بیماریهای آلرژی کودکان، نحوه درمان

در مورد ایمونولوژی و آلرژی کودکان چه می دانید؟ آلرژی و آسم در زمره رایج ترین مشکلات سلامت هستند که بیش از ۵ میلیون نفر، هرساله به آسم، تب یونجه فصلی، یا عوارض مرتبط به آلرژی مبتلا می شوند. در این مقاله به شما خواهیم گفت که آلرژی می تواند صرف نظر از سن، جنسیت، نژاد یا طبقه اجتماعی و اقتصادی افراد، بر روی هرکسی اثر بگذارد. ایمونولوژی و آلرژی کودکان بیشتر رایج می باشند، اگرچه ممکن است اولین بار در هر سنی اتفاق بیافتند، یا بعد از سال ها بهبود دوباره عود کنند. آلرژی ها تمایل دارند در خانواده رخ بدهند اگرچه عامل ژنتیکی که موجب بروز آن می شود، هنوز ناشناخته است.

بیماری های ایمونولوژی و آلرژی کودکان
آلرژی های غذایی در ۸ درصد از بچه های زیر ۶ سال مشاهده می شوند. طبق سازمان آسم و آلرژی آمریکا، اگر حتی یکی از والدین آلرژی داشته باشد، احتمال اینکه هرکودک آلرژی داشته باشد ۱ از ۳ است. اگر هردو والدین آلرژی داشته باشند، احتمال اینکه فرزندان آنها آلرژی داشته باشند، تقریبا خیلی بیشتر(۷ از۱۰) است.
طبق آخرین آمار در دسترس از انجمن آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا و بنیاد آلرژی و بیماری های واگیر: مشکلات آلرژی ششمین علت اصلی بیماری های مزمن در آمریکا هستند. تقریبا ۲۰/۳ میلیون از مردم در ایالات متحده به بیماری آسم مبتلا هستندکه حداقل ۶/۳ میلیون نفر از آنها کودکان زیر ۱۸ سال می باشند. آسم و آلرژی در کودکان رایج ترین علت بستری کودکان زیر ۱۵ در بیمارستان می باشد.

تشخیص آلرژی در کودکان
تست تشخیص آلرژی در کودکان ممکن است شامل تمامی موارد زیر باشد:
تست پوستی:
تست پوستی تستی بسیار دقیق است که میزان واکنش پادتن های IgE پوست فرزند شما را نسبت به آلرژن های خاص اندازه گیری می کند. پزشک فرزند شما خراش کوچکی روی پوست ایجاد می کند و بعد محلول بسیار کمی که حاوی انواع آلرژن ها می باشد را روی آن خراش اعمال می کند، ممکن است واکنش به صورت یک ناحیه سرخ کوچک ظاهر شود. واکنش به تست پوستی همیشه به این معنا نیست که کودک شما نسبت به آلرژنی که واکنش نشان داده است حساسیت دارد (آلرژی) اما احتمالات را نشان می دهد.
آزمایش خون:
آزمایش خون برای آلرژی ها میزان پادتن هایIgE خون شما را نسبت به آلرژن های خاص اندازه گیری می کند. آزمایش خون با نام رایج تست RAST استفاده می شود، زمانی از آزمایش خون استفاده می شود که تست پوستی نتیجه ای نداده باشد. یادآوری این نکته حائز اهمیت است که همانند تست پوستی، یک آزمایش خون مثبت همیشه به این معنا نیست که کودک شما به آلرژن، آلرژی دارد.

درمان آلرژی کودکان
اگر تزریقات آلرژی برای مدیریت رینیت آلرژی یا آسم در کودکان حداقل ۶ ساله که به گرده، کپک یا گرد و غبار آلرژی دارند، مناسب است، تیم ملی کودکان می تواند واکسن ها را آماده و تزریق اولیه واکسن ها را انجام دهند. سپس بیماران می توانند این تزریقات اولیه را نزد پزشک مراجعه کننده خود ببرند تا عمل تزریق را هر هفته ۱ یا ۲ بار انجام دهند تا مقدار دوز نگهدارنده به ۶ یا ۷ ماه برسد. بعد از آن درمان معمولا به صورت یک بار در ماه ادامه دارد. درمان معمولا بین ۳ تا ۵ سال ادامه دارد، طی این مدت تیم کودکان سالی ۱ یا ۲ بار برای تجدید واکسن ها بچه ها را ملاقات می کنند.
پزشک کودک شما بر اساس موارد زیر، درمانی خاص برای آلرژی ها تجویز می کند:
سن کودک شما، سابقه پزشکی و سلامت او
شدت واکنش آلرژیک
میزان تحمل کودک شما در مقابل تجویز داروها، دستورالعمل ها و معالجه های خاص
انتظار برای دوره واکنش آلرژیک
نظر یا ترجیحات شما
سه مورد از موثرترین روش ها برای درمان آلرژی ها پرهیز، ایمونوتراپی و تجویز دارو می باشد.

درمان آلرژی کودکان با روش پرهیز چیست؟
پرهیز یعنی دوری ازماده ای که موجب بروز واکنش آلرژیک می شود.
پیشنهادهایی برای پرهیز از بعضی آلرژن ها:
در روزهای طوفانی و زمانی که مقدارگرده در هوا زیاد است، داخل خانه بمانید.
خانه، به خصوص اتاق فرزندتان را غبار روبی کنید.
در صورت امکان، از فرش کردن تمام خانه جلوگیری کنید.
برای زدودن مایت های گرد و غبار، به صورت هفتگی، رختخواب و بخصوص ملحفه و پتوها را با آب گرم بشویید.
در صورت امکان رختخواب ها را در سرپوش های غبارگیر نگهداری کنید.
به جای باز کردن پنجره ها از دستگاه تهویه هوا استفاده کنید.
در نواحی مرطوب خانه یک دستگاه رطوبت گیر قراردهید، اما به یاد داشته باشید که اغلب آن را تمیزکنید.
اگرکودکتان زمانی که گرد موجود در هوا زیاد است، برای بازی به بیرون از خانه می رود، یک ماسک صورت به او بپوشانید.
برای تعطیلات به مکان هایی بروید که گرد و غبارکمتراز حد معمول باشد، مثلا نزدیک آب.
همچنین پزشک کودک شما برای پرهیز از آلرژن هایی که موجب واکنش می شوند، توصیه هایی خواهد داشت. حتما از آنها پیروی کنید.

درمان آلرژی کودکان با روش ایمونوتراپی چیست؟
ایمونوتراپی نوعی درمان برای کودکان آلرژیک مبتلا به تب یونجه و یا آسم می باشد. همچنین با نام هایی چون حساسیت زدایی، هایپوسنستیزیشن (کاهش حساسیت) و شات های آلرژی شناخته می شود. مخلوطی از گرده های مختلف، هاگ های کپک، شوره سر حیوانات و مایت های گرد و غبار که کودک شما به آنها حساسیت دارد، تهیه می شود. این مخلوط واکسن آلرژی نامیده می شود، در این واکسن هیچ گونه دارویی مانند آنتی هیستامین یا کورتیکواستروید وجود ندارد.

ایمونوتراپی چگونه انجام می شود؟
ایمونوتراپی با تزریق زیر پوست و معمولا در بافت چربی پشت بازو انجام می شود. این تزریق به اندازه تزریق به ماهیچه مثلا آمپول پنیسیلین درد ندارد.

تزریقات ایمونوتراپی هر چند مدت ضروری هستند؟
تزریقات هفته ای یک یا دو بار بسته به دوز حداکثری که شخص تحمل آن را دارد، انجام می شود که آن، دوز نگهدارنده نامیده می شود. رسیدن به دوزنگهدارنده ممکن است ۶ یا ٧ ماه طول بکشد. در این مرحله امکان دارد تکرار تزریقات به یک هفته درمیان و در نهایت به ماهی یک بار کاهش یابد، پزشک کودک شما مطابق با نیازهای پزشکی کودکان، برنامه مناسبی برای تزریقات ترتیب خواهدداد.

ایمونوتراپی و بهبود علائم
تقریبا ٨٠ تا ۹٠ درصدکودکان با ایمونوتراپی بهبود می یابند. ١٢ تا ١٨ ماه زمان می برد تا کاهش قطعی در علائم مشاهده شود. در بعضی ازکودکان به محض اینکه ۶ تا ٨ ماه می گذرد، کاهش علائم آشکار می شود، ایمونوتراپی تنها بخشی از برنامه های درمانی برای کودکان آلرژیک است، از آنجایی که اثربخشی ایمونوتراپی به زمان نیاز دارد، کودک شما باید داروهای آلرژی را نیز طبق تجویز پزشک مصرف کند و زدودن آلرژن ها (مانند مایت های گردوغبار) محیط زندگی کودکتان همچنان اهمیت دارد.

آیا ایمونوتراپی اثرات جانبی دارد؟
دو نوع واکنش به ایمونوتراپی وجودارد: موضعی و سیستمیک. واکنش موضعی موجب سرخی و تورم محل تزریق می شود، اگر این وضعیت به طور مکرر اتفاق بیافتد، قدرت واکسن یا برنامه زمانی آن را تغییر می دهند. واکنش سیستمیک، واکنشی است که محلی غیر از محل تزریق را درگیر می کند. علائم ممکن است شامل:
احتقان بینی
عطسه
کهیر
تورم
خس خس
فشارخون پایین
باشد. این واکنش ها می توانند جدی و کشنده باشند. اگرچه، مرگ های مربوط به ایمونوتراپی بسیار نادر هستند. اگر یک واکنش سیستمیک اتفاق بیافتد احتمال دارد کودک شما تزریقات را با دوز پایین ادامه دهد. هرگونه سوالی در ارتباط با ایمونوتراپی دارید، همیشه می توانید با پزشک متخصص آلرژی کودک خود صحبت کنید.

درمان آلرژی کودکان با داروها
برای کودکانی که از آلرژی رنج می برند داروهای موثر بسیار زیادی وجود دارد. این یک بررسی مختصر از رایج ترین داروهای مورد استفاده می باشد. قبل از دادن هرگونه دارو بدون نسخه به فرزند خود همیشه با پزشک او مشورت کنید.
آنتی هیستامین ها
آنتی هیستامین به منظور تسکین یا جلوگیری از علائم رینیت آلرژیک ها (تب یونجه) یا دیگرآلرژی ها استفاده می شود. آنها از تاثیرگذاری هیستامین جلوگیری می کنند. هیستامین، ماده ای است که بدن طی یک واکنش آلرژیک تولید می کند. آنتی هیستامین به صورت، قرص، کپسول، شربت و آمپول وجود دارند و به صورت با نسخه و بی نسخه نیز موجود هستند.
برنکودیلاتورها
این داروها برای کمک به گشودن انسداد ریه ها و تسکین سرفه، خس خس، نفس تنگی یا مشکلات تنفسی استفاده می شوند. این دارو ها به عنوان دارو های نجات از حملات شدید آسم تلقی می شوند. بتا آگونیست ها، تئوفیلین ها و آنتی کولینرژیک ها از انواع برنکودیلاتورها هستند. این داروها به صورت اسپری، قرص، شربت وآمپول وجود دارند. برنکودیلاتورهای سریع اثر، یعنی زمانی که علائم آشکار شوند، استفاده می شود. برنکودیلاتورهای طولانی اثر ممکن است برای پیشگیری یا به صورت روزانه استفاده شوند تا بتوانند شدت گرفتن علائم را کنترل کنند.
داروهای ضدالتهابی
این داروها تورمی که به دلیل آسم در راه های هوایی اتفاق می افتد را کاهش می دهد. شامل دو نوع دارو می شوند:
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی کرملین
ندوکرمیل
دو نوع داروی غیراستروئیدی هستند که معمولا به صورت اسپری مصرف می شوند.
کورتیکواستروئید ها
این داروها به شکل های متنوعی وجود دارند. بعضی از آنها به صورت اسپری و بعضی دیگر به صورت قرص، شربت یا حتی آمپول موجود هستند. استروئیدهایی که از راه دهان مصرف می شوند، نسبت به اسپری ها اثرات جانبی بیشتری دارند. درباره بهترین انتخاب برای کودک خود، با پزشک مشورت کنید.
آنتاگونیست های کلوترین
این دارو برای کمک به کنترل علائم آلرژیک استفاده می شود، این داروکمک می کند و احتمال وجود مایع در ریه ها و بینی را کاهش دهد. اینها معمولا از راه دهان مصرف می شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره داروهای آلرژیک با پزشک کودک خود مشورت کنید. متخصصان ایمونولوژی و آلرژی کودکان معتقد هستند که بهترین راه برای بهبود کیفیت زندگی بیماران جوان استفاده از رویکرد چند نظمی برای مدیریت بیماری های ایمنی و آلرژی ها می باشد.

انواع بیماری های ایمونولوژی و آلرژی کودکان
آتوپیک درماتیتیس یا اگزما:
آتوپیک درماتیتیس دانه های سرخ، ناهموار، خارش دار است،که اغلب در چین خوردگی آرنج و زانو ظاهر می شوند اما در صورت و دیگر نقاط بدن نیز ایجاد می شوند. اگزما اکثرا یک بیماری آلرژی مستقل است اما در درصد محدودی از موارد، می تواند علامت سایرآلرژی ها نیز باشد.
آلرژی غذایی:
آلرژی غذایی پاسخ نامطلوب سیستم ایمنی به پروتئین یک غذا می باشدکه می تواند بر بخش های مختلفی از بدن تاثیر بگذارد.
آسم (به انضمام فعالیت های محرک آسم):
آسم یک بیماری ریوی است که راه های هوایی (مجاری تنفسی داخل ریه ها) را با انسداد کوچک کرده و تنفس را مشکل می کند.
اختلال عملکرد تارصوتی:
اختلال عملکرد تار صوتی (VCD)، که همچنین حرکت متناقض چین صوتی نامیده می شود، زمانی اتفاق می افتدکه تارهای صوتی دارای گرفتگی می شوند و مانند زمانی که باید برای دم و گاهی بازدم، باز بمانند، نخواهند بود.
رینیت های آلرژیک و غیرآلرژیک:
آلرژن های حیوانات، گرده ها (درختان، علف ها و چوب ها) و کپک ها می توانند موجب علائمی مانند عطسه، خفگی، خلط گل، خارش یا سرخی چشم شوند.
سینوزیت مزمن:
سینوزیت مزمن زمانی اتفاق می افتدکه یک کودک به دلیل عفونت باکتریایی، علائم مزمن دارد. معمولا بیشتر از دو هفته طول می کشد.
آلرژی دارویی:
داروهایی می تواند موجب واکنش های آلرژیک یا غیرآلرژیک شوند. متخصص آلرژی می تواند تشخیص دهدکه آیا واکنش به قدری جدی است که در آینده نیز باید پرهیز شود یا واکنش به خاطر عوامل دیگری است.
حساسیت به نیش یا گزش حشرات:
حشرات نیش داری که می توانند موجب واکنش آلرژیک بشوند، شامل زنبورعسل، زنبور، زنبورسرخ، زنبور زرد اجتماعی و مورچه های آتشین می شوند. بعضی از نیش ها می توانند موجب واکنش های خفیف شوند در حالی که بعضی ممکن است موجب آنافیلاکسی (واکنش آلرژیک شدید) شوند.
آلرژی به حیوانات:
همه گربه ها، سگ ها و حیوانات خزدار دیگر می توانند علائم آلرژی را به وجود بیاورند. آنها می توانند روی چشم ها، بینی، ریه ها و پوست تاثیر بگذارند.آلرژی به حیوانات به دلیل پروتئین موجود در موها و شوره های سرآنان (پوست مرده که پخش می شود) به وجود می آیند. این پروتئین ها همچنین در بزاق (تف) و ادرار حیوانات وجود دارند.
آنژیوادم:
آنژیوادم تورم پوست و بافت های زیر آن است. آلرژی غذایی یا محیطی می تواند محرک این آلرژی باشد اما به طور عادی این آلرژی بخشی از یک بیماری ویروسی است یا زمانی که هیچ محرکی وجود ندارد، به سادگی تشخیص های خود را دارد.
خارش حاد یا مزمن (کهیرها):
کهیرها برآمدگی های برجسته خارش دار و سرخ حاصل از یک واکنش آلرژیک هستند که می توانند حاد (طول درمان کمتراز ۶ هفته) یا مزمن (طول درمان بیشتر از ۶ هفته) باشند غذاها یا داروها یا ناراحتی های پوستی دیگر می توانند موجب کهیر بشوند.
آنافیلاکسی:
آنافیلاکسی ممکن است دو یا تعداد بیشتری از علائم زیر را داشته باشد: خارش یا کهیر، تورم در گلو یا زبان، مشکل تنفسی، سرگیجه، دردشکم، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و افت فشارخون (که ممکن است موجب شوک یا مرگ شود) آنافیلاکسی باید فورا درمان شود و حتی ممکن است به رسیدگی در یک اتاق اورژانسی نیاز پیدا کند.
نقص ایمنی مرکب شدید یا SCID:
SCID یک بیماری کشنده است که در آن سلول هایT وB مبارز سیستم ایمنی کودکان غایب هستند یا شکسته شده اند. کودکانی که SCID دارند، درمعرض عفونت های شدید، مکرر و غیرعادی هستند.
نقص ایمنی مرکب یا CID:
CID گروهی از بیماری های جدی سیستم ایمنی هستند که کودکان مبتلا به آن در معرض عفونت های شدید، مکرر و غیرعادی قرار می گیرند اما نه به اندازه SCID.
اختلالات کمبود پادتن:
اختلالات کمبود پادتن مجموعه ای از بیماری هایی است که کودکان مبتلابه آن نمی توانند به طور موثری پادتن بسازند. نمونه هایی از اختلالات کمبود پادتن شامل آگاماگلوبولینمی بروتون و نقص ایمنی متغیر شایع می باشد.
سندرم نقص ایمنی:
سندرم نقص ایمنی، سندرم های ژنتیکی هستندکه بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارند، مانند سندرم دی جرج (سندرم حذف11q22).
سندرم هایپر ایمونوگلوبولین:
سندرم هایپر ایمونوگلوبولین عارضه هایی هستند که باعث می شوند بدن کودک یک نوع خاص از ایمونوگلوبولین (پادتن) را به مقدار بسیار زیادی تولید کند، مانند سندرم هایپرIgE، سندرم هایپرIgM و سندرم هایپرIgD
سندرم اختلال تنظیم ایمنی:
سندرم اختلال تنظیم ایمنی بیماری هایی هستند که عوارض خود ایمنی و مشکلات دیگر سیستم ایمنی را تشدید می کنند. نمونه هایی از اختلالات سیستم ایمنی عبارتند از: سندرم IPEX و سندرم های مشابه IPEX.
اختلالات نوتروفیل ها:
اختلالات نوتروفیل بیماری هایی هستند که نوتروفیل ها (نوعی گلبولسفید) به درستی کار نمی کنند یا نمی توانند به طور مناسب حرکت کنند. نمونه هایی از اختلالات نوتروفیل که ما درمان می کنیم شامل بیماری گرانولوماتوز مزمن و نقص چسبندگی لکوسیت ها است.
اختلالات کمبود مکمل:
اختلالات کمبود مکمل بیماری هایی هستند که در آن کودکان مبتلا، پروتئین های مکمل خاصی را بطور موثری تولید نمی کنند. کمبود پروپردین نمونه ای از این نوع اختلال است.
کمبود سلول کشنده طبیعی:
کمبود سلول های کشنده طبیعی نوعی اختلال است که در آن سلول های کشنده طبیعی (نوعی گلبولسفید) یا وجود ندارند یا به درستی کار نمی کنند. کودکانی که مبتلا به کمبود سلول کشنده طبیعی هستند، در معرض ابتلا به انواع خاصی از عفونت های ویروسی قرار دارند و می توانند بیماری خطرناکی به نام هموفاژوسیتیکلنفوهیستیوسیتوز ایجادکنند.

خدمات و درمان های ارائه شده برای بیماری های ایمونولوژی و آلرژی کودکان
مراقبت جامع پزشکی از آلرژی و ایمونولوژی کودکان شامل موارد زیر است:
ارزیابی آلرژی، شامل تاریخچه کامل و معاینه فیزیکی
تست پوستی آلرژن
تست آزمایشگاهی
چالش های غذایی
پشتیبانی متخصص تغذیه برای آلرژی غذایی
چالش های دارویی
ایمونوتراپی آلرژن
تست عملکرد ریوی
تصویربرداری با رادیوگرافی، ازجمله اشعه ایکس،CT وMRI
درمان و ارزیابی روانی و اجتماعی
تست تشخیصی (خون، تصویربرداری، ژنتیکی)
درمان جایگزینی پادتن (IVIG ، SCIG)
درمان عامل بیولوژیک
پیوند مغز استخوان
درمان های چندوجهی

انواع بیماری های آلرژی کودکان
بیماری های آلرژیک از مهمترین دلایل بیماری مزمن در دوران کودکی هستند،که آسم شایع ترین دلیل بستری شدن در بیمارستان و از دست رفتن زمان مدرسه در دوران کودکی می باشد. بیماری های آلرژیک عبارتند از:
رینیت ورم آلرژی که معمولاً تب یونجه یا آلرژی نامیده می شود
آسم همراه با سرفه و خس خس در شب، هنگام ورزش تشخیص داده و با عفونت های ویروسی بدتر می شود
آلرژی به موادغذایی، داروها، و یا نیش حشرات
اگزما
خارش و کهیر
سینوزیت مکرر یا مزمن
تشخیص و مدیریت این بیماری ها توسط یک متخصص آلرژی و ایمونولوژی به همراه یک متخصص مراقبت های اولیه کودک، انجام می شود.

شرح وظایف متخصص بیماری های ایمونولوژی و آلرژی کودکان
متخصص آلرژی و ایمونولوژی، پزشکی است که به طور خاص برای تشخیص، معالجه و مدیریت کودکان و بزرگسالان مبتلا به آلرژی، آسم و اختلالات ایمنی از جمله اختلالات نقص ایمنی اولیه، آموزش دیده است. شرایطی که متخصصان آلرژی یا ایمونولوژی مشاهده می کنند، از بسیار رایج تا بسیار نادر وجود دارند، در همه سنین مشاهده می شود و اندام های مختلفی را تحت تاثیر قرار می دهند.
در ایالات متحده، تبدیل شدن به یک متخصص آلرژی یا ایمونولوژی حداقل نیاز به 9 سال آموزش بعد از مدرک لیسانس دارد. پس از اتمام دانشکده پزشکی، پزشکان به مدت سه سال درباره پزشکی اطفال یا پزشکی داخلی آموزش خانگی می بینند یا چهارسال طب ترکیبی دارو یا پزشکی اطفال را گذرانده و بعد باید در امتحان قبول شوند تا از طرف هیئت علمی اطفال آمریکا (ABP) یاهیئت پزشکی داخلی آمریکا مجوز بگیرند.
پس از آن اگر امتحان صدور گواهی را با موفقیت پاس کردند، به مدت دو سال با کمک هزینه و گواهی هیئت آلرژی و ایمونولوژی آمریکا (ABAI) آموزش اضافه خواهند دید. سیاستمدارانABAI دانش کاملی در مورد اختلالات سیستم ایمنی دارند و از تخصص بی نظیری در زمینه ایمونولوژی، ایمونوشیمی، اختلالات التهابی و خود التهابی و استفاده از درمان های تعدیل کننده ایمنی برای آلرژی، آسم و ایمنی با واسطه برخودار است.
تخصص آلرژی یا ایمونولوژی یک انتظام چالش برانگیز، جالب و در حال تحول است که امکان همکاری با بیماران در هرسنی و با اختلالات شایع و همچنین نادر را دارد. اگرچه عمل آلرژی یا ایمونولوژی عمدتاً در محیط سرپایی رخ می دهد، مشاوره های بستری می توانند به بخش مهمی از این عمل تبدیل شوند. بسیاری از متخصصان آلرژی یا ایمونولوژی مشاغل بالینی را چه در مطب خصوصی و چه کلینیک های بیمارستان آموزشی انتخاب می کنند.
درحالی که سایرین در درجه اول در تحقیقات در بخش دانشکده های پزشکی یا دولت یا صنعت مشغول به کار می شوند. متخصصان آلرژی یا ایمونولوژی اغلب مراقبت از بیمار را با آموزش و تحقیقات دانشکده پزشکی تلفیق می کنند. متخصصان آلرژی و ایمونولوژی های بالینی متخصصانی هستند که برای ارزیابی، تشخیص و مدیریت کودکان و بزرگسالان با انواع مشکلات پزشکی که در زیرآمده، آموزش دیده اند یا تحقیقات اساسی، ترجمه ای یا بالینی انجام می دهند:
بیماری های دستگاه تنفسی از جمله رینیت آلرژیک، سینوزیت، آسم، افزایش حساسیت ریه و بیماری های ریوی پیشرفته.
بیماری های آلرژیک چشم از جمله رینیت آلرژیک
بیماری های پوستی از جمله درماتیتیس آتوپیک (اگزما) ، درماتیتیس تماسی، کهیر و آنژیوادم
واکنش های نامطلوب به غذاها، داروها، واکسن ها، نیش حشرات و عوامل دیگر
اختلالات مبتنی برسیستم ایمنی مانند سندرم نقص ایمنی مرکب شدید و سایر نقایص اولیه یا اکتسابی درلنفوسیت ها، پادتن ها، سلول های مکمل یا فاگوسیتیک
بیماری های مرتبط با پاسخ های خودایمنی به سندرم خودآنتی ژن ها و خودالتهابی
پیوندسلول های بنیادی، مغز استخوان و یا عضو و ژن درمانی
اختلالات سیستمیک ازجمله آنافیلاکسی، سندرم ماستوسیتوز و فعالسازی ماست سل، سندرم های هایپرسینوفیلیکو و اسکولیتیس