طول عمر ارتباطی با ژنتیک دارد؟
دانشمندان مرکز سلامت جمعیت آکسفورد دریافتند که عوامل محیطی ۱۷ درصد در مرگ زودهنگام نقش دارند، در حالی که کمتر از ۲ درصد از مرگ‌ها مربوط به ژنتیک است.
دانشمندان از داده‌های تقریباً نیم‌میلیون نفر که توسط Biobank بریتانیا ارائه شده بود، استفاده کردند. هدف محققان ارزیابی تأثیر ۱۶۴ محرک محیطی و عوامل ژنتیکی بر پیری، بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و طول عمر بود.
نتایج نشان داد که استعداد ژنتیکی، تنها ۲ درصد در مرگ زودرس نقش دارد. از ۲۵ عامل مستقل محیطی، سیگار کشیدن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، فعالیت بدنی و شرایط زندگی بیشترین تأثیر را بر مرگ و میر و پیری بیولوژیکی داشتند.
محققان همچنین دریافتند که ۲۱ بیماری با سیگار کشیدن، ۱۹ بیماری با عوامل اجتماعی و اقتصادی (مانند درآمد خانواده، مالکیت خانه و وضعیت شغلی) و ۱۷ بیماری با فعالیت بدنی مرتبط بودند.
عواملی که بر سلامت اوایل زندگی تأثیر می‌گذارند، از جمله وزن بدن در سن ۱۰ سالگی و سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری، نیز نشان داده شده است که بر افزایش سن بیولوژیکی و خطر مرگ زودرس ۳۰ تا ۸۰ سال بعد تأثیر می‌گذارند. عوامل محیطی تا حد زیادی در احتمال ابتلا به بیماری‌های ریوی، قلبی و کبدی نقش دارد، در حالی که خطر ژنتیکی در زوال عقل و سرطان سینه نسبتا اندک است.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
