کودکی که با بدنش دنیا را می‌بیند

کودکان نابینا دارای احساسات و نیازهای خاصی هستند که درک و توجه متفاوت والدین و محیط اطرافشان را می‌طلبند. داشتن آگاهی نسبت به آن‌ها، چه در نزدیکترین رابطه با آن‌ها باشیم و چه حتی رهگذری باشیم که تنها زمانی کم را در کنارشان می‌گذرانیم، در زندگی آن‌ها به عنوان انسانی با نیاز خاص، تاثیر زیادی می‌گذارد.

حساسیت به محیط

کودکان نابینا می‌توانند به شدت نسبت به صداها، بوها و احساسات فیزیکی حساس باشند. این حساسیت می‌تواند تأثیر زیادی بر احساسات و واکنش‌های آن‌ها داشته باشد.

ابراز احساسات

مانند سایر کودکان، آن‌ها نیز احساساتی همچون شادی، غم، اضطراب و خشم را تجربه می‌کنند. برنامه‌ریزی برای آموزش روش‌های مناسب ابراز احساسات به آن‌ها ضروری است.

حمایت عاطفی

شنیدن صدای محبت‌آمیز و احساس امنیت در ارتباط با والدین و خانواده برای این کودکان بسیار مهم است.

توجه به صحبت‌ها

هنگام گفتگو با کودک، از تکرار و توصیف دقیق استفاده کنید تا او احساس امنیت و درک کند و با این فرض که او شما را نمی‌بیند، حین گفت و گو با او مشغول کار دیگری نشوید.

ارتباط فیزیکی و لمس

از تماس فیزیکی مثل در آغوش گرفتن و نوازش برای ایجاد ارتباط عاطفی استفاده کنید.

روال‌های یکنواخت برای  زندگی

همچنین تعیین روال‌های یکنواخت برای  زندگی روزمره کمک می‌کند تا کودک احساس راحتی و امنیت بیشتری داشته باشد. در نهایت با درک عمیق نیازها و احساسات کودک نابینا، والدین و اطرافیان می‌توانند محیطی حمایتی و شاد برای او فراهم کنند.