امنیت کودک بیرون از منزل (۲)

وقتی که بچه‌ها برای بازی به بیرون از منزل می‌روند، همه ما فهرستی از بایدها و نبایدها را برای آنها قطار می‌کنیم. اینکه چه کارهایی باید انجام دهند و سراغ چه کارهایی نروند.در مطلب پیش در مورد امنیت کودکان خارج از منزل صحبت کردیم.در ادامه داریم:

دقت به مواردی که هویت فرزندتان را نشان می‌دهد:
اگر اسم فرزندتان را بر روی تیشرت، ظرف غذا، کوله پشتی، ژاکت و کت او می‌نویسید، سعی کنید که این نوشته برای دیگران خیلی واضح و خوانا نباشد. اگر اسم او برای افراد ناشناس به وضوح آشکار باشد، فرزند شما به راحتی متقاعد می‌شود که چون دیگران اسم او را می‌دانند، پس او را به خوبی می‌شناسند و دیگر غریبه و ناشناس محسوب نمی‌شوند. بنابراین در نوشتن هویت فرزند خود بر روی وسایل شخصی‌اش کاملاً جانب احتیاط را رعایت کنید.



او را در مکان‌های مختلف زیر نظر بگیرید و خیلی عادی و معمولی او را چک کنید:
برای زمانیکه فرزندتان در منزل دوستانش به سر‌‌ می‌برد، یک برنامه تنظیم کنید و اورا موظف کنید که از این برنامه تبعیت کند و به قوانین این برنامه احترام بگذارد. در این برنامه زمانی را مشخص کنید که او حتماً با تلفن و یا به واسطه شخص دیگری با شما تماس بگیرد تا به شما اطلاع بدهد که کجاست، با چه کسی هست و چه ساعتی به منزل باز خواهد گشت. به او یادآوری کنید که باید این کار را هر روز انجام دهد.

مثل یک رادار فعال عمل کنید و همیشه گوش به زنگ باشید:
به فرزند خود یادآوری کنید که باید همیشه احتیاط کند و مراقب باشد. به او یاد بدهید که به اطرافش دقت کند، به غریزه و حس ششم خود گوش دهد. به او توضیح دهید که خوب است بعضی از اوقات بترسد و اینکه ترس گاهی اوقات عکس العمل خوبی است. به او بفهمانید که غریزه و حس ششم، بهترین شیوه در شناسایی خطر محسوب‌‌ می‌شود و به او تأکید کنید که به این حس خود اعتماد کند.

هرگز سعی نکنید خود را رازنگهدار فرزندتان نشان دهید:
اهمیت شیوه حرف زدن را به او خاطر نشان کنید. از این موضوع مطمئن شوید که فرزند شما به خوبی درک‌‌ می‌کند که بزرگترها رازهایشان را با یک بچه در میان نمی‌گذارند. به او بفهمانید که اگر یک آدم بزرگ با پافشاری سعی کند تا به او بقبولاند که راز او را برای پدر و مادرش فاش نخواهد کرد، در حقیقت در لفافه‌‌ می‌خواهد بگوید که برعکس رازش را به همه و از جمله به والدینش گذارش خواهد داد. برای او مثال‌های ملموس و واضح بیاورید، او به خوبی درک خواهد کرد.

همواره از فعالیت‌های او باخبر باشید:
زمانی از وقت خود را به این اختصاص دهید که با فرزندتان در اطراف خانه گردش کنید. در این گردش‌‌ها کشف کنید که مکان‌های تفریح مورد علاقه فرزندتان کجاست؟‌‌ برای رفتن پیش دوستان خود از کدام مسیر عبور‌‌ می‌کند؟ و نیز اینکه هر روز چه کسانی را در طول مسیر ملاقات‌‌ می‌کند؟ اگر احیاناً مشکل و مسأله‌ای پیش بیاید، دانستن این اطلاعات واقعاً برای شما مفید خواهند بود.

شناخت شبکه اجتماعی پیرامون فرزندتان:
سعی کنید که دوستان فرزندتان رابشناسید. شماره تماس و آدرس آنها را بدست بیاورید و نزد خود نگه دارید. حتماً اطلاعاتی راجع به والدین آنها جمع‌آوری کنید. به فرزندتان یاد بدهید که بدون اجازه شما، فردی را به داخل خانه راه ندهد.

به او تأکید کنید که بهتر است همیشه دو نفر باشند:
هرگز اجازه ندهید فرزندتان به تنهایی به پارک، مراکز تجاری، سینما یا حتی به یک توالت عمومی برود. شما باید بر این قضیه پافشاری کنید که او حتماً و همیشه با یکی از دوستانش باشد.

در زمان غیبت شما چگونه رفتار کند
اگر احیاناً تأخیر داشتید، به کودکتان یادآوری کنید که یا در یک مکان عمومی و آشنا و امن منتظرتان باشد یا به منزل یکی از نزدیکان یا همسایگان مورد اعتمادتان برود. از این موضوع مطمئن شوید که او در یک ایستگاه خالی از مسافر یا یک منطقه متروکه که می‌‌تواند خطرناک باشد، منتظر شما نایستد.

یک رمز عبور مشترک با هم داشته باشید:
اگر احیاناً فرد دیگری به جای شما و به نمایندگی از طرف شما به دنبال فرزندتان می‌‌رود، این رمز عبور را باید حتماً بداند.

مجموعه مشخصات فردی فرزندتان را تهیه کنید:
کلانتری محل شما می‌تواند در تهیه و تأیید مشخصات فردی فرزندتان، به شما کمک کند. این مجموعه شامل موارد زیر است: کپی رنگی از شناسنامه، اثر انگشت‌‌، سوابق پزشکی و دندانپزشکی‌‌، گروه خونی، مشکلات سلامتی، دندانهای کشیده شده، ارتودنسی دندانها، شماره عینک، داروهای مصرف شده، آلرژی یا همان حساسیت‌‌ها و کلاً هر گونه اطلاعاتی که ممکن است مفید واقع شود.