در ماه نهم بارداری چه باید کرد؟

در ماه نهم حاملگی زن و شوهر حسابی مشغول هستند. آنها باید خانه را آماده کنند و زندگی خودشان را برای ورود بچه جدید تغییر دهند. از سوی دیگر می تواند یک ماه طولانی باشد. انتظار همیشه زجر آور است. حال که انتظار فارغ شدن و دیدن نوزاد با درد کمر، پا و ناراحتی های دیگر همراه است. ناراحتی های مرحله آخر حاملگی حالا به اوج خود می رسد. اما بخاطر داشته باشید، صبر و خودداری شما خیلی زود نتیجه خواهد داد و پاداش صبر و تحمل نه ماهه خود را خواهید گرفت.

رشد بچه در ماه نهم حاملگی
در ماه نهم حاملگی بچه خیلی سریع و زیاد وزن می گیرد، هر هفته حدود نیم پوند اضافه وزن دارد.
هفته ۳۳ حاملگی
چهار هفته آینده دوره رشد خارق العاده جنین است. در هفته ۳۳ بچه تقریبا بطور کامل تکامل یافته است. مردمک های چشمانش حالا در پاسخ به نور تنگ و گشاد می شوند. ریه های بچه بطور کاملتری بالغ شده است و اگر در این هفته متولد شود، می توان بیشترین خوش بینی را برای حیات وی داشت. هنوز ریسک مشکلات سلامتی در مقایسه با یک نوزاد فول ترم وجود دارد. بیشتر بچه هایی که در این هفته به دنیا می آیند به مراقبت در بخش مراقبت های ویژه نیاز دارند.
هفته ۳۴ حاملگی
پوشش سفید و موم مانند که از پوست بچه محافظت می کند (ورنیکس)، در این هفته ضخیم می شود. وقتی بچه متولد شد، ممکن است رد ورنیکس را بخصوص در زیر بغل ها، پشت گوش و کشاله ران بچه مشاهده کنید. در عین حال، موی نرم و لخت پوست وی را پوشیده بود (لانوگو) حالا بطور کامل از بین رفته است.
در هفته ۳۴ حاملگی وزن بچه حدود ۴ تا ۶ و نیم پوند (۲ تا ۳ و نیم کیلوگرم) و قد وی حدود ۱۲ اینچ است.
هفته ۳۵ حاملگی
در این هفته نیز بچه حدود یک پوند افزایش وزن دارد، چربی در زیر پوستش بیشتر جمع می شود، بخصوص در اطراف شانه. شلوغ و تنگ بودن فضای داخل رحم ممکن است مشت و لگد زدن بچه ای که حالا بزرگتر، قوی تر و حجیم تر شده است را سخت کند، اما احتمالا مقداری کشش، غلت و تکان را احساس خواهید کرد.
هفته ۳۶ حاملگی
در هفته ۳۶ حاملگی بچه باز هم وزن گرفته و چربی بیشتری زیر پوستش جمع می شود. اگر بتوانید در این هفته نگاهی به جنین بیاندازید، می بینید که بچه کامل شده است و صورتی کاملا مشخص و گرد دارد. پری صورت بچه حاصل رسوب چربی در زیر پوست صورت است و عضلات مکشی دهان حالا بطور کامل تکامل یافته اند و آماده عمل هستند.
در هفته ۳۶ حاملگی که پایان ماه نهم حاملگی است، وزن بچه حدود ۵ تا ۷ پوند یا کمی بیشتر است.

تمرینات ورزشی ماه نهم حاملگی
بالا رفتن از پله
این حرکت به تقویت پایین تنه که پایه حمایتی و نگهدارنده بدن است، کمک می کند.
۱- کمر خود را صاف کنید، با احتیاط از یک چهارپایه کوتاه بالا بروید در حالی که هر دو پای شما در مرکز چهار پایه قرار دارد (شکل زیر).
۲- از عقب یک پای خود را در وضعیت شروع حرکت بر روی زمین قرار دهید.
۳- حالا پای دیگر را از عقب روی زمین بگذارید و این تمرین را تکرار کنید. این تمرین را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید تا زمانیکه احساس خستگی کنید.

تغییرات بدن مادر در ماه هشتم حاملگی
در ماه نهم حاملگی بچه در حال رشد ممکن است خواب مادر را مختل کند. به علاوه، عضلات بدن بخاطر حمل یک وزن اضافه و زیاد محصول حاملگی کمی خسته و دردناک می شوند. اینها همه موجب می شوند که زن حامله در ماه نهم تمام وقت احساس خستگی کند. اگر خسته شده اید، کمی استراحت کنید و پاهای خود را اندکی بالا قرار دهید. خستگی راهی است که بدن زن حامله به وی بفهماند که باید آرامتر کار کند و کمی استراحت کند.
ماه نهم حاملگی با فعالیت شدید بدن جهت آماده شدن برای فارغ شدن و زایمان است.
سیستم تنفسی: از انجایی که دیافراگم بالا کشیده شده است، ممکن است زن حامله هنوز احساس تنگی نفس کند و تصور کند که هوای کافی تنفس نمی کند. اگر بچه در این ماه کمی به پایین رحم بلغزد و وارد لگن شود، اتفاقی که خواهد افتاد، تنفس زن حامله اندکی آسانتر و بهتر می شود.
پستان ها: غدد تولید شیر داخل پستان ها به رشد خود ادامه می دهند. غدد ریز تولید کننده چربی که پوست اطراف نوک پستان و هاله دور نوک پستان را مرطوب می کنند، حالا بیشتر دیده می شوند و مشهودتر هستند.
رحم: در ماه نهم حاملگی بچه هنوز در یک وضعیت در داخل رحم می باشد و آماده خروج است. اگر بچه در وضعیت مناسبی قرار گرفته باشد، چیزی که اکثر بچه ها قرار می گیرند، یعنی سر پایین و دست و پاها کشیده بر روی قفسه سینه، شما آماده فارغ شدن هستید.
در واقع در این ماه ممکن است احساس کنید که بچه لیز خورده و پایین رفته است، برای آمادگی زایمان در داخل لگن قرار گرفته است. این وضعیت تحت عنوان سبک شدن حاملگی شناخته می شود، گرچه تا حدودی یک اصطلاح سردرگم کننده است. در حالی که بالای شکم ممکن است احساس سبکی کند، اما افزایش فشار داخل لگن و روی ران و مثانه شدیدتر شده و جبران سبکی بالای شکم را می کند.
بعضی از زنان و بخصوص اول زاها ممکن است چندین هفته قبل از زایمان حساس سبک شدگی را داشته باشند. عده ای نیز این احساس را در روز زایمان تجربه می کنند. به سختی می توان گفت که بچه چه موقع وارد لگن می شود یا آیا همه این تغییر وضعیت و جابجایی را احساس می کنند یا خیر.
سیستم گوارشی: اگر بچه در این ماه پایین بیاید، ممکن است متوجه بهبود مشکلات گوارشی خود از قبیل سوزش سردل یا یبوست باشید. هرچند همه زنان این سبک شدن را تجربه نمی کنند. همانطور که بچه به رشد خود ادامه می دهد، ممکن است فشار بر قفسه سینه زن وارد شود تا زمانیکه نزول کرده و به سمت کانال زایمان برود.
مجاری ادراری: مشکلات ادراری احتمالا با نزول بچه به داخل لگن در ماه نهم حاملگی، بدتر خواهد شد. همانطور که بچه به عمق کانال لگن وارد می شود، ممکن است فشار بر مثانه را حس کنید. در هفته های آخر حاملگی، زن حامله ممکن است چندین بار از خواب بیدار شده و دفع ادرار داشته باشد. این حالت خیلی زود پس از تولد بچه برطرف خواهد شد.
استخوان ها، عضلات و مفاصل: بافت همبند بدن زن حامله نرم شده و برای آماده شدن برای زایمان و فارغ شدن شل تر می شود. این مسئله بخصوص در ناحیه لگن مشهود است. زن حامله ممکن است احساس کندکه پاهایش از بدنش جدا شده است.
ورزش های حاملگی بسیار مهم است و نباید در این ماه قطع شود اما بایستی احتیاط کرد. با توجه به نرم و شل شدن بافت همبند، در رفتگی مفصل یا صدمه عضله راحت تر رخ می دهد.
درد لگن یا کمر در اثر رشد رحم هنوز وجود خواهد داشت. زن حامله ممکن است در ماه نهم حاملگی درد سیاتیک را تجربه کند که به صورت گزگز یا بی حسی باسن، ران و لگن رخ می دهد و حاصل فشار رحم بر روی اعصاب سیاتیک است. با نزول بچه به داخل لگن این درد کاهش می یابد.
واژن: در ماه نهم سرویکس یا گردن رحم ممکن است شروع به شل شدن کند وبعضی زنان همزمان هم شل شدن و هم گشاد شدن (افاسمان و دیلاتاسیون) را دارند. این وضعیت ممکن است هفته ها، روزها یا چند ساعت قبل از زایمان شروع شود. ممکن است حتی قبل از زایمان سرویکس شل یا باز نشود. دیلاتاسیون و افاسمان در زنان مختلف متفاوت است.
بعضی از زنان در اواخر حاملگی درد تیزی را در واژن خود احساس می کنند. اگر این درد در شما اتفاق افتاد، بدین معنی نیست که وارد مرحله زایمان شده اید. علت این درد بخوبی شناخته شده نیست اما تهدیدی برای مادر یا بچه محسوب نمی شود. درد واژینال اواخر حاملگی معمولا چیز نگران کننده ای نیست اما اگر خیلی آزارنده است با پزشک متخصص زنان و زایمان خود مشورت کنید.
در ماه نهم مطمئنا همه زنان حامله به نوعی انقباض رحمی خواهند داشت. این احتمال وجود دارد که انقباضا آزارنده نباشد و حتی بعضی از زنان ممکن است متوجه آن نشوند. اگر همزمان کرامپ داشتید انگار که رحم جمع شده باشد، به نظم و دفعات انقباضات توجه کنید. زایمان کاذب (انقباضات براکستون هیکس) غیرقابل پیش بینی است و حتی زمانی که زیاد رخ دهد، ریتم منظمی نخواهد داشت. انقباضات زایمان حقیقی منظم (با فاصله ۵ دقیقه یا کمتر) است و با فاصله منظم تکرار می شود.
پوست: تغییرات پوستی ناشی از حاملگی که در این ماه مشهودتر می شوند، عبارتند از:
واریس وریدی، بخصوص در مچ و ساق پا
عنکبوت عروقی، بخصوص در صورت، گردن، بالای قفسه سینه یا دست
خشکی و خارش پوست شکم یا کل بدن
علائم کشیدگی پوست که پستان ها، شکم، بالای دست، باسن یا ران می پوشاند
بسیاری از این تغییرات بعد از تولد بچه ناپدید خواهند شد. بعضی از شواهد کشیدگی ممکن است باقی بماند، گرچه معمولا کم رنگ شده و محو می شوند.
افزایش وزن: ماه نهم حاملگی ماه تولید وزن است. اگر وزن زن حامله قبل از حاملگی در دامنه نرمال باشد، احتمالا در این ماه هفته ای یک پوند اضافه وزن خواهد داشت. اما افزایش وزن سالم دوران حاملگی در زنان متفاوت است. برای عده ای از زنان حامله ممکن است نیاز باشد که مواظب افزایش وزن خود باشند.

آماده سازی بدن برای زایمان
علاوه بر ورزش های ماهانه حاملگی، چند تمرین و ورزش وجود دارد که به آماده شدن زن حامله برای زایمان کمک می کند. این تمرینات روی عضلاتی تمرکز دارد که بیشترین استرس و کشش را در طول زایمان و فارغ شدن تحمل خواهند کرد.
تمرینات کیگل
عضلات کف لگن به نگهداری رحم، مثانه و روده کمک می کنند. قوی کردن این عضلات با تمرینات کیگل به رفع ناراحتی طول ماههای آخر حاملگی کمک خواهد کرد و دو مشکل شایع را که در دوران حاملگی شروع می شود و بعد از آن ادامه می یابد، یعنی نشت ادرار و هموروئید، را کاهش خواهد داد. قوی کردن عضلات کف لگن مشخص شده که ریسک ابتلا به بی اختیاری ادراری، چه حین حاملگی و چه پس از حاملگی، کاهش می دهد. از شروع ماه نهم تمرینات کیگل را شروع کنید تا عضلات کف لگن تا وقت فارغ شدن و زایمان تقویت شوند.
طریقه انجام تمرینات کیگل
عضلات کف لگن کدامند؟ عضلات کف لگن همان عضلات دور واژن و مقعد می باشند. برای اطمینان از اینکه عضلات صحیح را یافته اید، سعی کنید حین دفع ادرار در دستشویی، جریان ادرار خود را قطع کنید. اگر توانستید ادرار را قطع کنید، عضلات صحیح را یافته اید. عضلاتی که موقع اضطرار ادرار در بیرون از منزل برای نگهداری ادرار استفاده می کنید، همان عضلات کف لگن هستند که باید تقویت شوند. گرچه نباید این را به یک عادت تبدیل کرد. انجام تمرینات کیگل در حین دفع ادرار یا زمانی که مثانه پر است در واقع موجب تضعیف این عضلات می شود. همچنین می تواند موجب عدم تخلیه کامل مثانه شود، که ریسک ابتلا به عفونت های مجاری ادراری و سنگ های ادراری را بالا می برد.
اگر در پیدا کردن عضله صحیح برای تمرین کردن مشکل دارید، تکنیک متفاوتی را استفاده کنید. یک انگشت در داخل واژن خود قرار دهید و واژن خود را محکم سفت کنید، در این زمان بایستی با انگشت خود سفت شدن واژن را احساس کنید. عضلاتی که سفت و مچاله کردید همان عضلات کف لگن است.
زمانیکه عضلات کف لگن خود را شناسایی و پیدا کردید، مثانه خود را تخلیه کنید سپس در وضعیت نشسته یا ایستاده قرار گیرید. سپس عضلات کف لگن خود را محکم سفت کنید. این تمرین را با فواصل پنج ثانیه یکبار و به تعداد چهار تا پنج بار در هر ست انجام دهید. این تمرین را تا جایی ادامه دهید که بتوانید عضلات را به مدت ده ثانیه در هر بار منقبض نگهدارید، سپس ۱۰ ثانیه بین تمرینات فاصله دهید و عضله را شل کنید.
روزانه سه ست ۱۰ تایی از تمرینات کیگل را انجام دهید و همچنین بین آنها می توانید سه ست تمرین مینی کیگل انجام دهید. در تکنیک مینی کیگل سریع تا ۱۰ یا ۲۰ بشمارید، عضلات کف لگن خود را با گفتن هر عدد یکبار سفت و شل کنید.
زمانیکه تمرین کیگل انجام می دهید، عضلات شکم، ران یا باسن خود را جمع نکنید. این کار موجب بدتر شدن تون عضلانی عضلات کف لگن می شود. همچنین در حین انجام تمرین کیگل نفس خود را حبس نکنید. شل و آرام بنشینید یا بایستید و روی انقباض عضلات واژن و مقعد خود متمرکز شوید.
ماساژ پرینه
ماساژ ناحیه بین سوراخ واژن و مقعد که پرینه نامیده می شود در هفته های آخر قبل از زایمان به کشیدگی این بافت ها و آماده شدن برای تولد نوزاد کمک می کند. این میتواند سوزش ناشی از خروج سر بچه از کانال زایمان و سوراخ واژن را کاهش دهد. همچنین نیاز به برش پرینه برای گشاد کردن دریچه خروجی واژن برای خارج شدن سر بچه، که اپیزیاتومی نامیده می شود را کاهش می دهد. از دیرباز پرستاران و ماماها ماساژ پرینه را به زنان حامله سفارش کرده اند. هنوز شواهد قطعی وجود ندارد که این کار از ترومای به پرینه پیشگیری می کند اما بعضی از مطالعات نتایج مفید و آینده داری برای ماساژ پرینه گزارش کرده اند.
طریقه انجام ماساژ پرینه
در تکنیک ماساژ پرینه یکی از مهمترین اقدامات رعایت بهداشت فردی است. ابتدا دستان خود را بطور کامل و دقیق با آب گرم و صابون بشوید و اطمینان حاصل کنید که ناخن های تان کوتاه باشد. سپس یک لیز کننده ملایم روی انگشت شست خود بمالید و سپس انگشتان شست خود را داخل واژن قرار دهید. حال انگشت شست خود را به سمت پایین و به سمت مقعد فشار دهید و بافت را بکشید. این تمرین را روزانه حدود ۸ تا ۱۰ دقیقه انجام دهید. همسر شما می تواند در این پروسه به شما کمک کند. هنگام ماساژ پرینه ممکن است کمی سوزش یا ناراحتی دیگر داشته باشید که این یک وضعیت نرمال است. هرچند اگر درد تیز و شدید داشتید، ماساژ را قطع کنید.
چند نکته مهم: اگر ماساژ پرینه شما را آزار می دهد لازم نیست آن را انجام دهید. و اگر ماساژ می دهید تضمینی وجود ندارد که حین زایمان به اپیزیاتومی نیاز نداشته باشید. بعضی از موقعیت های زایمان مثل بزرگ بودن بچه یا زمانی که بچه در وضعیت نامناسبی قرار گرفته است، انجام اپیزیاتومی را غیرقابل اجتناب می کند.

عواطف و احساسات زن در ماه نهم حاملگی
احتمالا در این ماه زیاد به زمان شروع شدن زایمان و اینکه تجربه فارغ شدن و متولد شدن نوزاد چگونه طی خواهد شد، فکر خواهید کرد. افزایش اضطراب در این زمان قابل درک است، چرا که مادر نگران سلامت و وضعیت جسمی و بدنی نوزاد خود است.
همچنین ممکن است زمانی را به فکر کردن در مورد درد زایمان صرف کنید. درد زایمان من چقدر خواهد بود؟ زایمان من چقدر طول خواهد کشید؟ آیا موفق به فارغ شدن خواهم شد؟ چگونه با این درد سازگار شوم؟

آماده سازی روانی برای زایمان
انتظار می رود که زن حامله در ماه نهم حاملگی در مورد فارغ شدن و زایمان بچه خود مضطرب باشد، اما باور کنید که زنان هر روز در حال زایمان هستند و بچه های زیادی روزانه متولد می شوند. این یک فرآیند طبیعی است. برای اینکه آماده باشید و خونسردی خود را حفظ کنید:
خودتان را آموزش دهید: اگر بدانید که هنگام زایمان چه اتفاقاتی در بدن می افتد، کمتر مضطراب و هراسان خواهید شد، چرا که این اتفاق خواهد افتاد. با ترس و تنش کمتر، درد نیز کمتر خواهد بود. کلاس های حاملگی و زایمان جای خوبی برای ملاقات با سایر مادران حامله است و می توانید تغیراتی که بدن در حین زایمان و فارغ شدن خواهد داشت، از آنها یاد بگیرید. همچنین می توانید کتاب هایی در مورد فارغ شدن و زایمان مطالعه کنید. داشتن اطلاعات به کاهش اضطراب و ترس کمک می کند.
صحبت با دیگران: با زنانی که قبلا تجربه زایمان مثبت داشته اند صحبت کنید. تکنیک هایی که آنها در حین زایمان و فرآیند تولد نوزاد استفاده کرده اند و نتیجه گرفته اند را از آنها بیاموزید.
قانع کردن خود: به خودتان بگویید من تمام تلاشم را خواهم کرد. روند پروسه زایمان به شرایط و قدرت شما بستگی دارد. در فرآیند زایمان و تولد نوزاد چیزی به اسم غلط یا درست وجود ندارد. هرکس اماده باشد تجربه بهتری خواهد داشت.
روش های تسکین درد: در مورد گزینه های مختلف تسکین درد موجود در طی زایمان اطلاعات کسب کنید. در حین زایمان و فارغ شدن مسکن های خاصی استفاده می شود که می توانید با آنها آشنا شوید. همچنین تکنیک های طبیعی دیگری وجود دارد. اما سعی نکنید که یک برنامه فیکس برای خود ایجاد کنید و بگوید من این ها را استفاده می کنم و این را نمی کنم. تا لحظه حقیقی معجزه تولد نوزاد، کسی نمی تواند بگوید که شما به چه چیزی نیاز خواهید داشت. بهتر است اطلاعات داشت اما انعطاف پذیر بود.

چک آپ قبل از زایمان
معمولا در ماه نهم حاملگی زن باردار دو هفته یکبار با پزشک متخصص زنان و زایمان خود ملاقات خواهد داشت. همانند ویزیت های قبلی، وزن و فشار خون مادر چک می شود و فعالیت بچه بررسی می شود. پزشک سایز رحم را اندازه خواهد گرفت که احتمالا بین ۳۳ تا ۳۴ سانتیمتر در نیمه اول ماه نهم حاملگی خواهد بود. سایز رحم در نیمه اول ماه نهم حاملگی تقریبا برابر تعداد هفته های حاملگی خواهد بود.
پزشک از شما در مورد علامت یا نشانه ای که جدیدا تجربه کرده اید و حاکی از زایمان است از جمله انقباضات منظم، نشت مایع از واژن یا خونریزی واژینال سئوال خواهد کرد. با توجه به علائم شما، گردن رحم (سرویکس) شما از نظر نرم و باز شدن بررسی خواهد شد.

آزمایش استرپ
در این نقطه از حاملگی یعنی ماه نهم حاملگی، پزشک متخصص زنان و زایمان شما ممکن است شما را از نظر استرپتوکوک گروه B (GBS) تست کند، اگر قبلا این کار را نکرده اید. این تست عموما تست استرپ بی گفته می شود. یک سواب برای کشت در داخل واژن و رکتوم گذاشته می شود و نمونه برای تست باکتری کشت داده می شود.
GBS عموما بی ضرر در بدن زندگی می کنند و گرچه خطری برای شخص ندارند، زنانی که این آلودگی را دارند ممکن است باکتری را در حین زایمان و عبور بچه از کانال زایمان به نوزاد منتقل کنند. نوزادان ایمنی مناسب برای مبارزه با این باکتری و پیشگیری از عوارض آن را ندارند.
اگر استرپ بی در آزمایش یافت شود، آنتی بیوتیک در زمان شروع زایمان به مادر تجویز می شود. این موجب کاهش ریسک ابتلای نوزاد به باکتری استرپتوکوک گروه B می شود.

بررسی وضعیت قرارگیری بچه
در طی ویزیت های ماه نهم، پزشک متخصص زنان و زایمان وضعیت قرارگیری (پوزیشن) بچه را چک می کند. پوزیشن بچه در هفته ۳۳ حاملگی احتمالا پوزیشنی خواهد بود که با آن متولد خواهد شد؛ خواه وضعیت سر به جلو یا ته به جلو باشد یا پاهای بچه ابتدا نمایش یابد. هرچند اگر قبلا زایمان داشته اید و در زنانی که بیش از یکبار زایمان کرده اند، شانس زیادی وجود دارد که در هفته های آخر نیز پوزیشن بچه تغییر کند.
برای تعیین پوزیشن بچه در داخل رحم، پزشک بررسی می کند که کدام بخش از بدن بچ از همه در لگن پایین تر قرار گرفته است و به عنوان اولین عضو بچه در حین زایمان نمایش می یابد. این بخش را عضو نمایش می نامند. برای چک پوزیشن، پزشک متخصص زنان و زایمان به دقت از خارج شکم فشار وارد می کند. اگر هنوز نتواند پوزیشن بچه را تعیین کند، سونوگرافی انجام می دهد.
اگر پوزیشن بچه سر باشد، یعنی سر بچه در پایین ترین قسمت لگن قرار گرفته باشد، همه چیز خوب است و مشکلی وجود ندارد. زمانی که ته یا پاهای بچه پایین است، این را پوزیشن ته یا بریچ می نامند.
اگر بچه در پوزیشن بریچ باشد و هنوز کاملا به پایین لگن نزول نکرده باشد، پزشک متخصص زنان و زایمان شما ممکن است رویه ای را پیشنهاد دهد که بچه چرخانده شده و سرش پایین می آید. این رویه را چرخش سفالیک خارجی می نامند.
پزشک از نقاط خاصی روی شکم فشار وارد کرده و سعی می کند بچه را به پوزیشن مناسب بچرخاند. اغلب دارو برای شل کردن رحم و جهت حرکت راحتتر بچه تجویز می شود. این رویه عموما در داخل یا نزدیک اتاق زایمان انجام می شود تا اگر عارضه ای رخ داد و بچه به زایمان سریع نیاز داشت، امکانات مهیا باشد.
همچنین بچه قبل و بعد از رویه پایش می شود و ریت قلبی بچه اندازه گیری می شود. چرخش سفالیک خارجی معمولا در هفته ۳۷ یا بعد آن انجام می شود، بطوریکه احتمال برگشتن مجدد جنین به پوزیشن بریچ قبل از زایمان کم شود.

چک لیست برنامه ریزی زایمان
برنامه فارغ شدن و زایمان شما ممکن است شامل جزئیاتی از قیبل موارد زیر باشد:
نگرانی هایی که در رابطه با فارغ شدن دارید
چیزهایی که در طی تولد انتظار دارید
شخصی که در طی زایمان از شما حمایت می کند و هر کسی که در زمان تولد حضور خواهد داشت. توجه داشته باشید که بعضی بیمارستان ها اجازه حضور تعداد زیادی همراه را نمی دهند.
مسکن درد طبیعی مورد علاقه: بو درمانی، دوش، توپ زایمان، موسیقی، نور درخشان، قدم زدن، صندلی متحرک
داروی مسکن مورد علاقه: گاز خنده (نیتروز اکسید)، بی حسی اپیدورال یا غیره
هدف شما در استفاده از دارو: عدم استفاده از دارو، بعضی داروها، انتظار و عمل طبق وضعیت
هیدراسیون: مایلید در طی زایمان جرعه های آب بخورید، دسترسی بدون محدودیت به مایعات داشته باشید، یا چیزی خوراکی نخورید؟
وضعیت قرارگیری برای زور زدن و فارغ شدن: نشسته، خوابیده به پشت یا چرخیدن، خوابیدن به پهلو، استفاده از صندلی یا چارپایه زایمان، چمباتمه زدن
آیا مایل به مشاهده روند زایمان در آینه هستید؟
عکس و ویدیو: آیا می خواهید کسی روند زایمان را برایتان عکاسی یا فیلمبرداری کند (بعضی بیمارستان ها اجازه نمی دهند)
اقداماتی که مایل به انجام آنها بلافاصله بعد از فارغ شدن هستید مثل گرفتن بچه، استفاده از پتو یا شستن بچه
اگر بچه پسر است، می خواهید بلافاصله ختنه شود
آیا می خواهید بچه را بلافاصله تغذیه کنید
مایلید خودتان نوزاد را حمام کنید
برنامه پیگیری مراقبت مادر و بچه
همچنین می توانید با پزشک خود صحبت کنید که مثلا اپیزیاتومی انجام ندهد یا زایمان سزارین را برنامه ریزی کنید. اما نهایتا این شرایط بالینی است که رویه مورد نیاز را تعیین می کند و همه چیز براساس هدف ایمنی مادر و بچه تصمیم گیری می شود. مطمئنا تیم مراقبتی قبل از هر رویه ای از شما رضایت خواهند گرفت.
به هر حال ماه نهم حاملگی زمان برنامه ریزی زایمان و مراقبت های بعد از زایمان است. بهتر است برنامه فارغ شدن و زایمان و مراقبت های بعد از زایمان خود را مشخص کنید. برای روزی که انقباضات و درد شما شروع می شود و وارد مرحله زایمان می شوید، بایستی از قبل آماده باشید و علاوه بر اقدامات درمانی و زایمان، امکانات مورد نیاز مادر و بچه را اماده و در دسترس قرار دهید.