تک فرزندی و همه فواید و مشکلات آن

متاسفانه تک فرزندی خیلی آسیب زا و بد هستش هم برای پدر و مادر و هم برای فرزند به عنوان یه پسر تک فرزند به خانواده ها توصیه میکنم که بچه یه خواهر یا یه برادر میخواد بچه همزبون میخواد من که تک فرزندم اصلا از تک فرزندبودن خودمون خوشم نمیاد و از این که خواهر و برادر ندارم خیلی ناراحتم اگه به فکربچتون هستید براش یه خواهر یا یه برادر بیارید

متاسفانه من علیرغم تلاش فراوان نتونستم برای دخترم خواهر یا برادر بیارم و خیلی در عذابم. وبا بزرگنمایی معایب تک فرزندی برای سوق دادن جامعه به سمت افزایش جمعیت برای کسانی باشرایط من مشکل ایجاد می کنید. دختر من خیلی اجتماعیه و با همسالانش رابطه خوبی داره فقط تنهاییشه که من رو به شدت آزار می ده...

به نظر من تك فرزندى خيلى خودخواهانه است. اگه واقعا بخواطر هزينه هاى بالاست خب اصن بچه نياريد مگه مجبوريد؟؟؟؟؟؟ من خودم تك فرزندم و تو اون دنيا جلوى مامان و بابام وايميسم

تک فرزندی واقعا بده من خودم همیشه احساس کمبود و تنهایی میکنم.به نظرم این ظلم در حق بچه ست.

تک فرزندی واقعا بده من خودم همیشه احساس کمبود و تنهایی میکنم.به نظرم این ظلم در حق بچه ست.

تک فرزند خوبه ، تو این دوره زندگی ماشینی و دوندگی شب و روز احساس بی معنی هست و برادر خواهر فرصت دیدن هم رو ندارن و نباید به سیل جوانان بیکار و بی آتیه اضافه کرد

میدونید تک بچه بودن خیلی بده من خودم تک فرزندم همیشه تنها هستم همیشه خونه ساکته یه بچه هیچ وقت نمی تونه شاد باشه این خیلی بده شاید خیلی ها نتونن من و بقیه‌ی تک فرزند ها رو درک کنن ولی ما خوب هم دیگر رو درک می کنیم تک فرزندی یعنی تنهایی یعنی بدون هم بازی بدون دوست بدون رفیق پس از همه ی پدر ها و مادر ها خواهش میکنم بچتون رو از داشتن یه همدم یه رفیق و....... محروم نکنید

من خودم یه تک فرزندم از یه سنی به بعد نه حمایت مالی و نه توجه مطلق والدین هیچکدوم موثر نیستن و دیگه هیچ چیزی برای ادم لذت بخش نخواهد بود حتی تعطیلات حتی جمع دوستان امکانات و توجه کمتر می ارزه به مشکلاتی که باید تحمل بشن و هیچ راهی برای حلشون نیست و فقط باید تحمل کرد اگه اینده ای قشنگتر و شادتر بزای فرزندتون میخواین اینو با یه دوست و همدم همیشگی بهش هدیه بدین

من بدبخت تنها هم تک فرزندم17 سالمه و الان واقعا دارم دیوانه میشم

سلام. جالبه که همه از وضعیت بچه تو سن بچگی صحبت میکنن. که تک فرزندی خانواده براش خوبه یابده. هیچ کس نظری درباره آینده بچه نمیگه. مثلا تو این دوره تقریبا اکثر برادر ها و خواهر ها و فامیلها و اقوام با هم قطع رابطه کردند و همه این اتفاقات معمولا در بزرگسالی اونا اتفاق می افته. من این رو تحقیق کردم و دارم میبینم که چقدر رفت و آمد و دید و باز دید کم شده در حد سالی یک بار موقع عید اونم نیم ساعت. حالا اگه یه بچه که بزرگ شده کسی رو داشته باشه ولی نتونه هر وقت که می خواد اونو ببینه چه تاثیری روی روحیه اش می زاره. و یک مسئله دیگه اینه که هر چقدر تعداد نزدیکان صمیمی انسان بیشتر باشه نگرانی از دست دادن اونا هم زیاد میشه . و اونایی که نظر دادن که تک فرزند هستند و عوارض روحی و روانی برای اونها وجود داره دلیلش اینه که برادر و خواهر ندارند تا تجربه دشمنی اونا و قطع رابطه و دعوا بر سر بچه ها شون و ارث و مسائل دیگه را داشته باشند.البته همیشه اینطور نیست . خانواده های پرجمعیتی هم هستند که به سلامت و شادابی دارند زندگی میکند ولی به قدری درصدشون پایینه که نباید تو آمار به حساب آورد.
در کل من نظرم در این مورد اینه که با توجه به فرهنگ و دانش و اخلاق و ایمان هر خانواده ای میشه این تصمیم را گرفت که چند فرزند در این خانواده می توانند به سلامت بزرگ شوند و در آینده آرامش کافی داشته باشه .تک فرزندی یه مزایا و معایبی داره و چند فرزندی هم معایب و مزایایی داره.