سونوگرافی زیاد در بارداری، دلیلش چیه؟

انجام سونوگرافی های غیرضروری با هدف ثبت یادگاری از مراحل مختلف تکامل جنین، سال هاست رواج پیدا کرده و با وجود هشدارهای مختلف هر روز برشمار پدر و مادران مشتاقی که از این خدمات استقبال می کنند، افزوده می شود.

عکس های متنوع و مختلف سه بعدی و چهار بعدی از سه ماهگی تا ۹ماهگی در مراحل مختلف بارداری که هزینه های گزاف این عکس ها و سونوگرافی ها مد جدید این روزها شده است، اما واقعا دلیل این سونوگرافی های اضافه چیست؟این همه عکس و هزینه از جنینی که فرقی با جنین های دیگر ندارد، برای چیست؟ آیا این چیزی جز مصرف گرایی است؟ آیا این افراد از ضررهای جسمانی و اشعه های مضری که سونوگرافی بر روی جنین و مادر می گذارد، بی خبرند؟


تکنولوژی برای درک بهتر شرایط مادر و جنین
ضرورت انجام سونوگرافی های سه بعدی و چهار بعدی را تنها پزشک متخصص زنان می تواند تشخیص دهد.با وجودی که در 90درصد موارد، تشخیص عوارض در جنین با سونوگرافی دو بعدی امکانپذیر بوده، اما سونوگرافی سه بعدی بیش از حد نیاز در جامعه پزشکی اشاعه شده و به شکل اپیدمی در آمده است. جدیدا شایع شده که خانم های باردار بدون اینکه منتظر نظر پزشک باشند، درخواست سونوگرافی سه بعدی می کنند، با این تصور که اطلاعات بهتری در مورد فرزندشان به دست می آورند و حتی در برخی موارد مشاهده شده که بعضی برای عکس گرفتن و گذاشتن آن در آلبوم تولد فرزندشان درخواست این روش تشخیصی بسیار پیشرفته و گران قیمت را دارند. توجه داشته باشید که این روش ها ابزاری در دست پزشکان است تا هر موقع احساس کنند که دلیل علمی برای لزوم آن وجود دارد، از تکنولوژی های جدید برای درک بهتر وضعیت مادر و جنین استفاده کنند.

خیانت و بدعت به خود و جنین
چندی بیش رییس انجمن علمی مامایی ایران درباره نقش پزشک در کاهش پرداخت هزینه توسط مادر باردار، اظهار کرد: متاسفانه انجام سونوگرافی متعدد در کشور به یک تجارت تبدیل شده است و آزمایش های غیر ضرروی زیاد دیده می شود، امیدوارم مادران به جایی برسند که بتوانند انتخاب کنند تا هر آزمایشی را که ضروری نیست انجام ندهند، البته با مراجعه به کلاس های آمادگی برای زایمان موارد لازم برای آنها توضیح داده می شود تا بتوانند مراقبت های لازم را توسط ماما دریافت کنند. انجام سونوگرافی سه یا سونوگرافی چهار بعدی تنها در شرایط خاص به زنان باردار توصیه می شود، اما این روزها به علت چشم و هم چشمی، مادران باردار سونوگرافی های مکرری انجام می دهند و آن را در غالب یک آلبوم تهیه می کنند که برخی باید بدانند که این کار عین خیانت و بدعت به خود جنین است که سلامت جنین را به خطر می اندازد.

این نوع رفتارها نشان از گرایش به تجملات است
کوروش محمدی، رییس انجمن آسیب شناسی ایران در ارتباط با فراگیر شدن این پدیده در بین جامعه ایرانی گفت: بخشی از سونوها جنبه مراقبتی دارد و با نظر پزشک انجام می گیرد، ولی بخشی دیگر تنها برای تعیین جنسیت و یا تحت تاثیر هیجانات به تهیه آلبوم عکس و یا فیلم از جنین منجر می شود. وی افزود: دلیل این موضوع تغییر رویکرد افراد و تغییر سبک زندگی مردم است، در اصل این نوع رفتارها نشان از گرایش به تجملات است و ما اصول مراقبتی را فراموش کرده ایم. علم ثابت کرده یک جنین از همان ابتدا نیاز به مراقبت های روانی دارد. مادران مسوولیت دارند که رفتارهای پرخاشگرانه نشان ندهند و صبورانه رفتار کنند. در اصل تمام خلق و خوی مادران و حتی پدران بر روی جنین اثر دارد، ولی الان می بینیم که بخشی از این توجه و مراقبت والدین فراموش شده است.

آلبومی از جنین تهیه می شود که اصلا والدین به سراغش نمی روند و به عنوان خاطره ای که خانواده را دور هم جمع کند، تلقی نمی شود. اصلا مراقبت از این آلبوم، خود استرس آوراست از این جهت که به دست کسی نیفتد. این قبیل کارها شاید افراد را به لحاظ مطالبات روانی آرام کند، ولی تنها مسکن هایی موقتی است. این دسته از افراد خلأهای وجودیشان را با این قبیل کارها پر می کنند.

کوروش محمدی حل این مشکل اجتماعی را برگشتن به باورهای سنتی اعلام وتصریح کرد: ما توانایی تغییر نداریم، سبک زندگی ایرانیان با سه دهه پیش تفاوت پیدا کرده است. وی گفت: این موضوع کپی برداری از الگوهایی بوده که خارج از مرزها وجود دارد، در واقع ما خرده فرهنگ هایی با ابزارهای فرهنگی دریافت می کنیم که اصلا بدون هدف است و چون هدفی نداریم، دچار خود باختگی در ورطه های فرهنگی می شویم؛

به عنوان مثال موبایل برای جامعه ما آسیب زاست، حال اینکه در دنیای غربی موبایل یک فرصت است.در کشورهای دیگر، از سونو مطابق با نیاز استفاده می شود، ولی در اینجا بعضا از سونوها برای برتری یک فرد نسبت به دیگران استفاده می شود، بدون اینکه خطرات پزشکی این پدیده را متصور شویم. محمدی متذکر شد: ابزارهای فرهنگی را دریافت می کنیم، ولی فرهنگ استفاده از این ابزارها را نمی دانیم، فقط کپی می کنیم و این، یعنی فقر فرهنگی.