کنند، ممکن است وسوسه شوند که از مواد آرامش‌بخش استفاده کنند.

بیشتر بخوانید: تشخیص بیش فعالی کودکان، چه نشانه هایی دارد؟

داروهای غیر محرک
پزشکان همچنین ممکن است یک داروی غیر محرک را به شما توصیه کنند که آن را به تنهایی، یا همراه با یک داروی محرک مصرف کنید. برخی از این داروها عبارتند از:

• اتوموکستین (Strattera)
• کلونیدین (کاپوای)

بیشتر بخوانید: نقاشی کودکان بیش فعال چطور هنرمندش کنیم؟

درمان‌های رفتاری
ممکن است بخواهید در مورد درمان‌های رفتاری از پزشک خود سئوال بپرسید:

درمان شناختی و رفتاری
می‌تواند به عزت نفس کمک کند.

آموزش تمدد اعصاب و مدیریت استرس
این روش‌ها می‌توانند اضطراب و استرس را کاهش دهند.

آموزش خانواده و درمان
آموزش خانواده و درمان می‌تواند به شما و عزیزانتان کمک کند تا بیش فعالی را بهتر درک کنید. همچنین می‌تواند به همه شما کمک کند تا راه‌هایی برای کاهش تاثیر آن بر زندگی بیابید.

به کلینیک نی نی بان سر بزنید تا متخصص مورد نظر خود را پیدا کنید.