تغییرات هورمونی بارداری، شش مورد کلیدی

تغییرات هورمونی بارداری واقعا می توانند شما را اذیت کنند، از احساساتی که در لحظه تغییر می کنند تا دامنه وسیعی از مشکلات معده!

تغییرات هورمونی بارداری واقعا می توانند شما را اذیت کنند، از احساساتی که در لحظه تغییر می کنند تا دامنه وسیعی از مشکلات معده! ما در این مقاله، شش هورمون و اتفاقاتی که روی آن ها می افتند را به شما معرفی می کنیم.

هورمون های بارداری همواره در حال تغییرند. این هورمون ها تا نه ماه آینده، نقش بزرگی در زندگی شما ایفا خواهند کرد، مثل حالت تهوع های صبحگاهی و سوزش معده. اما لازم است مقاله زیر را که درباره نحوه تغییرات هورمونی بارداری است، مطالعه کنید.

هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (هورمون اچ جی سی)

این هورمون چه کاری می کند:

اچ جی سی، هورمون کلیدی در زمان بارداری است. این هورمون به وسیله چیزی که در نهایت تبدیل به جفت جنین می شود، تولید می شود. کار اصلی آن این است که به بدن زن بگوید، موجود زنده ای در حال رشد در رحم او است و باید آشیانه ای برای آن بسازد. و هم چنین به تخمدان ها می گوید که خط تولید تخمک ماهانه شان را قطع کنند.

سطح هورمون ها از ۸ روز پس از تخمک گذاری شروع به افزایش می کند و در ۶۰ تا ۹۰ روزگی به اوج می رسد و سپس با یک شیب ملایم کاهش می یابد و تا پایان بارداری روند رو به کاهش خود را ادامه می دهد.

معمولا، در طول ۱۰ هفته اول بارداری تان، سطح هورمون هر دو روز دو برابر می‌شود. هورمون در بدن گردش می کند و از طریق ادرار دفع می شود (که روش کار تست های بدون نسخه بارداری از طریق هورمون اچ جی سی درون ادرار است به این صورت که غلظت بالای هورمون اچ جی سی بتا در ادرار شما نشان دهنده حاملگی است).

بعد منفی:

هیچ کس درباره دلایل حالت تهوع های صبحگاهی اطمینان کامل ندارد، اما بیشتر پزشکان معتقدند که با احتمال زیاد با سطح هورمون اچ جی سی شما در ارتباط است. زنانی که سطح هورمون اچ جی سی بالایی دارند، اغلب، حالت تهوع و استفراغ بیشتری را تجربه می‌کنند.

پروژسترون

کارکرد این هورمون چیست:

پروژسترون در اوایل دوران بارداری درون کیستی در داخل تخم دان، به نام جسم زرد تولید می شود. جسم زرد تولید پروژسترون را تا حدودا ۱۰ هفته ادامه می دهد، زمانی که تولید آن را جفت بر عهده می گیرد. در سه ماهه اول بارداری، سطح پروژسترون به صورت تصاعدی افزایش می یابد، و سپس ثابت می شود.

پروژسترون برخی کارهای مهم را نیز انجام می دهد: ماهیچه های رحم را آرام و شل نگه می دارد و در سیستم ایمنی بدن نقش ایفا می کند، به این صورت که به بدن کمک می کند که دی ان ای بیگانه (که همان جنین است) را تحمل کند.

بعد منفی:

پروژسترون تمام ماهیچه های صاف بدن را شل می کند، مهم تر از همه، ماهیچه دیواره رحم یا زهدان. هم چنین موجب شل شدن رگ های خونی بدن می شود، که موجب کاهش فشار خون به زیر سطح نرمال و سرگیجه های گاه و بیگاه، هم چنین علایم نه چندان خوشایند گوارشی زمان بارداری که شامل سوزش معده، رفلاکس، آروغ زدن، حالت تهوع، استفراغ، باد معده، و یبوست می شود.

پروژسترون همچنین می تواند رشد مو را افزایش دهد، ممکن است متوجه رویش موهای ناخواسته در سینه ها و قسمت پایین شکمتان شوید.

استروژن

کارکرد استروژن چیست:

مثل پروژسترون، استروژن هم توسط جسم زرد تولید می شود، تا زمانی که جفت تولید را برعهده بگیرد. این هورمون های بارداری نقش کلیدی در رشد جنین بر عهده دارند، هم چنین رشد چندین ارگان و سیستم بدن جنین هم متکی به استروژن است. وقتی که به پایان سه ماهه اول بارداری رسیدید، بدنتان سطح بالاتری از هورمون استروژن گردشی دارد، و سپس به یک سطح ثابت می رسد. نقش استروژن بسیار مهم است: در تحریک تولید هورمون در غدد فوق کلیوی جنین موثر است، در رشد غدد فوق کلیوی موثر است، و رحم مادر را به گونه ارتقا می دهد که در برابر اکسی توسین (یک هورمون بارداری دیگر) واکنش نشان دهد.

بعد منفی:

مقدار بیش از حد استروژن ممکن است موجب گشادشدگی رگ ها (واریس)، حالت تهوع، بالا رفتن اشتها، و تغییرات پوستی شامل تغییر در رنگدانه های پوستی، شود. هر چند ممکن است برخی از زنان به اندازه ای خوش شانس باشند تا سرخی و طراوت پوست را، که تا حد زیادی مربوط به هورمون استروژن است، در زمان بارداری تجربه کنند.

اکسی توسین

عملکرد اکسی توسین چیست:

بسیاری از زنان بر این باورند که اکسی توسین هورمونی است که موجب تحریک زایمان می شود. (پیتوسین که دارویی است که معمولا برای تسریع در زایمان می شود، ترکیبی از اکسی توسین دارد.) در حقیقت، سطح اکسی توسین با آغاز زایمان، افزایش نمی یابد، فقط رحم است که زمانی که به پایان دوره بارداری نزدیک می شوید، نسبت به اکسی توسین بسیار حساس می شود. هم چنین، اکسی توسین، هورمونی است که گردنه رحم را منقبض می کند و نوک سینه ها را تحریک به تولید شیر می کند.

پرولاکتین

کار پرولاکتین چیست:

این هورمون تولید کننده شیر (که در زمان بارداری ده تا بیست برابر افزایش می یابد) اثر آرامبخش دارد. پرولاکتین بافت های سینه را آماده تولید و آزادسازی شیر می کند.

ریلکسین

کار ریلکسین چیست:

اعتقاد بر این است که ریلکسین مسئول شل کردن رباط هایی است که استخوان های لگنی را کنار هم نگه می دارند و هم چنین شل کردن ماهیچه رحم، که هر دو، بستر را برای به دنیا آمدن کودک شما از طریق کانال تولد، فراهم می کنند. در زمان بارداری در بدن زنان ده برابر مقدار طبیعی این هورمون بارداری وجود دارد.

بعد منفی: ممکن است احساس کنید که رباط هایتان زیاد شل شده اند، شامل شانه ها، زانو ها، و مچ ها، که ممکن است منجر به احساس درد، سوزش، و حتی دست و پا چلفتی شدن شود.

منبع: سرسره