تشخیص عفونت دهانه رحم؛ علائم و نشانه هایی که باید بدانید!

تشخیص عفونت دهانه رحم به عنوان یک عارضه شایع در زنان، می‌تواند از بسیاری از خطرات بالقوه سلامتی پیشگیری کند. این مشکل می‌تواند با علائم مختلفی ظاهر شود و شناخت این نشانه‌ها برای تشخیص زودهنگام و مداخله به موقع بسیار مهم است. در این مقاله قصد داریم علائم و روش‌های تشخیص عفونت‌های دهانه رحم را مورد بررسی قرار دهیم.

در این مقاله می‌خوانید:

• علل ابتلا به عفونت دهانه رحم
• تشخیص عفونت دهانه رحم از طریق علائم آن
• روش های تشخیص عفونت دهانه رحم

بیشتر بخوانید: بیماری‌های دهانه رحم، هر آنچه که باید بدانید!

علل ابتلا به عفونت دهانه رحم

قبل از شناخت علائم و روش‌های تشخیص عفونت دهانه رحم، آشنایی با علل ابتلا به این عارضه می‌تواند در پیشگیری ابتلای دوباره به آن در آینده کمک شایانی کند. در ادامه این علل را بررسی خواهیم کرد.

عفونت های مقاربتی (STI)

یکی از علل اصلی عفونت دهانه رحم، عفونت‌های مقاربتی (STIs) است. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، کلامیدیا، سوزاک و تبخال از جمله بیماری‌های مقاربتی هستند که می‌توانند دهانه رحم را تحت تأثیر قرار دهند. گسترش این عفونت‌ها اغلب از طریق رابطه جنسی محافظت نشده رخ می‌دهد.

روش های بهداشتی ضعیف

بهداشت شخصی ناکافی نیز می‌تواند به عفونت دهانه رحم کمک کند. عدم رعایت بهداشت مناسب دستگاه تناسلی ممکن است محیطی مساعد برای رشد باکتری ایجاد کند و منجر به عفونت شود. پاکسازی منظم و رعایت استانداردهای بهداشتی می‌تواند خطر ابتلا به عفونت را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

سیستم ایمنی ضعیف

سیستم ایمنی ضعیف می‌تواند افراد را مستعد ابتلا به عفونت‌های دهانه رحم کند. شرایطی مانند HIV/AIDS، اختلالات خود ایمنی یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، می‌تواند توانایی بدن برای دفاع در برابر عفونت‌ها را به خطر بیندازد و به پاتوژن‌ها اجازه تکثیر دهد.

اقدامات پزشکی

همان طور که اشاره شد، درک علل ابتلا به این عارضه می‌تواند به تشخیص عفونت دهانه رحم کمک کند. برخی از روش‌های پزشکی مانند بیوپسی دهانه رحم یا جراحی‌ها می‌توانند باکتری‌ها را وارد دهانه رحم کنند و خطر عفونت را افزایش دهند. برای پزشکان ضروری است که در طول این روش‌ها از تکنیک‌های دقیق آسپتیک پیروی کنند تا احتمال عفونت را به حداقل برسانند.

تغییرات هورمونی

نوسانات در سطوح هورمونی به ویژه در دوران بارداری، قاعدگی یا یائسگی، می‌تواند بر محیط دهانه رحم تأثیر بگذارد. این تغییرات ممکن است تعادل باکتری‌ها را در دستگاه تناسلی تغییر دهد و به طور بالقوه منجر به عفونت شود. حفظ تعادل هورمونی از طریق اقدامات بهداشتی مناسب بسیار مهم است.

استفاده طولانی مدت از داروهای ضد بارداری

استفاده طولانی مدت از برخی داروهای ضد بارداری یا دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) ممکن است به عفونت‌های دهانه رحم کمک کند.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن با افزایش خطر عفونت‌های دهانه رحم مرتبط است. مواد مضر موجود در دود تنباکو می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و توانایی دهانه رحم را برای مقاومت در برابر عفونت‌ها به خطر بیندازد. ترک سیگار نه تنها برای سلامت کلی مفید است، بلکه خطر ابتلا به عفونت‌های دهانه رحم را نیز کاهش می‌دهد.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: قهوه با مغز چه میکند؟ فِرِش و شاداب

تشخیص عفونت دهانه رحم از طریق علائم آن

روند تشخیص عفونت دهانه رحم از طریق شناخت علائم این عارضه می‌تواند تسهیل شود. آگاهی از این نشانه‌ها، باعث می‌شود تا فرد مبتلا در صورت مشاهده هر عامل غیر طبیعی نسبت به شناسایی و درمان عارضه اقدام کند.

ترشحات غیر طبیعی واژن

یکی از نشانه‌های اولیه عفونت دهانه رحم، تغییر در ترشحات واژن است. افزایش حجم، رنگ غیر معمول یا بوی بد ممکن است نشان دهنده عفونت زمینه‌ای باشد. توجه به هر گونه تغییرات غیر معمول ضروری است.

درد یا ناراحتی لگن

درد یا ناراحتی مداوم لگن از درد مبهم تا دردهای تیز، می‌تواند نشانه عفونت دهانه رحم باشد. این ناراحتی ممکن است در طول رابطه جنسی یا قاعدگی تشدید شود. افرادی که تجربه چنین علائمی را دارند، باید برای ارزیابی کامل به پزشک مراجعه کنند.

ادرار دردناک

عفونت دهانه رحم می‌تواند باعث تحریک و التهاب شود که منجر به درد یا احساس سوزش هنگام ادرار می‌شود. این علامت اغلب با برخی از عفونت‌های مقاربتی (STIs) مرتبط است که بر دهانه رحم تأثیر می‌گذارد و بر اهمیت غربالگری‌های STI تأکید می‌کند.

خونریزی بین پریودها

نشانه دیگری که می‌توان از آن برای تشخیص عفونت دهانه رحم استفاده کرد، خونریزی بی دلیل بین سیکل‌های قاعدگی است. تغییرات دهانه رحم به دلیل عفونت، ممکن است باعث خونریزی نامنظم شود. زنان در صورت مشاهده خونریزی غیرمنتظره واژن باید فوراً با یک پزشک مشورت کنند.

رابطه جنسی دردناک

ناراحتی یا درد در حین مقاربت جنسی که به نام دیسپارونی شناخته می‌شود، می‌تواند نشان دهنده عفونت دهانه رحم باشد. عفونت‌هایی که دهانه رحم را تحت تأثیر قرار می‌دهند ممکن است باعث التهاب و حساسیت شوند و مقاربت را دردناک کنند.

تب و خستگی

علائم سیستمیک مانند تب و خستگی ممکن است همراه با عفونت دهانه رحم باشد، به خصوص اگر عفونت به خارج از دهانه رحم گسترش یابد. این علائم نشان‌دهنده عفونت گسترده‌تر است و مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است.

تورم و قرمزی

التهاب دهانه رحم می‌تواند منجر به علائم قابل مشاهده مانند تورم و قرمزی در ناحیه تناسلی شود. در حالی که این تغییرات ممکن است همیشه قابل توجه نباشد، افراد باید مراقب هرگونه ناهنجاری ظاهری در این ناحیه باشند و در صورت مشاهده چنین علائمی سریعاً به یک متخصص مراجعه کنند.

مطالب پیشنهادی: معاینات واژن زنان، چگونه و چرا انجام میشود؟

روش های تشخیص عفونت دهانه رحم

تشخیص عفونت دهانه رحم در سریع‌ترین زمان ممکن برای درمان مؤثر و حفظ سلامت باروری بسیار مهم است. در این بخش روش‌های تشخیصی مختلفی را که توسط متخصصان برای شناسایی عفونت‌های دهانه رحم استفاده می‌شود، بررسی می‌کنیم.

معاینه بالینی

معاینه بالینی کامل توسط یک پزشک اغلب اولین گام در تشخیص این اختلال است. این روش ممکن است شامل معاینه لگنی برای ارزیابی علائم قابل مشاهده التهاب، ترشح غیرعادی یا ناهنجاری در دهانه رحم باشد. یک تاریخچه پزشکی دقیق نیز برای درک علائم بیمار و عوامل خطرزا جمع آوری می‌شود.

تست پاپ اسمیر

تست پاپ اسمیر یک ابزار غربالگری گسترده برای عفونت‌های دهانه رحم، به ویژه آنهایی است که با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مرتبط هستند. در طی این روش، نمونه‌ای از سلول‌ها از دهانه رحم جمع‌آوری شده و زیر میکروسکوپ برای هرگونه تغییر غیرطبیعی بررسی می‌شود. نتایج غیرطبیعی ممکن است باعث آزمایش یا بررسی بیشتر شود.

تست STI

عفونت‌های مقاربتی (STIs) یک عامل شایع برای عفونت‌های دهانه رحم هستند. آزمایش‌های اختصاصی برای بیماری‌های مقاربتی، مانند کلامیدیا، سوزاک و تبخال، برای شناسایی عوامل ایجادکننده آن ضروری هستند. این آزمایش‌ها اغلب شامل جمع آوری نمونه‌های خون، ادرار یا سواب از دهانه رحم برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی است.

کولپوسکوپی

کولپوسکوپی یکی دیگر از روش‌های تشخیص عفونت دهانه رحم به شمار می‌رود که شامل استفاده از کولپوسکوپ برای بزرگنمایی و بررسی دقیق دهانه رحم، واژن و فرج است. این روش به پزشکان اجازه می‌دهد تا ناهنجاری‌ها یا ضایعاتی را که ممکن است نشان دهنده عفونت دهانه رحم باشد، تشخیص دهند. بیوپسی ممکن است در طول کولپوسکوپی برای ارزیابی بیشتر گرفته شود.

آزمایش DNA HPV

برای مواردی که مشکوک به عفونت HPV است، آزمایش DNA می‌تواند سویه‌های خاصی از ویروس را شناسایی کند. این آزمایش اغلب همراه با تست پاپ اسمیر انجام می‌شود و ارزیابی جامع‌تری از سلامت دهانه رحم و خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم ارائه می‌دهد.

کشت نمونه از دهانه رحم

کشت نمونه از دهانه رحم می‌تواند به شناسایی وجود باکتری، قارچ یا سایر میکروارگانیسم‌های مسئول عفونت کمک کند. این روش امکان تعیین پاتوژن خاص عامل عفونت را فراهم کرده و رویکردهای درمانی هدفمند را هدایت می‌کند.

تصویربرداری اولتراسوند

در برخی موارد، تصویربرداری اولتراسوند ممکن است برای تجسم اندام‌های تناسلی از جمله دهانه رحم استفاده شود. این روش غیر تهاجمی می‌تواند بینش‌های ارزشمندی را درباره ساختار دهانه رحم ارائه دهد و ناهنجاری‌هایی را که ممکن است نشان دهنده عفونت باشند، تشخیص دهد.

بیشتر بخوانید: درمان عفونت زنانه، معرفی یک دمنوش موثر

کلام آخر

تشخیص عفونت دهانه رحم به ترکیبی از ارزیابی بالینی و آزمایش‌های تخصصی نیاز دارد. از پاپ اسمیر گرفته تا کولپوسکوپی و تست STI، متخصصان طیف وسیعی از روش‌ها را برای شناسایی علت اصلی عفونت‌های دهانه رحم به کار می‌گیرند. تشخیص به موقع و دقیق، امکان درمان مناسب را فراهم می‌کند و بر اهمیت معاینات و مراجعه منظم به متخصص زنان تأکید می‌کند.