بیماری های مقاربتی دهانی، همه چیز درباره آن

بیماری های مقاربتی نسبتا شایع بوده و همیشه یکی از دغدغه های زوجین بوده است. اما در مورد این بیماری ها، کژ فهمی هایی نیز وجود دارد. به همین دلیل بدست آوردن اطلاعات درست درباره بیماری های مقاربتی می تواند سخت باشد. در این مقاله به طور کامل در رابطه با بیماری های مقاربتی دهانی، علائم، راه های پیشگیری و درمان آن ها صحبت می کنیم.

شانس ابتلا به بیماری های مقاربتی از طریق رابطه دهانی
رابطه دهانی شامل استفاده از دهان، زبان یا لب ها برای تحریک جنسی واژن، مقعد یا اندام جنسی شریک جنسی می باشد. رابطه دهانی درمیان افراد فعال جنسی معمول است. تعجب آور نیست که بسیاری از بیماری های منتقل شونده جنسی از طریق رابطه جنسی دهانی پخش می شوند. اگر همسرتان از این بیماری ها رنج می برد، ممکن است این عفونت به گلو، دهان، رکتوم یا اندام های تناسلی برسد.
شانس ابتلا به بیماری های مقاربتی از طریق رابطه دهانی به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل:
- شدت و نوع
- نوع رفتار جنسی که انجام دادید.
- میزان شیوع بیماری که خود یا شریک جنسی تان به آن مبتلا هستید.
- اینکه آیا ارتباط جنسی ایمن داشته اید یا خیر
به طور کلی، تعدادی نکات کلیدی در رابطه با رابطه جنسی دهانی و خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی وجود دارد. هنگام انجام رابطه دهانی، ممکن است عفونت به گلو یا دهان همسرتان نفوذ کند، حتی اگر این عفونت در مقعد یا اندام جنسی وجود داشته باشد و نیز هنگامی که رابطه دهانی توسط شریک جنسی که عفونت دهان یا گلو دارد انجام شود، ممکن است برخی از آن ها در واژن، رکتوم یا مقعد قرار گیرد.
بیماری های منتقل شونده جنسی در یک ناحیه از بدن محدود نمی شوند، بنابراین شما ممکن است یک عفونت را در بیش از یک ناحیه و در یک زمان تجربه کنید. ( برای مثال در اندام های جنسی و گلو )
مهم است که به یاد داشته باشید حتی اگر شریک جنسیتان هیچ علائمی مربوط به بیماری های مقاربتی نداشته باشد، شانس ابتلا به آن ها وجود دارد. در بعضی موارد علائم خودشان را نمایان نمی کنند. از آنجایی که تعدادی از بیماری های منتقل شونده جنسی که از طریق رابطه دهانی منتقل شده اند، می توانند به بخش های دیگر بدن گسترش یابند، اطمینان از انجام آزمایش های منظم، برای افرادی که از نظر جنسی فعال هستند ضروری است.

بیماری های منتقل شونده جنسی که می توانند از طریق رابطه دهانی شیوع یابند
- کلامیدیا
- سوزاک
- سیفلیس
- تبخال تناسلی
- زگیل تناسلی
- HIV
- تریکومونیازیس
جدا از این بیماری ها، عفونت های دیگر شامل هپاتیت A، انگل های روده ای مانند آمیب و شیگلا می توانند از طریق انجام رابطه دهانی به مقعد شریک جنسی سرایت کنند.

عوامل افزایش شانس ابتلا به بیماری های مقاربتی طریق از رابطه جنسی دهانی
- دهان و دندان ناسالم شامل خون ریزی لثه ها یا بیماری های لثه
- زخم در اندام های جنسی یا درون دهان، به دلیل باز بودن سطح زخم، می تواند خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش دهد.
- قرار گرفتن در معرض انزال یا پیش انزال شریک جنسی که مبتلا به بیماری های مقاربتی شده است.

پیشگیری از ابتلا به بیماری های منتقل شونده جنسی از طریق رابطه دهانی
شما می توانید به وسیله ی استفاده از سد دندانی، کاندوم یا هر روش مانع دیگری در هر بار که رابطه داشتید، ریسک ابتلا به این بیماری ها را کاهش دهید.
در هنگام انجام رابطه دهانی، شریک جنسی بهتر است روی اندام جنسیش را با یک کاندوم از جنس لاتکس کاملا بپوشاند. اگر به لاتکس حساسیت دارید، از کاندوم پلی اورتان ( پلاستیک) استفاده کنید.
هنگام انجام رابطه دهانی، از یک سد دندان استفاده کنید.

ریسک ابتلا به بیماری های مقاربتی، تنها پس از انجام یک رابطه
ریسک ابتلا به بیماری های منتقل شونده جنسی در رابطه محافظت نشده بسیار بالا است. اگر شما حتی یک بار با همسرتان که آلوده به سیفلیس، سوزاک یا کلامیدیا باشد، آمیزش جنسی داشته باشید، احتمال ابتلا به این بیماری ها حدودا ۳۰% است. درصورتی که این عفونت ها سریعا درمان نشوند، ممکن است به مشکلات جدی تری تبدیل شوند. پس همیشه تست های مربوط به بیماری های مقاربتی را انجام دهید و سعی کنید رابطه جنسی محافظت شده داشته باشید.