ایسنا: دکتر وحید قبادی دانا با اشاره به یکی از شایعترین مشکلات پوستی در کودکان اظهار داشت: خشکی و خارش پوست مزمن به صورت دورهای با دارو بهتر میشود اما ممکن است دوباره عود کند که از علائم درماتیت آتوپیک است. وی افزود: این بیماری در دوره شیرخوارگی، صورت بویژه گونهها، سر و نواحی پشت ساعد و جلوی ساق پا را درگیر میکند که با خشکی و خارش شدید و در برخی موارد التهاب همراه است که بعلت خاراندن، پوست زخمی و آزرده می شود. جالب این است که این بیماری ناحیه پوشانده شده توسط پوشک را گرفتار نمیکند و آن ناحیه سالم میماند. این متخصص کودکان با بیان این که با بالا رفتن سن محل درگیری پوست نیز تغییر میکند، ادامه داد: در اغلب موارد چینهای آرنج، چین پشت زانو را درگیر میکند که موجب کلفت شدن پوست و بروز خطوط پوستی برجسته شده و پوست حالت چرمی شکل به خود میگیرد.
دکتر قبادی افزود: پوست قسمتهای درگیر اندکی تیرهتر از نواحی اطراف میشود که معمولاً بعلت خارش شدید آثار خراشیدگی بر روی پوست کاملاً مشهود است که برای جلوگیری از خراشیدگی پوست بدن، ناخنها باید مکرراً کوتاه شوند. وی اظهار داشت: خارش معمولاً شب هنگام تشدید میشود که مصرف برخی غذاها، استنشاق مواد آلرژیزا، عفونت باکتریایی، کاهش رطوبت هوا و تعریق زیاد میتوانند شدت خارش و التهاب پوست را افزایش دهند.همچنین محرکهای پوستی مانند صابونها، مواد شوینده و برخی مواد آرایشی و بهداشتی میتوانند باعث تشدید علایم خشکی، التهاب و خارش را در پی داشته باشند.
دکتر قبادی ادامه داد: این بیماری شایعترین بیماری مزمن عود کننده پوست در شیرخوارگی و کودکی است. از هر ۱۰ کودک ۲ تا ۱ نفر به این بیماری دچار میشوند. در خانوادههایی که پدر و مادر یا سایر فرزندان بیماریهای آسم، رینیت آلرژیک (التهاب آلرژیک بینی) و یا آلرژی غذایی دارند بیشتر دیده میشود.
ابتلا به درماتیت اتوپیک در کودکی زنگ خطری برای بروز به آلرژی در بزرگسالی
این متخصص کودکان اظهار داشت: وجود درماتیت آتوپیک در یک شیرخوار اولین علامت هشدار به والدین مبنی بر استعداد کودکشان برای ابتلاء به بیماریهای آلرژیک است. این شیرخواران در دوره کودکی بیش از سایرین در معرض ابتلا به رینیت آلرژیک (التهاب آلرژیک بینی) و بیماری آسم خواهند بود.
تک فرزندی، سابقه خانوادگی و ابتلا در سنین پایین، درمان درماتیت را سختتر میکند
وی تصریح کرد: البته با بزرگتر شدن بچهها اغلب از شدت این عارضه کاسته میشود. برخی تحقیقات نشان میدهد این بیماری بعد از سن ۵ سالگی در ۴ تا ۶۰ درصد بیماران به خصوص کودکانی که بیماری خفیفی داشتهاند خودبخود برطرف میشود. اما این بیماری در کودکان تک فرزند یا کودکان با سابقه خانوادگی بیماریهای آلرژیک، بچههایی که علاوه بر این بیماری از رینیت آلرژیک (التهاب آلرژیک بینی) یا آسم رنج میبرند و یا آنهایی که شروع بیماریشان در سنین پائینتر بوده است، سختتر کنترل میشود و به راحتی بهبود نمییابد. این متخصص کودکان ادامه داد: تست آزمایشگاهی خاصی برای تشخیص درماتیت آتوپیک وجود ندارد. بیشتر بیماران دارای ائوزینوفیلهای افزایش یافته خون محیطی و نیز افزایش میزان IgE سرمی هستند. اما با مشاهده خارش، التهاب پوستی اگزمایی در نواحی خاصی از بدن و مزمن بودن بیماری یا وجود دورههای متناوب بهبودی نسبی و شروع مجدد میتوان این بیماری را تشخیص داد.
دکتر قبادی در تبیین روشهای درمان این عارضه اظهار داشت: مرطوب نگه داشتن پوست، تجویز دارو برای کاهش التهاب و خارش پوست و شناسایی عوامل محرک بیماری و پرهیز از مواجهه با آنها مهمترین اقدام در رفع این بیماری است. وی تصریح کرد: دوش گرفتن روزانه با آب گرم به مدت ۲۰-۱۵ دقیقه و سپس مصرف نرم کنندههای بدون عطر بلافاصله بعد از حمام جزء مهم درمان را تشکیل میدهد و برای جلوگیری از خشکی پوست بعد از استحمام و یا در شرایط عادی استفاده از نرمکنندههای به شکل کرم یا پماد توصیه میشود.
این متخصص کودکان با انتقاد از تجویز لوسیون در درمان این عارضه اظهار داشت: لوسیونها حاوی الکل و یا آب هستند و بعلت تبخیر از سطح پوست سبب خشکی میشوند. در دورههای حاد بیماری کورتیکو استروئیدهای موضعی برای کاهش خارش و التهاب بکار میروند که باید در مدت محدود استفاده شوند چرا که مصرف طولانیمدت از این داروها موجب نازک شدن پوست ناحیه شده و اثر معکوس در درمان دارد. وی افزود: آنتیهیستامینها در هنگام خواب و برای جلوگیری از خارش شبانه تجویز میشوند. استفاده از کورتیکواستروئیدهای خوراکی در درمان درماتیت آتوپیک مناسب نیست. چرا که علیرغم بهبودی سریع برخی علایم، پس از قطع دارو بیماری به نحو شدیدتری شعلهور میشود. در مطالعات جدید عنوان میشود که نور آفتاب برای این بیماران مفید است اما نباید آنقدر شدید باشد که باعث آفتاب سوختگی و یا تعریق شدید شود.
این متخصص کودکان ادامه داد: یکی از مهمترین اقدامات در درمان درماتیت پرهیز از مواد آزارنده و آلرژیزا شامل صابونها، مواد شوینده، عطرها، مواد شیمیایی، دود، رطوبت و دمای خیلی کم و یا خیلی زیاد است. همچنین پشم و الیاف مصنوعی میتوانند باعث مشکل شوند. بنابراین پوشاک از نوع کتان بر سایر پوشاک دیگر ترجیح داده میشوند. تعریق زیاد نیز بعنوان یک عامل شروع کننده و تشدید کننده بیماری شناخته شده است.
وی افزود: لباسهای نو قبل از پوشیدن باید شسته شوند تا مواد شیمیایی آنها به حداقل برسد. استفاده از مایعات شوینده بجای پودرهای شوینده در شستشوی لباسها، میزان مواد محرک باقیمانده در لباس پس از شستشو را کاهش میدهد. در کودکان کوچکتر که به درمانهای معمول پاسخ مناسب نمیدهند، شناسایی یک ماده آلرژیزای غذایی و حذف آن از رژیم غذایی کودک ممکن است باعث بهبودی علایم بالینی شود.
دکتر قبادی اظهارداشت: حدود ۴۰ درصد شیرخواران و بچههای کوچکتر که دچار درماتیت آتوپیک هستند، آلرژی غذایی هم دارند که این مواد با گرفتن سابقه مصرف آن مواد از والدین کودک و در صورت صلاح دید پزشک، با انجام تست پوستی و یا تستهای سرمی قابل شناسایی خواهند بود.
وی تصریح کرد: پرهیز از آلرژنهای تنفسی بخصوص مایت که در گرد و غبار منزل وجود دارد، در بهبود این بیماری مؤثر است. برای این منظور شستشوی هفتگی ملحفه با آب گرم و خارج کردن فرش و سایر وسایل غبارگیر از اتاق خواب کودک مؤثر خواهد بود.
دکتر قبادی افزود: ورزش مناسب برای بچههای مبتلا به درماتیت آتوپیک شناست. البته بعد از شنا باید به سرعت کلر موجود در آب که روی پوست قرار گرفته با دوش گرفتن شسته شود و از کرمهای مرطوب کننده استفاده شود.
این متخصص کودکان در پایان خاطرنشان کرد: والدین کودک باید بدانند که این بیماری با دورههای تشدید و بهبود نسبی همراه است. ولی اصل بیماری تقریباً هیچگاه بهبود کامل نمییابد. بلکه با رعایت موارد گفته شده میتوان بیماری را در کنترل داشت.
دکتر قبادی افزود: پوست قسمتهای درگیر اندکی تیرهتر از نواحی اطراف میشود که معمولاً بعلت خارش شدید آثار خراشیدگی بر روی پوست کاملاً مشهود است که برای جلوگیری از خراشیدگی پوست بدن، ناخنها باید مکرراً کوتاه شوند. وی اظهار داشت: خارش معمولاً شب هنگام تشدید میشود که مصرف برخی غذاها، استنشاق مواد آلرژیزا، عفونت باکتریایی، کاهش رطوبت هوا و تعریق زیاد میتوانند شدت خارش و التهاب پوست را افزایش دهند.همچنین محرکهای پوستی مانند صابونها، مواد شوینده و برخی مواد آرایشی و بهداشتی میتوانند باعث تشدید علایم خشکی، التهاب و خارش را در پی داشته باشند.
دکتر قبادی ادامه داد: این بیماری شایعترین بیماری مزمن عود کننده پوست در شیرخوارگی و کودکی است. از هر ۱۰ کودک ۲ تا ۱ نفر به این بیماری دچار میشوند. در خانوادههایی که پدر و مادر یا سایر فرزندان بیماریهای آسم، رینیت آلرژیک (التهاب آلرژیک بینی) و یا آلرژی غذایی دارند بیشتر دیده میشود.
ابتلا به درماتیت اتوپیک در کودکی زنگ خطری برای بروز به آلرژی در بزرگسالی
این متخصص کودکان اظهار داشت: وجود درماتیت آتوپیک در یک شیرخوار اولین علامت هشدار به والدین مبنی بر استعداد کودکشان برای ابتلاء به بیماریهای آلرژیک است. این شیرخواران در دوره کودکی بیش از سایرین در معرض ابتلا به رینیت آلرژیک (التهاب آلرژیک بینی) و بیماری آسم خواهند بود.
تک فرزندی، سابقه خانوادگی و ابتلا در سنین پایین، درمان درماتیت را سختتر میکند
وی تصریح کرد: البته با بزرگتر شدن بچهها اغلب از شدت این عارضه کاسته میشود. برخی تحقیقات نشان میدهد این بیماری بعد از سن ۵ سالگی در ۴ تا ۶۰ درصد بیماران به خصوص کودکانی که بیماری خفیفی داشتهاند خودبخود برطرف میشود. اما این بیماری در کودکان تک فرزند یا کودکان با سابقه خانوادگی بیماریهای آلرژیک، بچههایی که علاوه بر این بیماری از رینیت آلرژیک (التهاب آلرژیک بینی) یا آسم رنج میبرند و یا آنهایی که شروع بیماریشان در سنین پائینتر بوده است، سختتر کنترل میشود و به راحتی بهبود نمییابد. این متخصص کودکان ادامه داد: تست آزمایشگاهی خاصی برای تشخیص درماتیت آتوپیک وجود ندارد. بیشتر بیماران دارای ائوزینوفیلهای افزایش یافته خون محیطی و نیز افزایش میزان IgE سرمی هستند. اما با مشاهده خارش، التهاب پوستی اگزمایی در نواحی خاصی از بدن و مزمن بودن بیماری یا وجود دورههای متناوب بهبودی نسبی و شروع مجدد میتوان این بیماری را تشخیص داد.
دکتر قبادی در تبیین روشهای درمان این عارضه اظهار داشت: مرطوب نگه داشتن پوست، تجویز دارو برای کاهش التهاب و خارش پوست و شناسایی عوامل محرک بیماری و پرهیز از مواجهه با آنها مهمترین اقدام در رفع این بیماری است. وی تصریح کرد: دوش گرفتن روزانه با آب گرم به مدت ۲۰-۱۵ دقیقه و سپس مصرف نرم کنندههای بدون عطر بلافاصله بعد از حمام جزء مهم درمان را تشکیل میدهد و برای جلوگیری از خشکی پوست بعد از استحمام و یا در شرایط عادی استفاده از نرمکنندههای به شکل کرم یا پماد توصیه میشود.
این متخصص کودکان با انتقاد از تجویز لوسیون در درمان این عارضه اظهار داشت: لوسیونها حاوی الکل و یا آب هستند و بعلت تبخیر از سطح پوست سبب خشکی میشوند. در دورههای حاد بیماری کورتیکو استروئیدهای موضعی برای کاهش خارش و التهاب بکار میروند که باید در مدت محدود استفاده شوند چرا که مصرف طولانیمدت از این داروها موجب نازک شدن پوست ناحیه شده و اثر معکوس در درمان دارد. وی افزود: آنتیهیستامینها در هنگام خواب و برای جلوگیری از خارش شبانه تجویز میشوند. استفاده از کورتیکواستروئیدهای خوراکی در درمان درماتیت آتوپیک مناسب نیست. چرا که علیرغم بهبودی سریع برخی علایم، پس از قطع دارو بیماری به نحو شدیدتری شعلهور میشود. در مطالعات جدید عنوان میشود که نور آفتاب برای این بیماران مفید است اما نباید آنقدر شدید باشد که باعث آفتاب سوختگی و یا تعریق شدید شود.
این متخصص کودکان ادامه داد: یکی از مهمترین اقدامات در درمان درماتیت پرهیز از مواد آزارنده و آلرژیزا شامل صابونها، مواد شوینده، عطرها، مواد شیمیایی، دود، رطوبت و دمای خیلی کم و یا خیلی زیاد است. همچنین پشم و الیاف مصنوعی میتوانند باعث مشکل شوند. بنابراین پوشاک از نوع کتان بر سایر پوشاک دیگر ترجیح داده میشوند. تعریق زیاد نیز بعنوان یک عامل شروع کننده و تشدید کننده بیماری شناخته شده است.
وی افزود: لباسهای نو قبل از پوشیدن باید شسته شوند تا مواد شیمیایی آنها به حداقل برسد. استفاده از مایعات شوینده بجای پودرهای شوینده در شستشوی لباسها، میزان مواد محرک باقیمانده در لباس پس از شستشو را کاهش میدهد. در کودکان کوچکتر که به درمانهای معمول پاسخ مناسب نمیدهند، شناسایی یک ماده آلرژیزای غذایی و حذف آن از رژیم غذایی کودک ممکن است باعث بهبودی علایم بالینی شود.
دکتر قبادی اظهارداشت: حدود ۴۰ درصد شیرخواران و بچههای کوچکتر که دچار درماتیت آتوپیک هستند، آلرژی غذایی هم دارند که این مواد با گرفتن سابقه مصرف آن مواد از والدین کودک و در صورت صلاح دید پزشک، با انجام تست پوستی و یا تستهای سرمی قابل شناسایی خواهند بود.
وی تصریح کرد: پرهیز از آلرژنهای تنفسی بخصوص مایت که در گرد و غبار منزل وجود دارد، در بهبود این بیماری مؤثر است. برای این منظور شستشوی هفتگی ملحفه با آب گرم و خارج کردن فرش و سایر وسایل غبارگیر از اتاق خواب کودک مؤثر خواهد بود.
دکتر قبادی افزود: ورزش مناسب برای بچههای مبتلا به درماتیت آتوپیک شناست. البته بعد از شنا باید به سرعت کلر موجود در آب که روی پوست قرار گرفته با دوش گرفتن شسته شود و از کرمهای مرطوب کننده استفاده شود.
این متخصص کودکان در پایان خاطرنشان کرد: والدین کودک باید بدانند که این بیماری با دورههای تشدید و بهبود نسبی همراه است. ولی اصل بیماری تقریباً هیچگاه بهبود کامل نمییابد. بلکه با رعایت موارد گفته شده میتوان بیماری را در کنترل داشت.