ابتلا کودک به کرونا، آنچه باید بدانیم

کودکان از جمله نوزادان نیز به ویروس کووید ۱۹ مبتلا می ‌شوند. هر چند کودکان علائم خفیف‌ تری از تب، خستگی، سرفه و … را تجربه می ‌کنند. عوارض شدیدتر کمتر شایع است. کودکان با بیماری و مشکلات زمینه ‌ای، بیشتر در خطر ابتلا به نوع شدید این بیماری هستند.

نحوه رسیدگی به سلامت روانی و عاطفی کودکان در عصر ویروس کرونا
همه ‌گیری ویروس کرونا زندگی روزمره را مختل کرده است. با بسته شدن مدارس، کار کردن والدین از خانه یا بیکار شدن ناگهانی آن‌ها، و تبعیت تعداد زیادی از افراد جامعه از توصیه «ماندن در خانه»،‌ توازن روال معمول زندگی مردم مختل شده است. زندگی کودکان به خاطر شیوع ویروس کرونا دگرگون شده است. با شیوع ویروس کرونا، افراد جامعه به‌طور قابل درکی مضطرب هستند. کودکان ممکن است در فهم آنچه که در فضای آنلاین یا تلویزیون می‌بینند یا از دیگر افراد می‌شوند، دچار مشکل شوند. و در نتیجه در برابر احساساتی مانند نگرانی، استرس و غم آسیب‌پذیر شوند. در نتیجه آنها نیز سوال‌هایی درباره ویروس کرونا دارند. برای جلوگیری از افزایش اضطراب آن‌ها باید از پاسخ‌هایی مناسب سن کودک استفاده کرد. در همین راستا آن ها را برای مقابله با کرونا با روش های توصیه شده آشنا کرد. مانند شستن دست. پوشیدن ماسک، رعایت فاصله اجتماعی و …

بزرگ‌ سالان چگونه باید درباره کرونا با کودکان صحبت کنند؟
بسیاری از کودکان تا حدودی از آنچه اتفاق افتاده است باخبر هستند. حتی یک کودک نوپا می‌تواند به مضطرب بودن والدین خود یا تغییر کردن برنامه‌های خانواده پی ببرد. بزرگسالان می‌توانند از کودکانی که برای صحبت در این باره به اندازه کافی بزرگ هستند بخواهند درباره چیزی که از شرایط درک کرده‌اند توضیح دهند و سپس از نگرانی‌هایی که دارند بپرسند. تا زمانی که ندانیم کودکان از چه چیزی نگران هستند، نمی‌توانیم به آن‌ها قوت قلب بدهیم. بزرگ‌ سالان نباید فرض را بر این بگذارند که نگرانی‌های کودکان مشابه نگرانی‌هایی است که خود آن‌ها دارند.

چگونه بزرگ ‌سالان باید درباره احساساتی که دارند با کودکان صحبت کنند؟
اگر یکی از والدین از آنچه اتفاق افتاده است نگران شده باشد، کودکان می ‌توانند متوجه این نگرانی شوند. توصیه می‌کنم افراد نگرانی‌شان را پنهان نکنند. کودکان توقع دارند بزرگ‌سالان قابل اعتماد، راستگو و صادق باشند. بزرگ‌سالان باید بعضی از نگرانی‌هایشان را با کودکان در میان بگذارند و به‌خصوص درباره اینکه چگونه با آن نگرانی‌ها رو به ‌رو می‌شوند صحبت کنند. اگر بزرگ‌ سالان بتوانند با کودکانشان درباره نحوه رو به ‌رو شدن با این شرایط دشوار صحبت کنند، مهارت‌های زندگی را به آن‌ها خواهند آموخت که در صورت مواجه شدن با مشکلات آینده به آن ‌ها کمک خواهد کرد.
البته، بزرگ‌سالان باید برای ابراز بعضی از نگرانی ‌هایشان، مانند نگرانی ‌های مالی، محتاط باشند. اگر بی‌ مقدمه به کودک ۱۲ ساله‌ای جمله‌ای مانند این بگویید: «شرکت شروع به اخراج کارمندان کرده است»، فقط او را نگران کرده‌اید. بزرگ‌سالان باید با تأکید بر اینکه چشم‌انداز پیش رویشان امیدوارکننده است، تلاش کنند دید خود را مثبت نگه دارند. باید این موضوع را به کودکان منتقل کنیم که اقدامات مثبتی توسط دانشمندان و دیگر افراد مسئول در حال انجام شدن است.

بزرگ‌ سالان چه کاری می ‌توانند برای مشغول کردن کودکان در دوران قرنطینه کرونا انجام دهند؟
این دوران زمان خوبی برای انجام پروژه‌ های خلاقانه یا تماشای تلویزیون با هم است. توصیه می ‌کنم برنامه‌ هایی را تماشا کنید که روحیه ‌بخش یا شاد باشد و حواس ‌پرتی سالمی برای هر دو شما باشد. با اینکه در حال‌ حاضر کودکان نمی‌ توانند هر کاری را که دوست دارند انجام دهند، بزرگ‌سالان باید فعالیت قابل انجامی را که کودک دوست دارد پیدا کنند و در انجام دادن آن به کودک کمک کنند.
کودکان برای مقابله با پریشانی و اضطراب، به پرورش تنوعی از تکنیک‌های روبه‌رو شدن با مسائل نیاز دارند. چند روش برای حمایت از کودکان:
صحبت کردن با آن‌ها: در میان گذاشتن احساسات با کسی که به آن‌ها اهمیت می‌دهد می‌تواند مفید باشد.
نوشتن درباره احساسات یا استفاده از هنر ابراز احساسات.
استفاده از ذهن‌آگاهی برای تمرکز و حفظ آرامش، کودکان می‌توانند این تکنیک‌ها را بیاموزند.
ورزش کردن در خانه یا حیاط خانه.
والدین اغلب تلاش می‌کنند از کودکان محافظت کنند، اما کودک باید بیاموزد چگونه مسئولیت مراقبت از سلامت خود را بر عهده بگیرد، این آموزش می‌تواند از سنین پایین شروع شود. بزرگ‌سالان باید بر این وسوسه که دقیقاً به کودک بگویند چه کاری را انجام دهد غلبه کنند.

اگر فرزندم در دوران کرونا مشکلات رفتاری داشته باشم، چه کار باید انجام دهم؟
وقتی کودکان با شرایط بحرانی مواجه می ‌شوند، اغلب ابتدا به خودشان فکر می‌ کنند. و ممکن است خودمحور شوند. این موضوع قابل انتظار است. وقتی کودک درباره چیزی که از دست خواهد داد و دلتنگش خواهد شد،‌ پریشان می‌شود، مثل جشن تولد یا بازی فوتبالی که برگزار نمی‌شود، به او اجازه دهید احساساتش را بیان کند. به کودک اجازه دهید آن پریشانی را تجربه و ابراز کند و این احساس را قضاوت نکنید.

کرونا و ادراک موقیعت غیرقابل پیش بینی
یکی از چیزهایی که در مورد بحران ‌هایی مانند همه ‌گیری کووید-۱۹ پریشان‌کننده و هراس ‌آور است این است که مردم نمی‌دانند چه اتفاقی خواهد افتاد. این حس غیرقابل پیش‌بینی بودن باعث می‌شود افراد احساس آسیب ‌پذیری زیادی داشته باشند. به‌ خصوص برای کودکان، پیشنهاد می‌ کنم بزرگ‌سالان برای چیزهایی که می‌توانند کنترل کنند (مثل برنامه‌ریزی برای امور خانه)، حسی از قابل پیش‌بینی بودن برای کودکان به وجود آورند. شاید نتوانید به کودک بگویید چه زمانی می‌تواند به زمین بازی یا خانه دوستانش برود، اما می‌توانید به او بگویید شام چه زمانی حاضر خواهد بود. می‌توانید زمانی را مشخص کنید که می‌توانید با هم بازی فکری انجام دهید یا داستانی را با هم بخوانید. سعی کنید تا حد امکان این چنین برنامه‌ هایی را تهیه و اجرا کنید،‌ چون برای کودکان تسلی ‌بخش است.

کرونا و چگونه بزرگ ‌سالان می‌ توانند ماندن در خانه به همراه فرزندانشان را مدیریت کنند؟
شنیده ‌ام که افراد درباره اضطراب صحبت می‌کنند. اضطرابی که از خانه ماندن اعضای خانواده و بودن در کنار هم به وجود آمده است. همه باید بدانند که فشار و اضطراب زیادی در اثر این شرایط خاص بروز می‌کند. این شرایط یک روز برفی یا تعطیلات در کنار خانواده نیست. افراد نگران هستند و تلاش می‌کنند کارهای زیادی انجام دهند. مانند ادامه مدرسه از راه دور یا کار کردن از خانه. که خود لایه دیگری از اضطراب به خانواده‌ها اضافه می‌کند.
افراد باید انتظارات معقولی داشته باشند. هدف این نیست که تفریح و سرگرمی زیادی داشته باشیم. یا در مدرسه یا محل کار پربازده‌ترین فرد باشیم. هدف این است که بفهمیم چگونه میان همه چیزهایی که افراد از ما خواسته‌اند انجام دهیم، توازن برقرار کنیم. این دورانی است که همه باید مایه تسلی یکدیگر باشند. و این موضوع گاهی اوقات به معنی به خطر انداختن بعضی از پیشرفت‌های مورد انتظارمان است. انتظاراتی مانند پیشرفت تحصیلی در کودکان. تا زمانی که بزرگ‌سالان کمک کنند کودکان ایمن، راحت و مطمئن باشند، کودکان در بهترین شرایط قرار خواهند گرفت که به پیشرفت آینده آن‌ها کمک می‌کند.

توصیه های آموزشی کرونا
یکی از بهترین راه ‌ها برای سالم نگه داشتن کودکان از ویروس کرونا و دیگر بیماری ‌ها تشویق شست شوی مداوم دست ‌ها است. همچنین می ‌توانید به کودکان نشان دهید که چگونه سرفه یا عطسه را با آرنج بپوشانند. توضیح دهید که بهترین کار نزدیک نشدن به افرادی است که این نشانه‌ها را دارند. و از آنها بخواهید که اگر احساس تب، سرفه یا سختی در تنفس داشتند به شما بگویند.
به کودکان ‌تان یادآوری کنید که ابتلای آنها به بیماری نامحتمل است. اغلب افرادی که به ویروس مبتلا می‌شوند، دچار بیماری شدید نخواهند شد. و اینکه بزرگسالان بسیاری در تلاش هستند تا خانواده شما را ایمن و سالم نگه دارند.
درباره افرادی که کمک می‌کنند صحبت کنید. داستان‌های کارکنان سلامت، دانشمندان و افراد جوان که در تلاش برای توقف همه‌گیری و ایمن نگه داشتن جامعه هستند، را بازگو کنید. دانستن این نکته که افراد دلسوز و مهربان دست به کار شده‌اند،حس اطمینان خاطر بسیاری می‌دهد.
محدود کردن تعاملات اجتماعی: کلید کاهش سرعت انتشار ویروس کرونا محدود کردن تماس تا حد ممکن است. کودکان نباید با بچه های خانواده های دیگر بازی کنند. اگر کودکان در خارج از خانه های خود بازی می کنند، ضروری است که آنها از هر کسی که ساکن خانه نیست، 2 متر دور بمانند.
تمرین فاصله اجتماعی: از حضور در اجتماعات بزرگ و کوچک در اماکن خصوصی و اماکن عمومی، مانند خانه دوست، پارک ها، رستوران ها، مغازه ها یا هر مکان دیگر خودداری کنید. این توصیه برای افراد در هر سنی از جمله نوجوانان و بزرگسالان بیشتر صادق است.

چند تمرین
به دنبال راه هایی برای لذت بخش کردن یادگیری باشید.
فعالیت‌های مفیدی مانند بازی معماها، نقاشی، طراحی و کاردستی داشته باشید.
نوشتن نامه به اعضای خانواده را تمرین کنید. این یک روش عالی برای ارتباط است.
دفتر خاطراتی را با فرزند خود شروع کنید. تا تجربه مشترک این دوره زمانی را مستندسازی کنید.
از کتاب‌های صوتی استفاده کنید.
کودک خود را از نظر هرگونه علائم بیماری زیر نظر داشته باشید. اگر علائم بیماری مطابق با علائم ویروس کرونا، به ویژه تب، سرفه یا تنگی نفس را مشاهده می کنید، با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرید. و کودک خود را دور از دیگران نگه دارید.
مراقب علائم استرس در فرزند خود باشید. برخی از تغییرات معمول که باید مراقب باشید شامل: نگرانی یا ناراحتی بیش از حد. خوردن غذاها یا عادات خوابیدن ناسالم و مشکل در توجه و تمرکز است.
یک الگوی خوب وظیفه شناس باشید. اگر دستان خود را اغلب شستشو می دهید. احتمالا آنها نیز همین کار را می کنند.
برای پیشگیری از انتقال کرونا ، دست شستن را به یک فعالیت خانوادگی تبدیل کنید.
به فرزندتان کمک کنید تا فعال بماند.
کودک خود را تشویق کنید که در بیرون از خانه بازی کند. این برای سلامتی جسمی و روحی عالی است. با فرزند خود پیاده روی کنید یا به دوچرخه سواری بروید.
در دوران کرونا ، به فرزندتان کمک کنید تا در روابط اجتماعی باقی بماند.
از طریق گفتگوی تلفنی یا ویدیویی به دوستان و خانواده خود سعی در ایجاد ارتباط کند.