راههای دوشیدن شیر مادر، انواع

برای دوشیدن شیر ۳ روش وجود دارد: استفاده از انواع شیردوش های باتری دار و برقی، استفاده از انواع شیردوش های...

برای دوشیدن شیر ۳ روش وجود دارد: استفاده از انواع شیردوش های باتری دار و برقی، استفاده از انواع شیردوش های دستی و در نهایت استفاده از دست.

در هر ۳ روش مادر اول باید ابتدا یک لیوان مایع گرم بنوشد، در فضایی آرام قرار بگیرد و تحت کم خوابی و بی خوابی شدید نباشد؛ حتی بهتر است مادر ۱۰ تا ۲۰ دقیقه قبل از شروع دوشیدن شیر، استراحتی کوتاه داشته باشد.

اگر مادری دچار ماستیت حاد است، خوب است در فضای گرم حمام، در حالیکه آب گرم روی پشتش روان است، اقدام به دوشیدن شیر کند.

برای دوشیدن شیر باید دو طرف هاله دور سینه فشرده شود و جهت چرخش دست ها در ابتدای دوشیدن شیر می تواند از بالا به پایین باشد و بعد کناره های سینه ماساژ داده شود؛ این ماساژ و فشردگی ملایم باید در تمام جهات سینه انجام شود تا شیر به طور کامل تخلیه شود.

در واقع برای دوشیدن شیر با دست ابتدا باید ماساژ بخش بیرونی سینه ها انجام شود. توجه داشته باشید که دست هایتان باید تمیز باشد. دست ها را از دو طرف به دور سینه حلقه کنید؛ طوری که انگشتانتان در زیر و شست ها بالا قرار بگیرند. حالا بخش بیرونی سینه را به آرامی بین انگشتان و شست ها فشار دهید. این حرکت را ده مرتبه تکرار کنید و دست هایتان را روی سینه ها جابه جا کنید.

حالا نوبت ماساژ بخش داخلی سینه هاست؛ دست ها را به هاله دور سینه نزدیک تر کرده و فشردن سینه را مثل مرحله قبل تکرار کنید. به این ترتیب جریان شیر را تحریک خواهد کرد.

برای شروع جریان شیر، شست و انگشتان یک دست را نزدیک هاله دور سینه قرار دهید و آنها را بر روی دنده ها به عقب فشاردهید. بعد با حرکات هماهنگ آنها را کمی فشار دهید. اگر جریان شیر فورا شروع نشد، دوباره این روند را تکرار کنید. به آرامی و با حرکات هماهنگ سینه را به آرامی به عقب فشار دهید.

برای ۵ دقیقه، دست های خود را در اطراف سینه حرکت دهید. بعد شروع به دوشیدن سینه دیگرتان کرده و تمام مراحل گفته شده را برای سینه دوم هم تکرار کنید تا هر دو سینه کاملا تخلیه شوند.

یکی از مواردی که می تواند به آمادگی مادر برای دوشیدن شیر کمک کند، در آغوش گرفتن نوزاد است؛ ارتباط چشمی مادر و نوزاد و همینطور تماس پوستی شان باعث جریان بهتر شیر شده و روند دوشیدن شیر را راحت تر می کند.

مادر برای دوشیدن شیر باید در وضعیت راحتی قرار داشته باشد، می تواند پاها را کمی بالاتر از بدنش قرار دهد و پشتش با تکیه گاهی مناسب حمایت شود تا با آرامش کامل پروسه دوشیدن شیر انجام شود؛ ضمن اینکه زنگ در و تلفن و ... هم نباید باعث قطع روند دوشیدن شیر شود.

در ضمن، در مواقع شیر دادن یا شیر دوشیدن نباید نگران تغییر حالت نوک سینه ها باشید! اما بافت روی هاله دور سینه از جنس الاستین و کلاژن است و حالت کشسانی دارد؛ بنابراین تغییر شکل آنچنانی در بافت سینه ها رخ نخواهد داد.

در نهایت اینکه تمام لوازم شیردوشی (دستی و برقی) باید بعد از هربار استفاده جوشانده و استریل شوند. موقع شیر دادن، راحت بنشینید و نوزاد را در آغوش بگیرید.

با انواع شیردوش آشنا شوید

تمام شیردوش های باتری دار، برقی و دستی از چند بخش اساسی تشکیل شده اند: پوشش سینه، پمپ و ظرف شیر.

پوشش سینه جام مخروطی شکلی است که ابتدا نوک سینه و قسمت های رنگی اطراف آن را پوشش میدهد. پمپ هم محفظه ای توخالی و نرم است که شیر را بیرون می کشد و ممکن است به قسمت پوشش سینه شیردوش وصل شده یا به وسیله یک تیوب پلاستیکی به پوشش سینه متصل باشد.

ظرف شیر هم همان ظرف جدا شدنی است که زیر قسمت پوشش سینه شیردوش قرار می گیرد و به محض پمپ شدن شیر، در آن جمع می شود. این ظرف معمولا قابل استفاده مجدد یا یک بار مصرف است که شیر را درخود ذخیره کرده یا به نوک سینه وصل میشود و هنگام غذا خوردن نوزاد از آن استفاده می شود.

شیردوشها معمولا ابتدا نوک سینه و اطراف آن قفل شده و آن را جمع میکنند. بعد با وارد کردن یک مکش به نوک سینه، شیر را از سینه خارج میکنند. به هر مکش و خارج شدن شیر یک چرخه گفته میشود. در شیردوش های دستی، زمانی که با دست تلمبه را فشار میدهید، شیر از آن خارج میشود. این شیردوش ها نسبت به انواع دیگر آنها سبک تر، ارزان تر و کم صداتر بوده و جای کمتری را اشغال میکنند اما مدت زمان بیشتری را برای دوشیدن شیر باید صرف کنید.

بعضی از شیردوش های دستی یک لوله یا تیوب کوچک دارند که به محفظه ای توخالی یا تلمبه اتصال پیدا میکند و بعد از خروج شیر از سینه،آن را به داخل ظرف مخصوص شیردوش هدایت میکند.

نوع دیگری از شیردوشهای دستی هم وجود دارند که شیردوش شیپوری نام دارند. این نوع شیردوش ها شبیه یک توپ پلاستیکی توخالی هستند که به پوشش شیردوش متصل شدهاند. اما از آنجا که نمی شود این نوع از شیردوش را به خوبی تمیز کرد، بسیاری از کارشناسان بهداشت این نوع شیردوش را غیربهداشتی می دانند.

شیردوش های باتری دار و برقی هم مسلما سرعت عمل بالایی دارند و شما در مدت زمان کمی می توانید یک شیشه شیر بدوشید! این نوع شیردوش ها با استفاده از باتری یا وارد کردن کابل آن به پریز برق و روشن شدن موتور شروع به کار میکنند. این نوع شیردوش ها ممکن است بیش از یک لوله یا تیوب متصل شده به پوشش شیردوش دارا باشند. تلمبه شان هم یک پنل کنترل کننده با یک سوئیچ دارد که درجه مکش را تنظیم میکند. بعضی از شیردوش های باتری دار، الگوهایی مختلفی برای مکش دارند و قابل تنظیم هستند.

در ضمن ممکن است لوازمی مثل نوارهای دور سینه، ظروف مخصوص نگهداری شیر، کیسه های استریل کردن شیردوش به وسیله بخار و پمادهای نرم کننده سینه هم همراه شیردوشی که خریداری کرده اید، باشد که تفاوت در این لوازم جانبی، بستگی به برند انتخابی تان دارد. شیردوشها معمولا ابتدا نوک سینه و اطراف آن قفل شده و آن را جمع میکنند

اگر درد دارید ...

اگر شیر داخل سینه مانده باشد، سینه ها سفت می شوند و عمل دوشیدن شیر سخت و دردناک خواهد بود؛ بنابراین خوب است در این مواقع ابتدا مادر جسم گرمی (مثل یک حوله یا کیسه آب گرم) روی سینه ها قرار دهد و بعد دوشیدن شیر را با ملایمت آغاز کند.

هرقدر فواصل بین دوشیدن شیر طولانی تر باشد، حجم شیر ترشح شده داخل سینه ها بیشتر شده و سینه ها سفت تر می شوند و به این ترتیب پروسه دوشیدن شیر طولانی تر خواهد بود.

مادرانی که سینه شان به خاطر تجمع طولانی مدت شیر سفت شده، خوب است قبل از اقدام به دوشیدن شیر، فرد دومی به آنها کمک کرده و پشت او (دو طرف ستون فقرات و موازی سینه ها) را ماساژ دهد؛ این کار باعث راحت تر شدن ترشح شیر شده و سفتی سینه ها را رفع می کند.

دوشیدن شیر برای نوزادان نارس

دوشیدن شیر در روزهای اول برای نوزادان نارس بسیار پرکاربرد است؛ معمولا این نوزادان در روزهای اول، طریقه گرفتن سینه را بلد نیستند! اولین توصیه به مادران این نوزادان این است که در روزهای اول زمان زیادی صرف شیردهی کنند چراکه این زمان های طولانی می تواند به آموزش نوزاد کمک کند.

در این مواقع مادر باید هاله دور سینه را در دهان نوزاد قرار داده و با انگشت سبابه اش چانه نوزاد را بالا و پایین ببرد؛ چراکه چانه نوزاد توان چندانی ندارد و زود خسته می شود!

گاهی اوقات هم نوزادان موقع شیر خوردن خواب شان می برد که مادر باید با تحریک لپ نوزاد یا کف پایش او را بیدار کرده و ترغیب به شیر خوردن کند.

منبع: آکاایران