علل لجبازی کودکان، درمانی دارد؟
اگر شما برای برنامه عادی و روزانه فرزندتان مسئولیت بپذیرید او به عهده گرفتن مسئولیت را یاد نمی گیرد و همیشه آن را از دیگران انتظار خواهد داشت...
سوال
سلام پسری دارم 5ساله پسرمن خیلی لجباز شده و دست بزن داره و پرخاشگرشده تک فرزندهست بابچه هانمیتونه ارتباط برقرارکنه وسایلشوبه کسی نمیده وخیلی دست به سینه هاوشکمم میزنه ازوقتی دخترخواهرم به دنیااومده دستشوباتقلیدازاون میمکه وبه من میگه شیربده هرچقدرباهاش صحبت میکنم فایده نداره کارای شخصی مثل غذاخوردن ولباس پوشیدن رومیتونه انجام بده ولی انجام نمیده همش میگه خستم لطفاراهنماییم کنیدباتشکر از لطفتون .
سلام پسری دارم 5ساله پسرمن خیلی لجباز شده و دست بزن داره و پرخاشگرشده تک فرزندهست بابچه هانمیتونه ارتباط برقرارکنه وسایلشوبه کسی نمیده وخیلی دست به سینه هاوشکمم میزنه ازوقتی دخترخواهرم به دنیااومده دستشوباتقلیدازاون میمکه وبه من میگه شیربده هرچقدرباهاش صحبت میکنم فایده نداره کارای شخصی مثل غذاخوردن ولباس پوشیدن رومیتونه انجام بده ولی انجام نمیده همش میگه خستم لطفاراهنماییم کنیدباتشکر از لطفتون .
جواب
باسلام
دوست گرامی البته تولد فرزند جدید عمدتا این دست واکنشها را در کودکان ایجاد می کند.شما باید سعی کنید دایما تواناییها و استعدادهای ایشان را بیان کنید و در جمع انها را مورد تشویق قرار دهید مثلا اینکه:پسر من خودش غذایش را می خورد و بزرگ شده و می تواند کارهایش را انجام دهد و .. به مرور با این اقدامات از رفتارهای بچه گانه و تقلید دست بر می دارد.ضمنا به طور کلی برخورد درست با این دست مشکلات و بی نظمی های مکرر، بهترین کار این باشد که فرزندان به نتایج منطقی رفتار خود اشراف یابند. گامهای ذیل را حتما دنبال کنید تا اطمینان حاصل کنید که واکنش شما در برابر فرزندتان تنبیه نیست و متکی بر روش" نتایج منطقی" است لذا:
- به فرزندتان حق انتخاب دهید و تصمیم او را بپذیرید.
- مراقب باشید که تن صدایتان دوستانه و بیان کننده حسن نیت شما باشد.
- اطمینان حاصل کنید که نتیجه به طور منطقی مربوط به بدرفتاری است.
اگر شما برای برنامه عادی و روزانه فرزندتان مسئولیت بپذیرید او به عهده گرفتن مسئولیت را یاد نمی گیرد و همیشه آن را از دیگران انتظار خواهد داشت.آنچه که مسلم است یکی از اهداف مهم تربیتی والدین این است که فرزندانی متعهد و مسئولیت پذیر تربیت کنند.حال این مسئولیت پذیری هم باید در قبال خود و هم در برابر سایر اعضای خانواده باشد. مثلاً فرزند شما باید یاد بگیرد که در جمع کردن سفره، مرتب کردن خانه، مرتب کردن اتاق خود و ... به سایر اعضای خانواده کمک کند. در ازای این انجام مسئولیت هم طبیعتاً نباید پاداش مادی در کار باشد (مثلاً اگر کودک خودش وسایلش را جمع کرد پاداش مادی بگیرد) چون این کار انگیزه های درونی را در کودک کور می کند و او تصور می کند که برای انجام هر کار هر چند کوچکی باید پاداش بگیرد. فرزند شما باید یاد بگیرد که بدون قید و شرط کمک کند و البته کارهای شخصی خودش را هم انجام دهد.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼