انواع بیماری های مقاربتی، راه پیشگیری
برای ابتلا به بیماریهای مقاربتی حتما وجود رابطه لازم نیست. تماس پوستی برای ابتلا به زگیل تناسلی کافی است.
برای ابتلا به بیماریهای مقاربتی حتما وجود رابطه جنسی لازم نیست. تماس پوستی برای ابتلا به زگیل تناسلی کافی است.
برخی از این ویروس ها باعث زگیل های بی ضرر می شوند اما گاهی باعث سرطان مقعد یا رحم می شوند. واکسن های برای پیشگیری وجود دارد.
علایم: زگیل های برجسته، صاف، یا گل کلمی صورتی یا رنگ گوشت. اغلب بدون نشانه می باشند.
شپش عانه، شپشی است که به موهای ناحیه عانه یا شرمگاهی می چسبد. گاهی به این نوع شپش، اصطلاحا خرچنگ می گویند که به علت شکل خاص این انگل است که با شکل سر و بدن شپش های نواحی دیگر بدن متفاوت است. این موجودات از فردی به فرد دیگر در طی تماس نزدیک منتقل می شود. شپش شرمگاهی با محلولهای شپش کش موجود در داروخانه ها از بین می روند.
علایم: خارش شدید، تخمهای کوچک آویزان شده به موهای عانه، شپش های در حال حرکت
گال یک خارش شدید و تهاجمی است که توسط یک موجود ریز از دسته مایت ها ایجاد می شود که برای تخم گذاری نیازمند پوست انسان است. این بیماری همیشه یک بیماری مقاربتی نیست، بلکه ممکن است از طریق هر تماس پوست با پوستی منتقل شود. اما در میان افراد بالغ ، مایت ها اغلب از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. گال از طریق تجویز کرم های ضد گال قابل درمان است.
علایم: خارش شدید بویژه در شب و ضایعات کورک مانند، ممکن است دوره کمون بیماری 2-6 هفته طول بکشد.
این بیماری همانطور که از نام آن پیداست در موارد علامتدار، موجب سوزش شدید ناحیه تناسلی می شود. گنوره به راحتی منتقل می شود و در صورت عدم درمان ، می تواند منجر به ناباروری در زن و مرد شود. داروهای آنتی بیوتیک می توانند این عفونت را درمان کنند. این بیماری یکی از شایعترین بیماریهای مقاربتی بوده و احتمال انتقال آلودگی از مرد به زن، 80 تا 90% و از زن به مرد حدود 25% پس از نزدیکی است. در زنان شایعترین محل درگیری اندوسرویکس یا مخاط داخل دهانه رحم است ولی ممکن است پیشابراه، واژن یا سایر مخاطهای بدن مانند رکتوم و حلق و گلو را نیز در مرد و زن آلوده کند.
علایم: شکایات شایع شامل سوزش ادرار و ترشح است اما در بسیاری از موارد نشانه اولیه ای وجود ندارد . در مراحل بعدی ممکن است دانه های پوستی ظاهر شوند و بعد از آن باکتری، به مفاصل و خون گسترش می یابد.
بسیاری از مردم به نشانه های اولیه سیفلیس توجه نمی کنند، این بیماری بدون درمان ممکن است منجر به فلج، کوری و مرگ شود.
علایم: اولین نشانه معمولا یک دانه سفت، گرد و بدون درد است که در ناحیه تناسلی و یا ناحیه مقعد ظاهر می شود . در مرحله بعد، یا مرحله ثانویه، ممکن است دانه هایی در ناحیه کف دست و پا و سایر نقاط بدن ظاهر شود . در مرحله بعدی ، ارگانهای مختلف دیگر بدن مانند قلب و عروق ، مغز و سیستم عصبی، کبد و چشمها نیز درگیر می شوند.
کلامیدیا یکی از شایعترین بیماریهای مقاربتی است که اگر درمان نشود می تواند منجر به نازایی شود اما اغلب نشانه ها به فراموشی سپرده می شوند زیرا اغلب مبهم و غیر اختصاصی است . کلامیدیا می تواند موجب عفونت ناحیه رکتوم و گلو و حلق نیز بشود.
علایم کلامیدیا در مردان: سوزش و خارش در آلت، ترشح، دفع ادرار دردناک
علایم کلامیدیا در زنان: خارش ،سوزش ، ترشح که ممکن است بودار وبه شکل موکوسی چرکی باشد، درد در طی فعالیت جنسی(دیسپارونی)، ادرار دردناک، خونریزی پس از نزدیکی یا خونریزی غیر منتظره در پی تهیه نمونه با سواپ برای پاپ اسمیر و تورم دهانه رحم.
زخم سرد دردناک که هر از گاهی روی لب ظاهر می شود. احتمالا به علت ویروس HSV-1 است. از طریق بوسه انتشار می یابد همچنین می تواند از طریق تماس تناسلی انتشار یابد. اگرچه درمانی ندارد، اما داروها می توانند زمان بروز را علایم کوتاه کرده یا جلوی این علایم را بگیرند.
علایم: تب خالهایی که در ناحیه لب ظاهر می شوند، تاولهای کوچک ، تب خالها در ناحیه تناسلی نیز ممکن است ظاهر شوند.
اغلب تبخالهای تناسلی توسط ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 2 ایجاد می شوند. این ویروس به شدت مسری است و می تواند از طریق آمیزش و یا تماس مستقیم با یک ضایعه تب خالی منتقل شود. مانند ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 ، درمانی ندارد. اما داروهای آنتی ویرال می توانند امکان انتقال را کاهش دهند و دوره بروز علایم را کوتاهتر کنند.
علایم: تاولهای ابدار دردناک ، ضایعات دلمه بسته در ناحیه تناسلی ، مقعد،رانها و باسنها. ویروس می تواند از طریق تماس دهانی به لبها نیز منتقل شود.
هپاتیت ب ، ویروسی کشنده که می تواند موجب آسیب جدی کبدی شود. این ویروس می تواند از طریق تماس با خون وسایر ترشحات بدن پخش شود.افراد از طریق تماس جنسی، سرنگ مشترک و در هنگام تولد به این ویروس آلوده می شوند. این ویروس ازطریق تیغ ریش تراشی و مسواک نیز منتقل می شود. هیچ درمانی وجود ندارد، اما داروها می توانند ویروس را مهار کنند. واکسن هپاتیت ب می تواند به صورت موثری از ابتلای به این بیماری پیشگیری کند.
علایم: تهوع؛ درد ناحیه اپی گاستر، ادرار تیره ، خستگی و پوست و یا چشمهای زرد در طی عفونت حاد. عفونت مزمن می تواند منجر به سیروز کبدی و یا سرطان کبد شود. برخی افراد سالها هیچ نشانه ای ندارند.
ویروس اچ ای وی سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند. این ویروس، از طریق فعالیت جنسی محافظت نشده ، سرنگ مشترک و یا از طریق مادر به جنین منتقل می شود. عفونت با این ویروس ممکن است برای سالها ،هیچ نشانه ای نداشته باشد. بنابراین یک آزمایش خون بهترین راه تشخیص بیماری در این مرحله است. درمان بموقع مهم است و می تواند از بیماری جدی پیشگیری کند.
علایم اولیه عفونت اچ آی وی: بسیاری از افراد هیچ شکایتی ندارند، اما برخی افراد ممکن است نشانه هایی شبیه آنفلوانزا یک تا دوماه پس از عفونت داشته باشند.تورم غدد لنفاوی، تب، سردرد، و خستگی. زخمهای بدشکل در ناحیه دهان نیز ممکن است ظاهر شود.
تستهای قابل اعتماد در درمانگاه و یا تستهای خانگی تایید شده توسط موسسه غذاو داروی آمریکا FDA وجود دارد. یکی از محدودیتهای تشخیصی" مرحله پنجره "است که تا ۶ ماه پس از قرار گرفتن در معرض ویروس HIV ادامه دارد و در این مرحله گاهی این تستهای آنتی بادی نمی توانند ویروسها را در خون تشخیص دهند. فرد آلوده می تواند ویروسها را در این مرحله به دیگران منتقل کند.
اگر مشکوک به عفونت HIV هستند و یا در معرض این عفونت قرار گرفته اید. شروع داروها به صورت پروفیلاکسی می تواند ازبیماری پیشگیری کند و اگر آلوده به ویروس HIV هستید، این درمانها می توانند از تبدیل عفونت HIV به ایدز پیشگیری کنند.
درحالی که هیچ درمانی برای عفونت اچ آی وی وجود دارد.داروهایی وجود دارند که می توانند تکثیر ویروس در خون را کاهش دهند . دریافت ترکیبی از این داروها می تواند از پیشرفت بیماری به سمت ایدز پیشگیری کند. درمانهای کمکی نیز می توانند احتمال بروز سایر عفونت های جدی را که در اثر تضعیف سیستم ایمنی بروز می کنند، کاهش دهند.
عفونت تریکوموناس توسط انگلی تک یاخته ای ایجاد می شود که از طریق تماس جنسی منتقل می شود. بطوری که حدود ۷۰% همسران زنان مبتلا در طی ۴۸ ساعت اول پس از نزدیکی و حدود ۸۵% همسران مردان مبتلا پس ازنزدیکی به آن الوده می شوند. دوره کمون بیماری ۴ روز تا ۴ هفته است. . این بیماری به عنوان علت زایمان زودرس و پارگی زودرس کیسه آمنیوتیک و عفونتهای پس از عمل جراحی در زنان نیز شناخته شده است و با تجویز دارویی مانند مترونیدازول به خوبی درمان می شود درمان همسر فرد نیز در این مورد ضروری است.
علایم در مردان : اغلب مردان هیچ نشانه ای ندارند. بعضی افراد ممکن است ترشحات خفیف از آلت ویا احساس سوزش درحین ادرار کردن را تجربه کنند.
علایم در زنان : ترشحات زرد مایل به سبز کف آلود و بد بو( گاهی بوی ماهی) ، خارش و سوزش ناحیه واژن و یا درد درطی فعالیت جنسی و ادرار کردن، نشانه ها معمولا ۵ تا ۲۸ روز پس از آلوده شدن به تریکوموناس ظاهر می شوند.
شانکروئید یک عفونت باکتریایی مقاربتی است که در آفریقا و آسیا شایع اما در آمریکا نادر است. این بیماری در مردان ۵ برابر شایعتر از زنان است و پس از یک دوره کمون ۴ تا ۷ روزه ظاهر می شود. این عفونت می تواند ضایعاتی را در ناحیه تناسلی ایجاد کند که باکتری را از فردی به فرد دیگر منتقل می کنند.
این ضایعات معمولا ظاهری کثیف و آلوده ، کمی فرو رفته با حاشیه ای دندانه دار بوده و دردناک هستند. این دانه ها نرم هستند و دردناک بودن انها نشانه خوبی برای افتراق آنها از سیفلیس است. از آنجا که بیماری قلبلیت سرایت بالایی دارد، بایستی نکات بهداشتی کاملا رعایت شود. درمان اصلی بیماری یکی از داروهای اریترومایسین، آزیترومایسین،یا سفتریاکسون است.
علایم در مردان : ضایعات دردناک در ناحیه آلت که ممکن است به صورت ضایعه پر از چرک ظاهرشود. درد در ناحیه تناسلی و کشاله ران.
علایم در زنان : ضایعات دردناک در ناحیه تناسلی که می تواند به زخم پر از چرک تبدیل شود، غدد لنفاوی متورم در ناحیه کشاله ران.
این عفونت توسط یک نوع از کلامیدیا ایجاد می شود و در مردان ۶ تا ۱۰ برابر شایعتر از زنان است. و در مردان همجنسگرا بیشتر است. بیماری پس از یک دوره کمون ۷ تا ۱۰روزه به صورت یک یا چند ضایعه برجسته بدون درد و کمی فرو رفته ظاهر می شود . این بیماری نیز مانند سایر انواع عفونتهای کلامیدیایی می تواند با آنتی بیوتیکهادرمان شود.
علایم: زخمهای باز در ناحیه تناسلی و مقعد، سر درد ، تب و خستگی و غدد لنفاوی متورم در ناحیه کشاله ران . اگر از طریق تماس مقعدی منتقل شود می تواند موجب خونریزی، ترشح و درد در ناحیه مقعد شود.
این بیماری به تنهایی یک بیماری مقاربتی نیست ولی عارضه جدی طیفی از بیماری های مقاربتی درمان نشده بویژه کلامیدیا و سوزاک است . این بیماری وقتی ایجاد می شود که عفونت به رحم و لوله های رحمی زن منتقل شده و در صورت عدم درمان میتواند موجب آسیب به باروری زن شود بنابراین درمان فوری آن برای پیشگیری از نازایی ضروری است.
علایم: زیر دل درد ، تب، ترشحات غیر معمول، آمیزش دردناک، ادرار دردناک، و لکه بینی. اغلب هیچ نشانه هشدار دهنده اولیه ای وجود ندارد.
چه کسانی در معرض بیماریهای مقاربتی هستند؟
همه کسانی که به فعالیت جنسی می پردازند، صرفنظر از جنس، نژاد و طبقه اجتماعی در معرض بیماری های مقاربتی هستند. گفته می شود ، جوانانی که از نظر جنسی فعالتر هستند، بیشتر از افراد مسن در معرض این بیماری ها قرار دارند . عدم تعهد به رابطه زناشویی و برقراری روابط جنسی با افراد مشکوک خارج از ازدواج ، این خطر را افزایش می دهد.
آیا افراد باکره در معرض خطر بیماریهای مقاربتی هستند؟
بلی، متاسفانه برخی از این بیماری ها از طریق هر نوع رابطه و حتی از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شوند. این موضوع بویژه در مورد بیماری های مقاربتی که ضایعه و زخم ایجاد می کنند، بیشتر احتمال دارد.
پیشگیری از بیمار های مقاربتی
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی، پرهیز از هرگونه رابطه جنسی خارج از ازدواج و تعهد به رابطه زناشویی و تک همسری با یک همسر خوب و سالم و غیر آلوده به بیماریهای مقاربتی است.
برای کاهش خطرات:
از شریک خود بپرسید سابقه ی بیماری مقاربتی داشته است؟
از او بخواهید آزمایش بدهد.
از کاندوم استفاده کنید
اگر نشانه ها را دارد از نزدیکی امتناع کنید.
از نشانه ها اطلاع داشته باشید و چکاپ منظم انجام دهید.
محدودیت های کاندوم
گرچه کاندوم ها برای پیشگیری از سرایت بیماری های مقاربتی مفید هستند، بدون عیب نیز نیستند. کاندوم های زنانه و مردانه، برای پیشگیری از انتقال گنوره، کلامیدیا، اچ آی وی و تریکوموناس گزینه های خوبی هستند ولی در مقابل انتقال تب خال، سیفلیس و زگیلهای تناسلی محافظت ۱۰۰% ایجاد نمی کنند. این عفونتها می توانند از طریق ضایعاتی که توسط کاندوم پوشیده نشده اند، به راحتی منتقل شوند. کاندومها هیچ محافظتی در برابر گال و شپش عانه نیز ایجاد نمی کنند.
چگونه با همسرتان در این مورد صحبت کنید؟
اگر فکر می کنید به یک بیماری مقاربتی مبتلا هستید، در اولین فرصت این موضوع را با همسرتان در میان بگذارید. به خاطر داشته باشید شما می توانید حتی در صورتی که درمان را آغاز کرده اید و از کاندوم استفاده می کنید، باعث گسترش عفونت به همسرتان بشوید.در بسیاری از بیماریهای مقاربتی، پزشک به هر دوی شما پیشنهاد درمان می دهد.
بیماریهای مقاربتی و بارداری
کنترل زنان باردار از نظر ابتلا به بیماری های مقاربتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برخی از این بیماری ها می توانند موجب زایمان زودرس شده و یا بارداری را با مشکلاتی مواجه کنند. بیماری های مقاربتی در طی بارداری، زایمان و شیردهی به نوزاد متولد شده ،منتقل می شوند.
بیماری های مقاربتی آثار مختلفی بر جنین و نوزاد می گذارند مانند مرده زایی، کاهش وزن هنگام تولد، کوری، بیماریهای عصبیٍ، بیماری های کبدی و عفونتهای جدی.اما درمانهای متعددی برای کاهش این خطرات وجود دارند، درمان در طی بارداری می تواند بسیاری از بیماری های مقاربتی را درمان کرده و از انتقال آنها به نوزاد شما جلوگیری کند . پس حتما داروهایی را که پزشک یا ماما برای شما تجویز می کند مصرف کنید، فواید این داروها بیش از مضرات آنها بوده و نه تنها برای جنین شما خطرناک نیست ، بلکه جان او را نجات می دهد.
آیا بیماریهای مقاربتی عود می کنند؟
اغلب درمانهای بیماری های مقاربتی، فرد را در برابر بیماری دوباره محافظت نمی کند و او ممکن است دوباره به این بیماری مبتلا شود. یک دوره دارو می تواند بیماری هایی مانند گنوره، سیفلیس، کلامیدیا و تریکوموناس را درمان کند اما دوباره قرار گرفتن در معرض بیماری می تواند موجب عفونت مجدد شود. اگر همسر شما درمان نشده ، بیماری ممکن است در شما نیز دوباره تظاهر کند. اگر شما دوره درمان را کامل نکرده و از خودتان در برابر عفونت مجدد مراقبت نکنید، ممکن است به سرعت به یک عفونت جدید و یا همان عفونت قبلی دچار شوید.
منبع:
نسخه
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼