اصلاح رفتار کودکان، راهکار هایی برای آن

اصلاح رفتار به معنای، "تغییر الگوهای رفتاری با استفاده از روش های یادگیری مانند تقویت مثبت یا منفی" است. به عبارت ساده تر، می توانید رفتار فرزندتان را با استفاده از پیامدهای مثبت و پیامد های منفی اصلاح کنید. اصلاح رفتار بر این عقیده متکی است که رفتار خوب باید به پیامد های مثبت و رفتار بد باید به پیامد های منفی منجر شود.
اصلاح رفتار اغلب برای ایجاد نظم و انضباط در کودکان مبتلا به ADHD، اوتیسم یا اختلال رفتارهای مقابله جویانه به کار می رود، اما می توان از این روش ها برای همه جنبه های تربیت و اصلاح رفتاری در کودکان به کار گرفت. اصلاح رفتار شامل تنبیه مثبت، تنبیه منفی، تقویت مثبت و تقویت منفی است.

تنبیه مثبت
مجازات برای تکرار نکردن رفتارهای غلط کودکان انجام می شود. اگرچه به نظر می رسد تنبیه مثبت، بحث برانگیز است، اما واژه مثبت به معنای بهتر عمل کردن است. بنابراین یک تنبیه مثبت شامل اضافه کردن نتیجه ای است که کودک را از تکرار رفتار باز می دارد. مثل زمانی که از وی سوال شود، آیا اتاق خود را تمیز کرده است و او پاسخ" بله "بدهد، در اینجا شما کاری سخت تر به عنوان تنبیه رفتار دروغگویی او به او واگذار کنید. تنبیه های بدنی نیز نمونه ای از تنبیه مثبت است، اما اکثر کارشناسان قبول دارند که از مجازات بدنی نباید در اصلاح رفتار استفاده شود.

تنبیه منفی
تنبیه منفی شامل حذف وسیله ای از داشته های کودک است. مثل از بین بردن امتیازات مثبت که به او داده شده بود یا از بین بردن تقویت مثبت، مثل حذف امتیازات الکترونیکی.

تقویت مثبت
تقویت مثبت به معنای، دادن یه امتیاز مثبت به کودک است که باعث تقویت رفتار خوب در او می شود. نظم و انضباطی که بیشتر به تقویت مثبت متکی است، معمولاً بسیار موثرتر خواهد بود. نمونه هایی از تقویت مثبت: تحسین، پاداش دادن، دادن کارت هدیه، اجازه بازی با رایانه بعد از اتمام تکالیف.

تقویت منفی
تقویت منفی زمانی استفاده می شود که کودک برای تغییر رفتار خود انگیزه پیدا می کند. چون تغییر رفتار آن باعث می شود هر نوع حرکت ناخوشایندی از بین برود. کودکی که انجام یک رفتار را متوقف می کند به این دلیل است که پدر و مادرش به او فریاد می زنند، درنتیجه او سعی در خلاص شدن از تقویت کننده منفی (فریاد زدن) دارد. تقویت منفی باید کم و بیش در مورد بچه ها استفاده شود. نمونه های تقویت منفی: اگر کودکی هر روز در ایستگاه اتوبوس رفتارهای نامناسب از خود نشان می دهد و مادرش با رفتن به ایستگاه او را مشاهده می کندبه همین خاطر کودک برای اینکه مادر، همراه با او منتظر اتوبوس نباشد از انجام رفتارهای نامناسب خودداری می کند.

نحوه استفاده از اصلاح رفتار برای تغییر رفتار فرزند
شما نمی توانید کودک تان را مجبور کنید تا رفتار غلط خود را تغییر دهد. اما می توانید محیط را به گونه ای عوض کنید که او انگیزه بیشتری برای تغییر پیدا کند. اصلاح رفتار در رابطه با اصلاح محیط به گونه ای است که فرزند شما رغبت بیشتری برای پیروی از قوانین شما پیدا می کند. پایداری مهمترین مولفه در اصلاح رفتارها است. اگر فرزندتان را به خاطر انجام کارهای درست تحسین می کنید، هر وقت کارهای درستی را انجام می دهد، همچنان از او تحسین کنید تا اینکه برایش عادت شود. سپس، می توانید به تدریج تحسین خود را با گذشت زمان کمتر کنید. پیامد های منفی نیز باید کارساز و به موقع باشد. اگر کودک شما از هر پنج بار که کسی را اذیت می کند یک بار "زمان محرومیت" را تجربه کند، شیوه های تربیتی تان کارساز نیست. او هر وقت کسی را اذیت کند باید زمان محرومیت را تجربه کند.
اصلاح رفتار وقتی بهترین نتیجه را دارد که بزرگسالان به عنوان گروه کار می کنند. اگر معلمان، متصدیان مهد کودک و سایر مراقبان از پیامدها، تنبیه و پاداش های مشابه استفاده کنند، رفتار کودک ممکن است حتی سریع تر تغییر کند. همچنین، به خاطر داشته باشید که اصلاح رفتار باید متناسب با نیازهای خاص فرزندتان باشد. راهبرد هایی که برای یک کودک مناسب است ممکن است برای کودک دیگر کارساز نباشد.