رشد اجتماعی کودک، نقش والدین

کودک هنگام تولد، نه اجتماعی است و نه غیر اجتماعی، بلکه به گفته معروف، «لااجتماعی» یا «نه اجتماعی» است یعنی نمی توان او را اجتماعی یا انفرادی خواند اگر چه در دنیایی وارد می شود که قبلاً از اجتماع چند نفر به نام مادر و پدر و برادران و خواهران تشکیل یافته است و تأثیراتی در او دارند.
۱- رشد اجتماعی در ۳ ماهگی (۱۲ هفتگی)
کودک شما سرش را به طرف صدای شما می چرخاند و به شما لبخند می زند. او خشنودی خود را با لبخند زدن، لگدزدن با پا، و حرکت دستانش نشان می دهد.
بسیاری از برداشت های اولیه کودک شما از جهان از طریق تغذیه با شیشه یا پستان به دست می آیند. هنگام تغذیه با او تماس چشمی برقرار کنید تا ضمن احساس خوشایند شیر خوردن، ارتباط اجتماعی را نیز تجربه کند.
اگر شما با توجه، محبت، در آغوش گرفتن، آرامش بخشیدن، و صداهای آرام بخش به کودکتان پاسخ دهید، او یاد می گیرد که مهربان بودن پاداش دارد. اگر به کودک لبخند بزنید او هم در پاسخ و به عنوان سلام لبخند می زند.
هنگام تغذیه ارتباط چشمی برقرار کنید. از زمان تغذیه برای نزدیکی جسمانی بهره بگیرید. کودک را نزدیک خود بگیرید، به چشمانش بنگرید و آرام با او حرف بزنید.
۲- رشد اجتماعی در ۴ ماهگی (۱۶ هفتگی)
کودک شما به کسانی که با او صحبت یا بازی می کنند نگاه می کند و لبخند می زند. او شما یا سایر اعضای خانواده اش را می شناسد. او دوست ندارد مدت زیادی با یک اسباب بازی تنها گذاشته شود، و هنگامی که تنها می ماند گریه می کند. اگر به طرف او بروید دست از گریه بر می دارد و بدنش را پیشاپیش پیچ و تاب می دهد.
به صورت اغراق شده ای برگردید و با کودک خود روبرو شوید، طوری که او به راحتی بفهمد که دارید به سوی او می روید و به او توجه می کنید. تا آنجا که می توانید با او ارتباط چشمی برقرار کنید و در تمام حالات و اشارات صورت غلو کنید.
هر کاری را که کودکتان انجام می دهد تقلید کنید، ولی به صورت اغراق آمیز.
تا می توانید وقت بیشتری برای بازی با او اختصاص دهید. آواز خواندن و بازی هایی که با شعر و حرکات موزون همراه اند او را تشویق می کنند در پاسخ صدا درآورد.
در پاسخ های خود غلو کنید. هنگام پاسخ دادن به کودک از ژست ها و حرکات بزرگ و غلو شده استفاده کنید تا به آسانی بفهمد که به او توجه می کنید.
۳- رشد اجتماعی در ۵ ماهگی (۲۰ هفتگی)
کودک شما با برگرداندن صورت و بدن از خود شرم و خجالت نشان می دهد، ولی به افراد آشنا لبخند می زند. او به چهار طریق ارتباط برقرار می کند: گریه کردن، صدا در آوردن، حالات صورت و حرکات بدن. او فرق صدای دوستانه و صدای خشمگین را تشخیص می دهد، و نسبت به لبخند زدن و دعوا کردن واکنش های متفاوتی نشان می دهد.
همه ی صداهای کودک خود را با تغییر دادن زیر و بم و بلندی صدای خودتان، تقلید کنید.
اگر کودک فقط گوش می کند، توجه او را با صداهای ظریف جلب کنید، موسیقی ملایم بنوازید، دستمال کاغذی مچاله کنید، با زنگ های کوچک صدا درآورید، و یک فرفره نزدیک تخت او قرار دهید.
همه میهمانان خود را به کودک معرفی کنید تا به افراد غریبه عادت کند.
توجه او را جلب کنید. اگر کودک شما به جای پاسخ دادن فقط گوش می دهد، صداهای ظریفی ایجاد کنید که توجه او را جلب کند.