فارس: یک جامعهشناس گفت: کودکانی که کمتر در کنار مادر خود هستند در کسب محبت دچار مشکل میشوند.
محمدمهدی لبیبی به آسیبهایی که اشتغال زنان بر زندگیشان دارد، اشاره کرد و اظهار داشت: از جمله این آسیبها میتوان به کاهش رسیدگی به فرزندان، کاهش رابطه کودک با مادر و کمرنگ شدن یا از بین رفتن روابط و صمیمیت بین اعضا خانواده اشاره کرد.
وی اضافه کرد: ایجاد استقلال مالی زن و کاهش وابستگی به شوهر موجب افزایش طلاق میشود در حقیقت میتوانیم بگوییم پدیدهای مثل طلاق متأثر از اشتغال زنان است ضمن اینکه ممکن است روحیه زنان با کار بیرون منزل همخوانی نداشته باشد و موجب ایجاد تبعاتی دیگری در جامعه شود.
این جامعهشناس، اشتغال زنان را دارای ابعاد مثبتی نیز دانست و افزود: بُعد مثبت اشتغال زنان این است که زنی که خارج از منزل کار میکند میتواند به درآمد خانواده کمک کند و با کسب تجربه در محیط کاری، تجربههای مختلفی را به فرزندان خود انتقال دهد؛ مادر شاغل میتواند با توانمندیهایی که به دست میآورد فرزندان خود را به صورت مناسبتری تربیت کند.
لبیبی گفت: فرآیند جامعهپذیری به معنای آموزش نوع زندگیکردن، ارزشها و هنجارهای اجتماعی در جامعه برای زندگی موفق است؛ قطعاً مادری که شاغل است در این زمینه تواناییهای بیشتری دارد.
وی بیان کرد: زنان نیمی از هر جامعهای را تشکیل میدهند، به همین دلیل نمیتوان عدم حضور زنان در جامعه را عنوان کرد ضمن اینکه برخی از مشاغل موجود در جامعه مشاغل مردانهای نیست بدین معنا که مردان به دلیل ویژگی خاص جسمی و جنسی تبحر خاصی در آنها ندارند.
این جامعهشناس اضافه کرد: پرستاری از کودک، تدریس به دانشآموزان پایههای ابتدایی و مشاغلی که با مسائل روحی افراد مرتبط است، مشاغلی نیستند که مردان بتوانند در آنها موفقیت زیادی داشته باشند بنابراین اگر بیان کنیم پدیده اشتغال زنان آسیبزاست و این گروه را کنار بگذاریم جامعه دچار اختلال شدید میشود.
لبیبی با اشاره به اینکه پدیده اشتغال زنان جنبه مثبت و منفی دارد، تأکید کرد: باید سعی کنیم عوارض منفی اشتغال زنان را کاهش دهیم، بسیاری از کشورها، اشتغال تماموقت زنان را به صورت نیمهوقت تعریف کردند؛ در این حالت زنان میتوانند نیمی از وقت خود را به تربیت فرزندان خود برسند اما حقوق کمتری دریافت کنند در این صورت است که مشکلات زنان شاغل کاهش یافته و مسئله کمبود حضور زنان در کنار خانواده از بین میرود.
وی تأکید کرد: مهدهای کودکی که در کنار محلکار مادر ایجاد میشود تا مادران بتوانند در آن فضا با فرزندان خود ارتباط داشته باشند، میتواند در کاهش تأثیرات منفی اشتغال مادران مؤثر باشد ضمن اینکه خود مادران نیز باید آموزش ببینند تا اهمیت خانواده در مقابل اشتغال کاهش نیابد.
این جامعهشناس افزود: اگر قرار است مادر شاغلی، فرزندش را به مهدکودک بفرستد، سپردن کودکان به اقوام یا دیگر اعضای خانواده مانند مادربزرگ بهتر است در حقیقت سپردن فرزند به اقوام در مقایسه با مهدهای کودک از اولویت برخوردار است.
وی با اشاره به اینکه نظامهای خویشاوندی بسیار قوی در ایران وجود دارد، عنوان کرد: دوران کودکی سازنده دوران بزرگسالی است بدین معنا که وقایعی که در دوران کودکی اتفاق میافتد و فرد تجربیاتی را کسب میکند، آینده وی را شکل میدهد.
لبیبی در خصوص آسیبهای حضور کودک در مهدهای کودک، ادامه داد: کودکانی که کمتر در کنار مادر خود هستند در کسب محبت دچار مشکل میشوند اما از سوی دیگر ویژگیهای مثبتی نیز دربردارد یعنی کودکان آموزش میبینند چگونه کنار یکدیگر زندگی کنند؛ آموزش استقلال، بازی، برقراری ارتباط با دیگران و انجام کارهای گروهی از جمله ویژگیهای مثبت حضور کودک در کودکستانهاست.
وی تصریح کرد: البته برخی مواقع مشاهده میشود کودکانی که در مهدهای کودک بزرگ شدند نسبت به کودکانی که در این مراکز حضور نداشتند در دوران بزرگسالی از توانمندیهای بیشتری بهرهمیبرند و در جامعه افرادی فعال هستند زیرا به خانواده وابسته نیستند.