حالت بریچ جنین، خطرناک است؟

یک نوزاد زمانی در وضعیت بریچ یا ته قرار می گیرد که باسن یا پاهای او پایین، نزدیک دهانه رحم باشد. وضعیت ته در ۳ تا ۴ درصد از تمام زایمان های تک جنینی رخ می دهد.

جنین به یکی از دلایل زیر در وضعیت ته قرار می گیرد:

جنین نارس یا به خصوص کوچک باشد.
مقدار زیادی مایع آمنیوتیک وجود داشته باشد، در این صورت فضای بیشتری برای چرخیدن به اطراف وجود دارد.

نقص عضو مادرزادی رحم وجود داشته باشد به عنوان مثال رحم دو شاهی یا به شکل T باشد.

وجود فیبروم هایی که بر حفره رحم اثر گذار باشد.

دچار جفت سر راهی باشید.

دوقلو یا چند قلو داشته باشید.

رحم شما به دلیل زایمان های متعدد قبلی شل شده باشد.

زایمان طبیعی در وضعیت بریچ
چنانچه فرزندتان در وضعیت ته قرار داشته باشد پزشک در مورد خطرات احتمالی و مزایای زایمان طبیعی در این وضعیت با شما صحبت می کند. نگرانی های خاصی که در ارتباط با زایمان ته وجود دارد عبارتند از:

گیر کردن سر کودک که در زایمان ته در آخرین مرحله بیرون می آید، در دهانه رحم که با عبور بدن نوزاد که کوچک تر از سر است کاملا باز نشده باشد. این وضعیت به خصوص در صورتی که کودک بسیار کوچک یا نارس باشد مشکل ساز می شود.

آسیب دیدگی ناشی از کشیده شدن سر جنین به این معنا که سر به عقب برگشته باشد.

خروج بسایر مشکل دست ها که می تواند به آسیب دیدگی های احتمالی دست منجر شود.

بسیاری از پزشکان به دلیل این مشکلات احتمالی توصیه می کنند تمام نوزادان در وضعیت بریچ از طریق سزارین به دنیا بیایند. با وجود این بعضی از جنین هایی که در وضعیت ته قرار دارند در واقع کاندیدهای مناسبی برای زایمان طبیعی هستند. این شرایط شامل موارد زیر است:

وزن تقریبی جنین بین ۲ تا ۴ کیلوگرم باشد.

نوزاد در وضعیت ته فرانک باشد به این معنا که سرین، نه پاهای او، در وضعیتی باشد که ابتدا خارج شود.

سرین وارد لگن شده باشد.

پزشک هیچ گونه مشکلی در ارتباط با تناسب سر کودک در مجرای زایمان با معاینه جسمانی یا از طریق عکس برداری تشخیص نداده باشد.

بررسی سونوگرافی نشان دهد که سر جنین خم شده یا در وضعیت نظامی (نگاه دقیقا به رو به رو باشد نه اینکه به عقب خم شده باشد) قرار داشته باشد.

بیهوشی فوری در صورت انجام زایمان سزارین اضطراری در دسترس باشد.

پزشک در زمینه زایمان های طبیعی ته مهارت داشته باشد.