چرا والدین به فرزندان کوچک‌تر توجه بیشتری دارند؟

تحقیقی جدید نشان می‌دهد که رفتار والدین به‌طور ناخودآگاه تحت تأثیر عواملی مانند ترتیب تولد، جنسیت و شخصیت فرزندان قرار می‌گیرد.

این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که حتی بدون قصد، برخی فرزندان بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و این موضوع می‌تواند تأثیرات روانی عمیقی بر آنها بگذارد.

تحقیق اخیر توسط پروفسور الکس جنسن از مدرسه زندگی خانواده دانشگاه بریگهام یانگ انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که والدین به‌طور ناخودآگاه به فرزندان کوچک‌تر خود توجه بیشتری دارند، هرچند ممکن است این توجه‌ها را به‌طور آگاهانه احساس نکنند. همچنین، فرزندان بزرگ‌تر معمولاً آزادی عمل بیشتری دارند و والدین نسبت به آنها کمتر کنترل می‌کنند.

در واقع، این تحقیق به این نکته می‌پردازد که والدین اغلب از روی نیت خوب و از روی نیازهای رشد طبیعی هر کودک، ممکن است رفتار متفاوتی با فرزندان خود داشته باشند. فرزندان کوچک‌تر به‌طور معمول نیازمند توجه بیشتری هستند، زیرا والدین احساس می‌کنند که باید از آنها بیشتر مراقبت کنند. در مقابل، فرزندان بزرگ‌تر چون تجربه بیشتری دارند، والدین معمولاً آنها را آزادتر می‌گذارند.

در نهایت، این تحقیق بر این نکته تأکید دارد که شناخت و درک تفاوت‌های فردی در هر کودک به والدین کمک می‌کند که به طور بهتری نیازهای روانی و اجتماعی فرزندان خود را برآورده کنند و روابط خانوادگی را تقویت کنند.