راهنمای خرید کفش کودک، نکاتی که شاید نمی‌دانید!

شهرزاد:اغلب کودکان حدود ۱۵ - ۱۴ اهگی، می توانند روی پاهای خود بایستند و حتی چندقدمی هم راه بروند؛ در این دوره، انتخاب کفشی راحت برای کودک، یکی از کارهای مهم است که پدر و مادر باید در آن دقت کنند؛ اولین نکته در انتخاب یک کفش مناسب برای کودک، انتخاب درست سایز آن است. منظور از سایز هم، سایز طولی و عرضی کفش است.

از نظر علمی، سایز طولی استاندارد برای کفش کودک، سایزی است که حدود یک سانتیمتر از طول پای کودک و پنجه او بزرگ تر باشد. چنانچه کفش کوچک تر از این باشد، هم موجب قرمزی و فشرده شدن پای او می شود و به سختی به پای کودک می رود و سخت از پای او خارج می شود و هم، جلوی رشد پای کودک را می گیرد. از طرفی چنانچه کفش برای پای کودک گشاد باشد، باعث کاهش تعادل کودک حین راه رفتن و تاخیر در به راه افتادن او می شود.

سایز عرضی کفش هم، اهمیت زیادی دارد. هر قدر بچه ها کوچک تر هستند، پاهایشان پهن تر است و با بزرگ شدن، طول و عرض پاهایشان متناسب می شود. پس کفشی مناسب پاهای کودک شما است که پهنای پای کودک را در نظر گرفته باشد و به ۲طرف پا -خصوصا در ناحیه قوس پا- فشار نیاورد.

بهترین راه برای اطمینان از مناسب بودن سایز عرضی کفش، استفاده از زبانه آن است. معمولا وقتی کفش را به پا می کنید و بندهای آن را می بندید، زبانه کفش و سوراخ های ۲طرف کفش که جای عبور بند است، موازی هستند؛ اگر فاصله بین آنها بیش از اندازه زیاد باشد، کفش تنگ است و اگر کم باشد، کفش برای پای کودک شما گشاد است. همچنین کفش کودک باید کیفیت بسیار مطلوبی داشته باشد. این کیفیت، هم در استحکام کفش تاثیرگذار است و هم، می تواند سلامت پای کودک شما را در بالاترین سطح ضمانت کند.

استحکام کفش در رده های مختلف سنی، به دلایل مختلف حائز اهمیت است. در سال های اول و دوم تولد کودک، از آنجا که کودک تازه شروع به راه رفتن کرده و تعادل کافی ندارد و دفعات زمین خوردنش زیاد است، انتخاب کفشی محکم که از استخوان های پای او محافظت کند، بسیار ضروری است.

در ۲ تا ۷ سالگی، از آنجا که جنب وجوش ها و بازی های کودکانه در بالاترین سطح خود نسبت به سنین دیگر است، فاکتور استحکام، به عنوان عاملی که از پای کودک -خصوصا مچ پای او- در زمین خوردن های متعدد محافظت می کند، فاکتوری مهم در انتخاب کفش کودک است.

کیفیت کفش در سلامت پای کودک نیز تاثیرگذار است. توصیه می شود تودوزی کفش کودک، از جنس چرم باشد. کفش پلاستیکی، باعث عرق کردن پای کودک می شود؛ از آنجا که کودک نوپا نمی تواند به خوبی راه برود، با افزایش تعریق و به دنبال آن، افزایش لیزخوردنهای پا داخل کفش، تعادل کودک حین راه رفتن کم شده و همین امر، تعداد دفعات زمین خوردن های او را زیاد می کند که این، می تواند نقطه شروع بروز مشکلات پا و کمر درکودک باشد. همچنین کفش پلاستیکی، میتواند موجب بروز حساسیت پوستی در پای کودک شود که راه حل آن، انتخاب کفشی با تودوزی و کفی چرم برای کودک است.