انواع ترس در کودکان، برخورد ما چه باشد؟
نوع و میزان ترس کودک از پدیده های مختلف به عواملی مثل...
ترس در کودکان
نوع و میزان ترس کودک از پدیده های مختلف به عواملی مثل : سن، جنس، تجارب گذشته، میزان رشد ذهنی، ارزش های اجتماعی و فرهنگی( که کودک از والدین و همسالان خود آموخته ) و بالاخره به درجه امنیتی که کودک از آن برخوردار است بستگی دارد. به خاطر داشته باشیم که" دلهره جدایی" یا ترس از رها ساختن یا تنها ماندن کودک بزرگترین ترس کودکان نوپا است که بیشتر اوقات زمینه ساز سایر نگرانی های مربوط به افراد و مکانهای جدید را تشکیل می دهد. میزان و شدت ترس در سه سالگی و یازده سالگی به اوج خود می رسد. در سه سالگی ترس جنبه موقعیتی دارد یعنی افراد، اشیا و حیوانات موجود در محیط کودک و ترس از تاریکی موارد ترس را تشکیل میدهند. در حالی که ترسهای پیش از نوجوانی، بیشتر جنبه تعمیمی دارد یعنی کودک زمانی از چیزی ترسیده است و از آن به بعد آن را تعمیم میدهد. این نوع ترس معمولاً با اضطراب و نگرانی همراه است.به طور کلی بیشتر ترس ها و اضطراب های کودکان در سنین مختلف اکتسابی و ناشی از یادگیری است. البته باید بدانیم که همه ترس ها ناخوشایند نیستند مثلاً ترس از غریبه ها، جانوران، صداهای بلند یا محیط های جدید، جنبه پیشگیرانه دارند و نگرانی کودک او را از خطر کردن غیرضروری باز میدارد. باید به خاطر داشت که این دلهره های معمولی، نشانه آن هستند که کودک از نظر رشد شناختی، گامی به جلو برداشته و تفاوت بین موارد مشخص و جدید را تشخیص می دهد. به طور کلی ترس مادامی که شدت نیافته است، می تواند ارزشمند باشد، زیرا یک هشدار و اخطار در مقابل خطر است.
چگونه با ترس در کودکان مقابله کنیم؟
نوع و میزان ترس کودک از پدیده های مختلف به عواملی مثل : سن، جنس، تجارب گذشته، میزان رشد ذهنی، ارزش های اجتماعی و فرهنگی( که کودک از والدین و همسالان خود آموخته ) و بالاخره به درجه امنیتی که کودک از آن برخوردار است بستگی دارد. به خاطر داشته باشیم که" دلهره جدایی" یا ترس از رها ساختن یا تنها ماندن کودک بزرگترین ترس کودکان نوپا است که بیشتر اوقات زمینه ساز سایر نگرانی های مربوط به افراد و مکانهای جدید را تشکیل می دهد. میزان و شدت ترس در سه سالگی و یازده سالگی به اوج خود می رسد. در سه سالگی ترس جنبه موقعیتی دارد یعنی افراد، اشیا و حیوانات موجود در محیط کودک و ترس از تاریکی موارد ترس را تشکیل میدهند. در حالی که ترسهای پیش از نوجوانی، بیشتر جنبه تعمیمی دارد یعنی کودک زمانی از چیزی ترسیده است و از آن به بعد آن را تعمیم میدهد. این نوع ترس معمولاً با اضطراب و نگرانی همراه است.به طور کلی بیشتر ترس ها و اضطراب های کودکان در سنین مختلف اکتسابی و ناشی از یادگیری است. البته باید بدانیم که همه ترس ها ناخوشایند نیستند مثلاً ترس از غریبه ها، جانوران، صداهای بلند یا محیط های جدید، جنبه پیشگیرانه دارند و نگرانی کودک او را از خطر کردن غیرضروری باز میدارد. باید به خاطر داشت که این دلهره های معمولی، نشانه آن هستند که کودک از نظر رشد شناختی، گامی به جلو برداشته و تفاوت بین موارد مشخص و جدید را تشخیص می دهد. به طور کلی ترس مادامی که شدت نیافته است، می تواند ارزشمند باشد، زیرا یک هشدار و اخطار در مقابل خطر است.
چگونه با ترس در کودکان مقابله کنیم؟
برای درمان ترس بهتر است شی یا موقعیت ترسناک را با مطبوعیت، امنیت و موفقیت و دیگر حالات رفاهی خوشحال کننده همراه کرد.اکنون بهتر است چند نکته را در مورد مقابله با ترس در کودکان بیاموزیم :
*اگر کودک شما از افراد نا آشنا میترسد همانطور که کودکتان را در آغوش گرفته اید دوستان و بستگان نا آشنا را وادار کنید که با او بگو و بخند کنند.
* با کودک خود راستگو باشید مثلاً نگویید که آمپول درد ندارد، در عوض به او اطمینان بدهید که این درد، موقتی است و باعث می شود که حال او خوب بشود .
* اگر کودکتان از حیوان بخصوصی می ترسد اسباب بازی به شکل همان حیوان را به او بدهید تا با آن بازی کند .
* اگر کودک شما از پزشک می ترسد اسباب بازی وسایل پزشکی را برای او تهیه کنید تا او نقش پزشک را بازی کند و با وسایل معاینه آشنا شود.
* اگر کودک شما از موقعیت های خاص مثل اصلاح سر روی صندلی آرایشگاه می ترسد او را به آرایشگاه ببرید و مدتی همراه او اصلاح کردن سر بچه های بزرگتر را روی صندلی آرایشگاه تماشا کنید.
* در لحظات تنش زا می توانید شی یا اسباب بازی مورد دلخواه کودکتان را در اختیارش قرار دهید تا آن شی آرام بخش کودک را خاطر جمع کند که همه چیز امن است.
* اگر کودک شما ترس از جدایی دارد، مثلا وقتی که او را به مهد کودک می سپارید، باید قبل از ترک مهد کودک مدت کوتاهی او را در آغوش بگیرید و به او قوت قلب بدهید که حتما برای بردن او برخواهید گشت و به او بگویید که با دوستانش به او خوش خواهد گذشت.
* اگر کودک شما ترس از خوابیدن دارد، برخی اعمال آرامش بخش مانند حمام آب گرم و یا در آغوش گرفتن و قصه گفتن باعث می شود که کودک پیش از رفتن به رختخواب، اطمینان خاطر زیادی پیدا کند. اگر کودک شما نیمه شب بیدار شود و به دنبالتان بگردد بهتر است که خود را به اطاقش برسانید و به او قوت قلب بدهید، چند دقیقه در کنار او دراز بکشید و او را آرام کنید اما او را از بسترش خارج نکنید. اگر در نیمه های شب صدای حرف زدن کودکتان را شنیدید، او را زیر چشمی و دزدانه نگاه نکنید، شاید او با این کار خود را آرام می کند تا بر ترسش غلبه کند.
* با کودک خود راستگو باشید مثلاً نگویید که آمپول درد ندارد، در عوض به او اطمینان بدهید که این درد، موقتی است و باعث می شود که حال او خوب بشود .
* اگر کودکتان از حیوان بخصوصی می ترسد اسباب بازی به شکل همان حیوان را به او بدهید تا با آن بازی کند .
* اگر کودک شما از پزشک می ترسد اسباب بازی وسایل پزشکی را برای او تهیه کنید تا او نقش پزشک را بازی کند و با وسایل معاینه آشنا شود.
* اگر کودک شما از موقعیت های خاص مثل اصلاح سر روی صندلی آرایشگاه می ترسد او را به آرایشگاه ببرید و مدتی همراه او اصلاح کردن سر بچه های بزرگتر را روی صندلی آرایشگاه تماشا کنید.
* در لحظات تنش زا می توانید شی یا اسباب بازی مورد دلخواه کودکتان را در اختیارش قرار دهید تا آن شی آرام بخش کودک را خاطر جمع کند که همه چیز امن است.
* اگر کودک شما ترس از جدایی دارد، مثلا وقتی که او را به مهد کودک می سپارید، باید قبل از ترک مهد کودک مدت کوتاهی او را در آغوش بگیرید و به او قوت قلب بدهید که حتما برای بردن او برخواهید گشت و به او بگویید که با دوستانش به او خوش خواهد گذشت.
* اگر کودک شما ترس از خوابیدن دارد، برخی اعمال آرامش بخش مانند حمام آب گرم و یا در آغوش گرفتن و قصه گفتن باعث می شود که کودک پیش از رفتن به رختخواب، اطمینان خاطر زیادی پیدا کند. اگر کودک شما نیمه شب بیدار شود و به دنبالتان بگردد بهتر است که خود را به اطاقش برسانید و به او قوت قلب بدهید، چند دقیقه در کنار او دراز بکشید و او را آرام کنید اما او را از بسترش خارج نکنید. اگر در نیمه های شب صدای حرف زدن کودکتان را شنیدید، او را زیر چشمی و دزدانه نگاه نکنید، شاید او با این کار خود را آرام می کند تا بر ترسش غلبه کند.
منبع:
پارسی طب
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼