عفونت گوش کودکان، سبب چه می‌شود؟
یک متخصص شنوایی شناسی عوامل ژنتیکی را عامل ۵۰ درصد ناشنوایی در افراد عنوان کرد و گفت: این عارضه درمان قطعی ندارد و تنها با استفاده از سمعک و یا کاشت حلزون میزان شنوایی تا حدودی بهبود می‌یابد.
ایسنا: دکترسعید فراهانی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ابتلا به عفونت‌های گوش، کارکردن در محیط‌های پر سر و صدا و تصادفات را ازمهم‌ترین علل بروز ناشنوایی عنوان کرد و گفت: گوش دادن به صدای بلند و استفاده طولانی مدت از وسایل صوتی خطر افت شنوایی را در پی دارد.
فراهانی ادامه داد: ابتلا به بیماری‌هایی مانند اوریون، سرخک و سرخجه، ضربه جمجه در کودکی، انفجارهای ناشی از جنگ‌ها نیز از عوامل خطر بروز ناشنوایی و افت شنوایی در دوران بزرگسالی است. این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران عوامل اکتسابی را از دیگر علل ناشنوایی دانست و ادامه داد: برخی از عوامل جنبه اکتسابی و محیطی داشته و پس از تولد بروز می‌کنند. بنابراین توجه به ملاحظات دوران بارداری و حین زایمان برای تولد نوزاد سالم ضروری است.
وی، عفونت‌ها و ویروس‌های گوش میانی و داخلی را شایع‌ترین عفونت‌های گوش در دوران کودکی عنوان کرد و گفت: این ویروس‌ها در سیستم حلقی ایجاد شده و پس از انتقال به گوش باعث عفونت می‌شوند. در مجموع عفونت‌ها و ویروس‌ها درجات مختلفی دارند که پرده گوش را در سطوح مختلفی درگیر می‌کند و در صورتی که در دوران کودکی درمان نشود، در بزرگسالی منجر به بروز ناشنوایی خواهد شد.
این متخصص شنوایی شناسی ادامه داد: برخی از افت‌های شنوایی ناشی از ضایعات مغزی و اختلالات عصبی است؛ تومورها از جمله این ضایعات هستند که بر روی ناشنوایی‌ها تاثیر می‌گذراند و اغلب در دوران بزرگسالی و میانسالی مشاهده می‌شوند. بنابراین هر افت شنوایی در این سنین باید جدی گرفته شوند؛ چرا که ممکن است نشانه وجود اختلالات عصبی و مغزی باشد.
فراهانی ناشنوایی را به انواع ناشنوایی انتقالی، حسی - عصبی و ناشنوایی مختلط تقسیم کرد و گفت: در ناشنوایی انتقالی استخوان‌های کوچک موجود در گوش میانی تخریب می‌شوند و صدا را انتقال نمی‌دهند که به نقص‌های دوران کودکی مربوط می‌شود. در ناشنوایی حسی ـ عصبی عصب هشتم مغزی (عصب شنوایی) اغلب به دلایل ناشناخته آسیب دیده و حلزون و عصب گوش را درگیر می کند. ناشنوایی مختلط نیز هر دو نوع ناشنوایی انتقالی و حسی ـ عصبی را شامل می‌شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه با نحوه درمان انواع کاهش‌های ناشنوایی گفت: درمورد اختلالات داخلی، از کاشت حلزون و برای درمان ناشنوایی مربوط به سیستم انتقالی و ضایعات ناهنجاری‌های گوش خارجی از عمل جراحی و تجویز دارو استفاده می‌شود.
وی افزود: تشخیص به موقع افت شنوایی در دوران کودکی بسیار مهم و تاثیرگذار است و در این راستا چند ساعت بعد از تولد نوزادان، غربالگری برروی آنها انجام می‌شود. با توجه به اختلال در گفتار و زبان که از عوارض جانبی افت ناشنوایی است، بلافاصله پس از انجام آزمایش‌های غربالگری، خدمات درمانی و پزشکی و همچنین توانبخشی انجام می‌شود تا عوارض جانبی به حداقل برسد.
این متخصص شنوایی شناسی در پایان ضمن توصیه به جوانان گفت: گوش دادن به صدای بلند در زمان‌های طولانی و استفاده طولانی مدت از وسایل صوتی عوارض جانبی جبران ناپذیری از جمله افت شنوایی را درپی خواهد داشت.
فراهانی ادامه داد: ابتلا به بیماری‌هایی مانند اوریون، سرخک و سرخجه، ضربه جمجه در کودکی، انفجارهای ناشی از جنگ‌ها نیز از عوامل خطر بروز ناشنوایی و افت شنوایی در دوران بزرگسالی است. این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران عوامل اکتسابی را از دیگر علل ناشنوایی دانست و ادامه داد: برخی از عوامل جنبه اکتسابی و محیطی داشته و پس از تولد بروز می‌کنند. بنابراین توجه به ملاحظات دوران بارداری و حین زایمان برای تولد نوزاد سالم ضروری است.
وی، عفونت‌ها و ویروس‌های گوش میانی و داخلی را شایع‌ترین عفونت‌های گوش در دوران کودکی عنوان کرد و گفت: این ویروس‌ها در سیستم حلقی ایجاد شده و پس از انتقال به گوش باعث عفونت می‌شوند. در مجموع عفونت‌ها و ویروس‌ها درجات مختلفی دارند که پرده گوش را در سطوح مختلفی درگیر می‌کند و در صورتی که در دوران کودکی درمان نشود، در بزرگسالی منجر به بروز ناشنوایی خواهد شد.
این متخصص شنوایی شناسی ادامه داد: برخی از افت‌های شنوایی ناشی از ضایعات مغزی و اختلالات عصبی است؛ تومورها از جمله این ضایعات هستند که بر روی ناشنوایی‌ها تاثیر می‌گذراند و اغلب در دوران بزرگسالی و میانسالی مشاهده می‌شوند. بنابراین هر افت شنوایی در این سنین باید جدی گرفته شوند؛ چرا که ممکن است نشانه وجود اختلالات عصبی و مغزی باشد.
فراهانی ناشنوایی را به انواع ناشنوایی انتقالی، حسی - عصبی و ناشنوایی مختلط تقسیم کرد و گفت: در ناشنوایی انتقالی استخوان‌های کوچک موجود در گوش میانی تخریب می‌شوند و صدا را انتقال نمی‌دهند که به نقص‌های دوران کودکی مربوط می‌شود. در ناشنوایی حسی ـ عصبی عصب هشتم مغزی (عصب شنوایی) اغلب به دلایل ناشناخته آسیب دیده و حلزون و عصب گوش را درگیر می کند. ناشنوایی مختلط نیز هر دو نوع ناشنوایی انتقالی و حسی ـ عصبی را شامل می‌شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه با نحوه درمان انواع کاهش‌های ناشنوایی گفت: درمورد اختلالات داخلی، از کاشت حلزون و برای درمان ناشنوایی مربوط به سیستم انتقالی و ضایعات ناهنجاری‌های گوش خارجی از عمل جراحی و تجویز دارو استفاده می‌شود.
وی افزود: تشخیص به موقع افت شنوایی در دوران کودکی بسیار مهم و تاثیرگذار است و در این راستا چند ساعت بعد از تولد نوزادان، غربالگری برروی آنها انجام می‌شود. با توجه به اختلال در گفتار و زبان که از عوارض جانبی افت ناشنوایی است، بلافاصله پس از انجام آزمایش‌های غربالگری، خدمات درمانی و پزشکی و همچنین توانبخشی انجام می‌شود تا عوارض جانبی به حداقل برسد.
این متخصص شنوایی شناسی در پایان ضمن توصیه به جوانان گفت: گوش دادن به صدای بلند در زمان‌های طولانی و استفاده طولانی مدت از وسایل صوتی عوارض جانبی جبران ناپذیری از جمله افت شنوایی را درپی خواهد داشت.