سینه خیز رفتن نوزاد، چطور مواظبت کنیم؟
سینه خیز رفتن اولین حرکات نوزاد برای جابه جا شدن و کشف دنیای پیرامونش است.
سینه خیز رفتن اولین حرکات نوزاد برای جابه جا شدن و کشف دنیای پیرامونش است. نوزاد با بزرگ شدن ، رفلاکس های نوزادی را آغاز می کند تا حرکاتش به صورت اختیاری و ارادی در بیایند. او کم کم یاد می گیرد که تعادل خود را روی دست ها و زانوها حفظ کند و به جلو و عقب حرکت کند و به تمامی نقاط خانه سرک بکشد. برخی از مادران همواره نگران این موضوع هستند که زمان سینه خیز رفتن نوزادشان به تاخیر افتاده باشد و یا اینکه کودکشان مراحل رشد را به طور صحیح طی نکند. همه چیز را درباره سینه خیز کردن کودکان در می یابید.
زمان سینه خیز رفتن کودک
کودکان بین ۶ ماهگی تا ۹ ماهگی یاد می گیرند که سینه خیز بروند اما برخی از کودکان سینه خیز نمی روند و سعی می کنند با گرفتن اشیا برخیزند و سپس راه بروند.
2 تا 3 ماهگی : غلت زدن
نوزاد از ۲ تا ۳ ماهگی غلت زدن را تجربه می کند. او با حرکت مداوم دست ها و پاهایش به اطراف اگر قدرت بدنی خوبی داشته باشد غلت خوردن را یاد می گیرد. در این مرحله همواره باید مراقب کودک باشید. غلت زدن از پشت به شکم تا ۵ ماهگی طول می کشد زیرا به هماهنگی بیشتری بین اعضای بدن نیاز دارد. در این کار به کودک کمک نکنید فقط مراقب او باشید.
6 ماهگی تا 7 ماهگی
در ۶ ماهگی تا ۷ ماهگی کودک بعد از یادگیری غلت زدن ، روی شکم خود قرار می گیرد و به تدریج با تقویت عضلات شکم یاد می گیرد که سینه خیز برود. در ۶ ماهگی کودک با قرار گیری روی شکم ، سر و شانه ها را بالا نگه می دارد و از بازوی خود به عنوان پشتیبان کمک می گیرد و سپس با نیروی عضلات بازوها، خود را به جلو کشیده و می خزد. سپس یاد می گیرد که شکم خود را از زمین فاصله دهد و چهار دست و پا برود .
چگونگی چهار دست و پا رفتن کودک
سینه خیز رفتن یکی از مهم ترین قدم ها در راه استقلال حرکتی کودک است. وقتی نوزاد را روی شکم قرار می دهید و گردنش را بالا می گیرد رفلاکس تونیک گردن باعث می شود او به صورت غریزی و برای پاسخ به این حالت دست هایش را صاف کند و زانو هایش را خم کرده و چهار دست و پا شود.
سپس برای تقویت ماهیچه ها و عضلاتش سعی می کند این وضعیت را حفظ کند و گیرنده های عضلانی را با تکرار مداوم به صورت آماده باش در آورد . ممکن است کودک شما مدتی خودش را به جلو و عقب تاب بدهد زیرا تعادل کافی برای جلو رفتن و ایجاد هماهنگی بین دست ها و پا ها را ندارد. با وارد عمل شدن کانال های تعادلی گوش داخلی هماهنگی بین دست و پا ایجاد خواهد شد و کودک شما قادر به حرکت به صورت چهار دست و پا می شود.
سینه خیز رفتن اولین گام در آماده سازی مغز برای یادگیری حرکات پیچیده تر است زیرا به کودک شما کمک می کند تا بتواند گردن، دست ها و پا هایش را با هم تکان دهد.
چهار دست و پا رفتن در 8 ماهگی تا 10 ماهگی
در حدود ۸ تا ۱۰ ماهگی کودک بدون کمک والدین و تکیه گاه بنشیند. او با یادگیری نشستن و قوی شدن عضلات بازو، پاها و پشت استفاده از دست ها و زانوها برای جابجایی از حالت نشسته به سینه خیز استفاده می کند. جابجایی با استفاده از زانوها یعنی چهار دست و پا رفتن به او قدرت و سرعتی که برای جابجایی نیاز دارد می بخشد. او به تدریج یاد می گیرد که چگونه از موقعیت سینه خیز به موقعیت نشستن جابجا شود.
چهار دست و پا رفتن در یک سالگی
در یک سالگی کودک حرکت چهار دست و پا را می آموزد و مهارت لازم را برای این کار پیدا می کند و حتی اینگونه از پلکان بالا می رود بنابراین در این سن باید کاملا مراقب کودک بود زیرا ممکن است کارهای خطرناک انجام دهد.
بعد از چهار دست و پا راه رفتن چه اتفاقی می افتد؟
پس از آنکه حرکت چهار دست و پا نوبت به راه رفتن می رسد و کودک به همه چیز مثل میز نهارخوری ، مبل ها و یا حتی به پاهای خود شما آویزان می شود تا بایستد. پس از تمرین این کار او توانایی پیدا می کند تا در موقعیت ایستاده با نگهداشتن خود به اسباب و اثاثیه جابجا شود. سپس بدون گرفتن وسایل سعی در حرکت کردن می کند و راه می رود.
چگونگی تشویق کودک به سینه خیز رفتن
بهتر است کودکتان را روی شکمش قرار دهید و او را تشویق به قرار گرفتن روی شکم کنید. اما کودک خود را نباید زمان زیادی در این حالت قرار دهید زیرا به گردن و کمر او آسیب می رسد.
چگونه می توان کودک را در مرحله سینه خیز از خطرات حفظ کرد؟
خانه را برای جلوگیری از بروز خطر ایمن کنید.
مراقب عبور کودکتان از پلکان ها باشید و تا ۱۸ ماهگی مسیر عبور کودک به سمت پلکان ها و سایر جاهای خطرنک را مسدود کنید.
اگر خانه تان سرامیک است ، سطح خانه را با قالی، قالیچه یا موکت بپوشانید.
پاهایی با انحنای به سمت داخل
بدلیل جمع شدن بدن نوزادان در رحم، ممکن است که پای نوزاد به سمت داخل انحنا داشته باشد و برای صاف شدن پا به طور کامل به کمی زمان نیاز است. اگر این پدیده ی طبیعی تا وقتی که نوزاد بتواند روی شکم خود بخوابد رخ ندهد، موجب جلوگیری از حرکات نوزاد مثل چهار دست و پا خزیدن می شود. نوزاد را برای معاینه میزان خمیدگی نزد متخصص کودکان ببرید.
2ـ کف پای صاف
صافی کف پای نوزاد روی تواناییش در راه رفتن تاثیر می گذارد. داشتن پای صاف چهار دست و پا خزیدن را عقب می اندازد زیرا باعث شود مچ پا به سمت داخل خم شود. پای نو پایان معمولا بعد از سه سالگی شروع به گرفتن انحنای خود می کند.
3ـ زمان کافی روی شکم سپری نشده
یکی از اصلی ترین دلایل برای تاخیر در خزیدن نگذراندن زمان کافی کودک به روی شکم به دلیل ترس والدین از رخ دادن اتفاقات نا گواراست. این ترس سبب می شود که نوزادان از حالت خوابیده به طور مستقیم به حالت نشسته در بیایند و زمانی برای خزیدن نداشته باشند. پس در طی روز نوزاد خود را روی شکم قرار دهید.
4ـ فرصتی برای امتحان وجود نداشته
گاهی والدین یا اقوام نوزادان را بیش از حد معمول در آغوش می گیرند به همین علت این نوزادان زمان کمی برای آشنایی با حرکت ماهیچه های خود خواهند داشت.
5- به حالات دیگری حرکت می کنند
اگر کودکتان حرکات دیگری به جز خزیدن مانند غلت زدن، نشستن، از جلو یا عقب افتادن یا با دست خود را به جلو کشیدن انجام می دهند ، نیازی به نگرانی نیست اما اگر فرزندتان کم تحرک است، آرام دست ها و پا هایش را بکشید و به او در نشستن کمک کنید.
نشانه هایی که باید موجب نگرانی شما شود
۱ـ گرفتگی عضلات
۲ـ عضلات پای ضعیف
۳ـ تاخیر در دیگر مراحل رشد
منبع:
نمناک
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼