عدم مصرف آهن برای مادران شیرده و باردار
بدن به طور معمول برای ساخت سلول‌های خونی، اکسیژن رسانی به اعضا، ساخت آنزیم‌ها و پروتئین‌های خاص به آهن نیاز دارد و شایع‌ترین بیماری که به علت سوءتغذیه به وجود می‌آید، کم خونیفقر آهن است که عموما با علائمی مانند رنگ‌پریدگی، ضعف، سرگیجه، سردردو بی اشتهاییهمراه است.
بدن به طور معمول برای ساخت سلول‌های خونی، اکسیژن رسانی به اعضا، ساخت آنزیم‌ها و پروتئین‌های خاص به آهن نیاز دارد و شایع‌ترین بیماری که به علت سوءتغذیه به وجود می‌آید، کم خونیفقر آهن است که عموما با علائمی مانند رنگ‌پریدگی، ضعف، سرگیجه، سردردو بی اشتهاییهمراه است.
به طور کلی در بدن یک فرد بالغ 2.5 میلی گرم آهن وجود دارد، در شرایط عادی حدود یک تا 5میلی‌گرم آهن در روز از بدن دفع می‌شود و در زنان در دوران قاعدگی یک میلی‌گرم به این عدد اضافه می‌شود، یعنی دفع روزانه به حدود 2 میلی‌گرم می‌رسد، بنابراین توصیه می‌شود بانوان در دوران قاعدگی از فرآورده‌های حاوی آهن به صورت مکمل استفاده کنند.
نیاز بدن به آهن در مراحل مختلف زندگی متفاوت است و زنانی که باردار نیستند به طور معمول نیاز به ۱۸ میلی گرم آهن در روز دارند که ممکن است آن را از طریق فرآورده‌های خوراکی یا مکمل‌ها دریافت کنند، اما، در دوران بارداری، به علت افزایش حجم خون و نیاز جنین برای ساخت سلول‌هایخونی، نیاز به آهن افزایش وجود دارد.
مصرف مکمل آهن به طور قابل توجهی اثرات مثبت بر وضعیت زنان باردار هنگام زایمان و پس از آن دارد و عدم درمان فقرآهن در دوران بارداری می‌تواند منجر به آسیب‌های جنینی، تولد نوزاد با وزن کم، تولد نوزاد با ضریب هوشی کمتر، زایمان زودرس و افسردگی بعد از زایمان مادر شود. مطالعات نشان داده است که حدود ۵۰ درصد زنان باردار آهن مورد نیازشان را در بارداری دریافت نمی‌کنند و لازم است حداقل ۲۷ میلی‌گرم در روز در دوران بارداری آهن مصرف شود، در دوران شیردهی حداقل ۹ میلی گرم برای مادران شیرده بالای ۱۹ سال و برای مادر شیرده زیر ۱۹ سال حداقل ۱۰ میلی گرم در روز مصرف آهن توصیه می شود.
تمامی بانوان باردار لازم است آزمایش‌های خونی مربوطه جهت مشخص شدن کم خونی فقر آهن را انجام دهند تا میزان مورد نیازشان از مکمل‌های آهن را در دوران بارداری دریافت کنند.
بسیاری از زنان علاوه بر مصرف قرص هایآهن به صورت جداگانه، از مولتی ویتامین‌هایی که در ترکیب آنها آهن نیز وجود دارد استفاده می‌کنند که این امر می‌تواند خطرناک باشد..
میزان ذخایر آهن زنان پس از زایمانبه دلیل از دست رفتن خون، کاهش خواهد یافت و توصیه می شود زنان حتی با میزان هموگلوبین طبیعی در باردارینیز تا سه ماه پس زایمان مکمل آهنرا مصرف کنند.
شیر مادر دارای مقادیر زیادی از آهن است که به طور معمول نیاز نوزاد انسان را تا ۶ ماه تامین می‌کند ولی از بعد از۶ ماهگی لازم است کودک فرآورده آهن را به صورت مکمل دریافت کند.
بر اساس دستور العمل کشوری وزارت بهداشت، مصرف روزانه یک عدد قرص آهن از پایان ماه چهارم بارداری تا 3 ماه پس از زایمان برای پیشگیری از کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن و عوارض نامطلوبی که بر رشد و تکامل جنین و سلامت مادر باردار، ضروری است.
توصیه می‌شود از مصرف همزمان شیر و فرآورده‌های لبنی، چای و قهوه و قرص آهن، به دلیل آنکه در جذب آهن اختلال ایجاد می‌کند، خودداری شود.
باید پس از مصرف قرص آهن یک لیوان پر آب بنوشید و بهتر است قرص آهن، بعد از غذا میل شود تا عوارض جانبی به حداقل برسد.
دو ساعت قبل و بعد از مصرف قرص آهن از مصرف هرگونه آنتی اسید و آنتی بیوتیک ( مانند: سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، داکسی سایکلین، تتراسایکلین و...) و برخی از داروها خودداری کنید و توصیه می‌شود قبل از مصرف قرص آهن این موضوع را به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
در صورت مشاهده هر یک از علایم همچون مدفوع سیاه و سفید، قیری یا خونی، تب، ناراحتی شدید گوارشی یا استفراغ کردن، درد خیلی شدید شکم، استفراغ خونی یا استفراغ با زمینه ای مشابه قهوه لازم است با پزشک و یا داروساز خود تماس بگیرید.
درد خفیف شکم، یبوست، مدفوع تیره، حالت تهوع با قرص آهن محتمل بوده و بروز آنها نگران کننده نیست.
به طور کلی در بدن یک فرد بالغ 2.5 میلی گرم آهن وجود دارد، در شرایط عادی حدود یک تا 5میلی‌گرم آهن در روز از بدن دفع می‌شود و در زنان در دوران قاعدگی یک میلی‌گرم به این عدد اضافه می‌شود، یعنی دفع روزانه به حدود 2 میلی‌گرم می‌رسد، بنابراین توصیه می‌شود بانوان در دوران قاعدگی از فرآورده‌های حاوی آهن به صورت مکمل استفاده کنند.
نیاز بدن به آهن در مراحل مختلف زندگی متفاوت است و زنانی که باردار نیستند به طور معمول نیاز به ۱۸ میلی گرم آهن در روز دارند که ممکن است آن را از طریق فرآورده‌های خوراکی یا مکمل‌ها دریافت کنند، اما، در دوران بارداری، به علت افزایش حجم خون و نیاز جنین برای ساخت سلول‌هایخونی، نیاز به آهن افزایش وجود دارد.
مصرف مکمل آهن به طور قابل توجهی اثرات مثبت بر وضعیت زنان باردار هنگام زایمان و پس از آن دارد و عدم درمان فقرآهن در دوران بارداری می‌تواند منجر به آسیب‌های جنینی، تولد نوزاد با وزن کم، تولد نوزاد با ضریب هوشی کمتر، زایمان زودرس و افسردگی بعد از زایمان مادر شود. مطالعات نشان داده است که حدود ۵۰ درصد زنان باردار آهن مورد نیازشان را در بارداری دریافت نمی‌کنند و لازم است حداقل ۲۷ میلی‌گرم در روز در دوران بارداری آهن مصرف شود، در دوران شیردهی حداقل ۹ میلی گرم برای مادران شیرده بالای ۱۹ سال و برای مادر شیرده زیر ۱۹ سال حداقل ۱۰ میلی گرم در روز مصرف آهن توصیه می شود.
تمامی بانوان باردار لازم است آزمایش‌های خونی مربوطه جهت مشخص شدن کم خونی فقر آهن را انجام دهند تا میزان مورد نیازشان از مکمل‌های آهن را در دوران بارداری دریافت کنند.
بسیاری از زنان علاوه بر مصرف قرص هایآهن به صورت جداگانه، از مولتی ویتامین‌هایی که در ترکیب آنها آهن نیز وجود دارد استفاده می‌کنند که این امر می‌تواند خطرناک باشد..
میزان ذخایر آهن زنان پس از زایمانبه دلیل از دست رفتن خون، کاهش خواهد یافت و توصیه می شود زنان حتی با میزان هموگلوبین طبیعی در باردارینیز تا سه ماه پس زایمان مکمل آهنرا مصرف کنند.
شیر مادر دارای مقادیر زیادی از آهن است که به طور معمول نیاز نوزاد انسان را تا ۶ ماه تامین می‌کند ولی از بعد از۶ ماهگی لازم است کودک فرآورده آهن را به صورت مکمل دریافت کند.
بر اساس دستور العمل کشوری وزارت بهداشت، مصرف روزانه یک عدد قرص آهن از پایان ماه چهارم بارداری تا 3 ماه پس از زایمان برای پیشگیری از کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن و عوارض نامطلوبی که بر رشد و تکامل جنین و سلامت مادر باردار، ضروری است.
توصیه می‌شود از مصرف همزمان شیر و فرآورده‌های لبنی، چای و قهوه و قرص آهن، به دلیل آنکه در جذب آهن اختلال ایجاد می‌کند، خودداری شود.
باید پس از مصرف قرص آهن یک لیوان پر آب بنوشید و بهتر است قرص آهن، بعد از غذا میل شود تا عوارض جانبی به حداقل برسد.
دو ساعت قبل و بعد از مصرف قرص آهن از مصرف هرگونه آنتی اسید و آنتی بیوتیک ( مانند: سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، داکسی سایکلین، تتراسایکلین و...) و برخی از داروها خودداری کنید و توصیه می‌شود قبل از مصرف قرص آهن این موضوع را به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
در صورت مشاهده هر یک از علایم همچون مدفوع سیاه و سفید، قیری یا خونی، تب، ناراحتی شدید گوارشی یا استفراغ کردن، درد خیلی شدید شکم، استفراغ خونی یا استفراغ با زمینه ای مشابه قهوه لازم است با پزشک و یا داروساز خود تماس بگیرید.
درد خفیف شکم، یبوست، مدفوع تیره، حالت تهوع با قرص آهن محتمل بوده و بروز آنها نگران کننده نیست.
منبع:
استانها
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼