روزهای اول تولد نوزاد، راه حلی برای مشکلات!

در هفته های اول پس از تولد رفتار خاص برخی از نوزادان کار مادر را مشکل می سازد و گاه او را به طرز دیوانه واری عصبانی و ناراحت می کند.

در هفته های اول پس از تولد رفتار خاص برخی از نوزادان کار مادر را مشکل می سازد و گاه او را به طرز دیوانه واری عصبانی و ناراحت می کند. اول از همه رفتار نوزادی است که پستان را به طور کامل نمی مکد و بعد از ۵ دقیقه در همان حال مکیدن به خواب می رود لذا نمی توانید بدانید آیا به قدر کافی شیر خورده است یا خیر.

اگر نوزاد دو سه ساعت متوالیاً بخوابد چندان اشکالی پیش نخواهد آمد ولی اشکال کار در این است که این اطفال بعد از چند دقیقه مجدداً بیدار می شوند و گریه می کنند.

علت واقعی این طرز رفتار کاملاً نامعلوم است ولی احتمال دارد این کیفیت معلول عدم همکاری دستگاه اعصاب و گوارش نوزاد باشد و شاید تنها آغوش گرم مادر و بودن پستان در دهانش او را به خواب می برد، بدون اینکه واقعاً سیر شده باشد.
معمولاً زمانی که طفل کمی بزرگتر شد این رفتارش هم از بین می رود و تا حس گرسنگی اش کاملاً ارضا نگردد به خواب نخواهد رفت.

گاهی ممکن است کوچک بودن سوراخ سر شیشه از عوامل مهم و مؤثر در بخواب رفتن نوزادانی باشد که با بطری تغذیه می شوند. در مورد نوزادانی که با پستان تغذیه می شوند عدم توانایی مکیدن پستان، حتی اگر شیر مادر هم کافی باشد در به خواب بردن آنها نقش مهمی دارد.

همچنین احتمال دارد احساسات و حالت روحی مادر سهولت خروج شیر را کنترل کند. بسیاری از مادران چند هفته بعد از شیر دادن در می یابند که به محض اینکه صدای گریۀ نوزاد گرسنۀ خود را می شنوند شیر از نوک پستان هایشان شروع به چکیدن می کند. و برعکس زمانی که مادر عصبی و نگران است شیر در پستان می ماند.

نوزاد حس می کند از مکیدن پستان چیزی عایدش نمی شود لذا به خواب می رود و وقتی او را در تختخوابی که زبرتر و سردتر از آغوش مادر است می گذارند گرسنگی دوباره از خواب بیدارش می کند.

اما نوزاد دیگری که گرسنه تر یا پرمدعا تر از این یکی است اگر از مکیدن چیزی به دست نیاورد عصبانی می شود و سرش را از پستان برمی دارد و فریاد می کشد و مجدداً سعی می کند پستان را بمکد ولی کوشش او بدون نتیجه است و لذا دیوانه وار عصبانی می شود.
عدم رضایت نوزاد موجب ناراحتی بیشتر مادر می گردد و همینطور این تسلسل ادامه خواهد یافت و می تواند تمام قوای جسمانی مادر را به تحلیل بَرَد.
اگر مادر این حقیقت را به خوبی درک کند می تواند این قوا را برای یافتن بهترین راه استراحت فکری و جسمی قبل از شروع شیردهی و در هنگام شیردادن به کار برد.

نوع استراحت نسبت به هر شخصی متفاوت است: شنیدن موسیقی، خواندن یک مجله، نوشیدن یک نوشیدنی، کشیدن سیگار، تماشای تلویزیون و ... . مادر می تواند از هر روشی که بهتر در روحیه اش تاثیر می کند بهره ببرد.

اگر نوزادی چند دقیقه بعد از شروع شیردهی به خواب رود یا بی قرار گردد ممکن است فوراً او را به پستان دیگر بگذارید تا شاید سهل تر بودن جریان شیر از پستان، او را آرام سازد.
اگر نوزاد دائم چرت می زند و بیدار می شود ولی به خوبی پستان را می مکد کارش نداشته باشید و بگذارید به کار خود مشغول باشد اما اگر پستان را دوباره نمی گیرد بهتر است جدیتی در بیدار کردن او و در نتیجه طولانی کردن مدت شیر دادن ننمایید زیرا در نتیجۀ جدیت شما، نوزاد پس از مدتی اشتیاقش به شیرخوردن سلب می شود و نسبت به آن بی تفاوت می گردد.

اگر به محض این که او را در تختخوابش گذاشتید و یا کمی بعد، مجدداً از خواب بیدار شد، اگر قبلاً به مدت 5 دقیقه پستان را مکیده باشد بهتر است فرض کنیم که این مقدار برای سیر نگه داشتن او کافی است، لذا شیرش ندهید.

اگر می توانید مقاومت کنید. بگذارید چند دقیقه گریه کند و در دهانش پستانک بگذارید، کیسۀ اب گرم می تواند جای او را گرم تر نماید و دوباره او را به خواب برد و منظور از این تمهیدات آن است که به او بفهمانید موقع شیر خوردن هر چند ساعت یک بار می باشد و تنها علاقه و اشتیاق به خوردن شیر است که می تواند سیرش کند.
اگر نوزاد به فواصل کوتاهی تغذیه شود ممکن است فکر کند دیگران همیشه در کمین شیر دادن به او هستند لذا تنها راه نجات را در خواب و بیداری دائمی می داند.

در هر حال هر طوری رفتار نمایید به احتمال زیاد این عادن نوزاد در چند هفتۀ آینده از بین خواهد رفت. اگر به محض اینکه نوزاد را در جای خود بخوابانید از خواب بیدار شد و با هیچ چیز و وسیله ای تسکین و آرام نگرفت بهتر است تئوری ها را فراموش کنید و او را شیر دهید و در عین حال به خاطر داشته باشید که بیشتر از یک وعدۀ شیر در کمتر از یک یا دو ساعت به او ندهید.

منبع: کودک آنلاین