ایسنا: مدیرگروه کودک و نوجوان شبکه پنج سیما دربارهی لزوم درجهبندی برنامههای تلویزیونی بر اساس گروه سنی با خبرنگار ایسنا به گفتوگو نشست و تاکید کرد: اگر به سمت تخصصی شدن پیش برویم، مساله تفکیک مخاطب نیز حل میشود. علی زارعان با اشاره به تفکیک مخاطب در برنامههای تلویزیونی، اظهار کرد: وظیفه تفکیک مخاطب چه در ابتدای امر که در تلویزیون انجام میگیرد و چه در لحظه وصول پیام که توسط والدین انجام میشود، مساله بسیار مهمی است.
وی گفت: دادن یک برنامه که متعلق به جوانان است به کودکان، مانند دادن چلوکباب به یک نوزاد یا کودک یکساله است که احتمالا باعث میشود کودک با مشکلات شدیدی مواجه شود.
وی افزود: اگر معده کودک به یک ماده نامتناسب، چنان عکسالعملی نشان میدهد، باید دید سر ذهن کودک با برنامههای نامتناسب چه میآید؟
مدیر گروه کودک و نوجوان شبکه پنج سیما با بیان این که در دنیا فرآیند تفکیک گروههای سنی در تلویزیون تعریف شده و نسبت به آن برنامهریزی صورت گرفتهاست، عنوان کرد: تاسیس شبکههای کودک و نوجوان، توجه به همپوشانی در زمانهای خاص( به طور مثال اگر فیلمی قرار است توسط کودکان دیده نشود همزمان با آن در شبکه دیگر برنامههایی میگذارند که کودکان به آن میل پیدا میکنند و آن برنامه را ببینند) و قرار دادن علائمی مانند زیر 18 سال یا زیر 16 سال که هشدار دهنده است، از برنامههایی است که در دنیا اجرا میشود.
او گفت: باید این افق پیشرو را برای مخاطب کودک و نوجوان طراحی کرد؛ حتی یک برنامه خیلی ساده برای مخاطب بزرگسال که اصلا تحریککننده یا برانگیزاننده عواطف و احساسات او نیست، ممکن است یک نوجوان را در آستانه یک حرکت غیر قابل پیشبینی قرار دهد.
وی تاکید کرد: اگر به سمت تخصصی شدن پیش برویم مسائل اینچنینی پوشش داده میشود.
علی زارعان دربارهی نبود علائمی مانند زیر ۱۸ سال یا زیر ۱۶ سال در تلویزیون کشورمان اظهار کرد: در کشورهای دیگر مفهوم روابط غیر اخلاقی و خشونت، محوریت این عددهاست و به دلیل این که ما مفاهیم این چنینی نداشتهایم در این رابطه احساس نیاز نکردهایم،اما تصور میشود نسبت به خیلی برنامهها این کدها باید داده شود.
زارعان گفت: من معتقدم تلویزیون در قبال کودکان یک وظیفه بیشتر ندارد، آن هم کمک به فرآیند رشد کودک است و اگر برنامهای در فرآیند رشد کودک اثر مثبت نداشته باشد اثر منفی دارد.
وی همچنین بر تنظیم الگوی تماشا توسط خانوادهها تاکید کرد و گفت: در خیلی از خانههای مردم ایران مرسوم است که تلویزیون ۱۲ ساعت روشن باشد. یعنی مخاطب تلویزیون را جزء زندگی خودش قرار داده است.
وی ادامه داد: پدر،مادرمنصف کسانی هستند که به بهانه از سر باز کردن کودک،تلویزیون را در اختیار او قرار نمیدهند. تماشای تلویزیون جزء اوقات فراغت نشسته است؛ اگر کسی بیش از حد به اوقات فراغت نشسته تمایل نشان دهد در اوقات فراغت فعال دچار آسیب میشود.
مدیر گروه کودک و نوجوان سیمای پایتخت در پایان با اشاره به این که از سوی تلویزیون هم باید به تدریج به یک فرآیند رشد تخصصی برسیم. تصریح کرد: در رشد تخصصی کدها به مخاطب میگوید که این برنامه متعلق به چه گروه سنی است و این باعث میشد کنداکتور تماشا با کنداکتور پخش همسویی داشته باشد.