رسانه کودک و نوجوان، باید چگونه باشد؟

پل ارتباطی فضای مکتوب و مجازی
در ابتداى این جلسه مجید خرمی مدیرعامل مؤسسه فرهنگی شهر‌آرا ضمن خوش‌آمدگویی، گفت: ما تصمیم گرفتیم در این جلسه شاخص‌ترین افرادی که در هر حوزه کودک و نوجوان فعالیت می‌کنند، جمع کنیم تا برای بهتر شدن ویژه‌نامه کوله پشتی به ما کمک کنند و از این موضوع که نقدهای صریح افراد متخصص را بشنویم بسیار خوشحال خواهیم شد.اگر دو ماه‌ هم انتشار کار ما به تعویق بیفتد مهم نیست،چون برای ما مهم است که یک کار تأثیرگذار ارائه دهیم و کارمان مخاطب داشته باشد. ما دنبال راهی هستیم که بحث فضای مجازی و فضای مکتوب را به‌ هم گره بزنیم.
وی افزود:بالاخره این واقعیت تلخ وجود دارد که بچه‌های ۶،٧ ساله ما درگیر فضای مجازی و تبلت و رایانه هستند و نوجوانان ١٠،١١ ساله ما رسما در تلگرام و اینستاگرام در حال فعالیت هستند.حال برای این موضوع که چقدر ما می‌توانیم با یک ویژه‌نامه مکتوب، این بچه‌ها را جذب کنیم باید فکر و برنامه ریزی کرد.
در ادامه جلسه عباسعلی سپاهی یونسی شاعر فعال در حوزه کودک گفت: من قبل از هرچیزی به‌دلیل قدمی که برداشته شده است ، تبریک می‌گویم. چون ما اگر نگاهی به حوزه کودک داشته‌باشیم، می‌بینیم که جایی مثل قم چندین مجله کودک و نوجوان دارد ولی ما در مشهد با امکاناتی که داریم و انتظاراتی که از ما هست، نشریه‌ای در این زمینه نداریم و این بسیار ارزشمند است که شما می‌خواهید این مسیر را شروع کنید.
جواد علیزاده کارگردان و فیلم‌ساز حوزه کودک با ارائه پیشنهادی برای جذاب‌تر شدن مجله کوله‌پشتی عنوان کرد: به نظرمن برای شماره‌های نخست ایجاد جذابیت بسیار مهم است،مثلا خلق یک کاراکتر چه در فضای کارتونی چه عروسکی و همچنین داستان‌های مصور مثل داستان‌های رستم و سهراب که قهرمان‌پرور هستند می‌توانند به جذابیت کار کمک کنند.

متفاوت بودن علاقه و استعداد بازیگری
جواد رحیم‌زاده کارگردان تئاتر کودک ضمن ابراز خرسندى از کلیت این کار خاطرنشان کرد: ما مجلات رشد را در مدارس داریم که تمام خانواده‌ها بدون استثنا براى آن ثبت نام می‌کنند ولى چیزى که توسط بچه‌ها خوانده نمى‌شود همین مجلات رشد است. من در مدرسه‌اى که بودم پیشنهاد دادم که مثلا براساس چیزى که بچه‌ها مى‌خوانند ما مسابقه یا برنامه‌اى داشته باشیم.
وی برای کمک به بهترشدن مجله پیشنهاد داد: مثلا برای صفحه‌اى که به تئاتر در این مجله اختصاص دادید، ما باید یک بازه ٦ ماهه یا یک ساله داشته باشیم و یک عده کودک و نوجوان را به سمت این نشریه جذب کنیم و بعد یک همایش برگزار کنیم که به طور مثال از ٢٠ نمایش کوتاهى که در این بخش از مجله گذاشتیم، همان بچه‌ها بیایند و براى خانواده‌هایشان اجرا کنند.معرفى کردن یک گروه نمایشى خوب است ولى الان دردى از بچه‌هاى ما دوا نمى‌کند.ما اول باید به بچه‌هایمان بگوییم نمایش چى هست و چه طور مى‌توانند بازیگر شوند چون از هر١٠٠ نفر هنرجو هر ١٠٠ نفر به این کار علاقه دارند، ولى فقط ٢نفر استعداد دارند.ما باید به بچه‌ها یاد بدهیم که بین علاقه و استعداد بازیگرى تفاوت است.

ضرورت تصویرسازی برای کودکان
لادن اورنگی استاد دانشگاه و تصویرگر حوزه کودک درمورد ضرورت تصویرسازی عنوان کرد: انتشار یک نشریه برای کودکان و نوجوانان بسیار جذاب است و جای چنین حرکتی همیشه خالی بوده‌است و یکی از مسائلی که در دنیای معاصر مهم است و حرف اصلی را می‌زند،تصویر است.بزرگسالان ممکن است با حداقل تصویر هم یک روزنامه را تهیه کنند، چون به عنوانی که جذاب باشد توجه می‌کنند یعنی یک تیتر فریبشان می‌دهد و آن روزنامه را خریداری می‌کنند.اما گروه کودک و نوجوان فریب عنوان را نمی‌خورند پس ما با تصویر می‌توانیم آن‌ها را به سمت مجله یا روزنامه یا هرچیزی که می‌خواهیم در اختیار آن‌ها بگذاریم، جذب کنیم.
وی ادامه داد:یکی از مسائلی که بسیار مهم است، این است که تصویرساز شناخت داشته باشد برای چه گروه سنی می‌خواهد تصویرسازی کند.گروه سنی کودک و گروه سنی نوجوان، هرکدام یک مدل تصویرسازی را طلب می‌کنند.یک مسئله خیلی مهم در تصویرسازی برای مجلات صفحه‌آرایی حرفه‌ای برای آن مجله است چون ما با یک مخاطبی رو به رو هستیم که ‌می‌خواهیم او را وادار کنیم تحت تاثیر قرار بگیرد.من همیشه به دانشجویانم می‌گویم هر متنی نباید تصویرسازی شود مخصوصا وقتی ما در حوزه کودک و نوجوان فعالیت می‌کنیم بسیار باید مراقب باشیم چون هرمطلبی در شکل‌گیری شخصیت کودک و نوجوان ما می‌تواند تاثیر داشته باشد.
این استاد دانشگاه در پایان افزود: تصویرسازی یعنی ما بتوانیم پیامی را که نمی‌توانیم با متن منتقل کنیم در تصویر بیاوریم، نه اینکه صرفا از یک عکس تزیینی برای متن استفاده کنیم. در واقع تصویرسازی که در مجله کودک و نوجوان صورت می‌گیرد باید پیام‌های اضافه‌تری را منتقل کند